“Φυγή προς τα εμπρός”

Οι εκπρόσωποι των λαών νομίζουν, ότι έχουν έτοιμες λύσεις για τα προβλήματα, που δημιουργεί ο covid-19. Εκ του αποτελέσματος, όμως, αποδείχθηκε, ότι δεν υπάρχουν εύκολες πολιτικές ρυθμίσεις και όποιες αποφάσεις πάρθηκαν στη χώρα μας, ήσαν θέσεις εξειδικευμένων ομάδας επιστημόνων. Εξαίρεση, αποτέλεσαν μερικοί αρχηγοί κρατών με παραληρηματικές διαταραχές και έλλειψη στοιχειωδώς κοινωνικών συναισθημάτων.
Πρώτα ο Μπόρις Τζόνσον, που με τη θεωρία της “ανοσίας της αγέλης” ασθένησε ο ίδιος και πήρε στο λαιμό του το Η.Β., τρίτο στην Ευρώπη με τα περισσότερα κρούσματα. Μετά έρχεται ο Τράμπ, μια προσωπικότητα εμπλουτισμένη με ναρκισισμό, που έλεγε, ότι «πρόκειται για απλή γρίπη» ότι «είμαι άτομο που έχει γερό, ξέρετε, τι», δείχνοντας το κεφάλι του και ο οποίος πρότεινε για φάρμακο τη χλωρίνη και ενέσεις με Detol, καταργώτας τελικά την Π.Ο.Υ., της οποίας διέκοψε τη χρηματοδότηση. Υπ’ όψιν ότι η χώρα του είναι πρώτη σε θανάτους παγκοσμίως. Εχουμε και τον Ερντογάν που υιοθέτησε μια άλλη θεωρία, ότι το DNA των Τούρκων είναι φτιαγμένο έτσι απ’ τον Αλλάχ, να παράγει ανοσία!
Πρόκειται, λοιπόν, για λαϊκιστική συμπεριφορά εναντίον ενός αόρατου εχθρού, που νομίζουν, ότι θα τον αντιμετωπίσουν με ξόρκια και αερολογίες περί κατασκευής του ιού σε εργαστήρια από “ανεύθυνους” για να καταστρέψουν τους “υπεύθυνους”. Και οι Αμερικανοί να λένε πως φταίνε οι Κινέζοι και ότι σκέπτονται ν’ απαιτήσουν αποζημιώσεις.
Εμείς εφαρμόσαμε, σχετικώς νωρίς, το “lockdown” και ήταν η πρώτη φάση αντιμετώπισης της επιδημίας, πρωτόγνωρη για την κοινωνία, ανυπόφορη, αλλά αναγκαία. Το “σπάσιμό” του, όμως για να επανέλθουμε σταδιακά σε μια κανονικότητα είναι πολλαπλάσια δύσκολο με κίνδυνο, αν δεν εφαρμοσθούν οι οδηγίες, ο δείκτης “R0” που βρίσκεται το 0,5 να ανεβεί στο 1,0 και να οδηγηθούμε σε αδυναμία αντοχής του υγειονομικού συστήματος και σε ολοκληρωτικής κατάρρευσης της οικονομίας. Η επιδίωξη να επανεκκινηθεί γρήγορα η κοινωνική και εμπορική ζωή, παρά τη διαφοροποίηση μερικών επιστημόνων αντιλαμβάνεται κανείς πόσο ρίσκο είναι, να κλείνουμε μια πόρτα στον ιό και κείνος να μπαίνει απ’ το παράθυρο.
Χρειάζεται να βρεθεί η χρυσή τομή μια εξίσωση μεταξύ των προτάσεων των υγιεινολόγων και των ανθρώπων της αγοράς, ώστε τα αυστηρά μέτρα, που επιβάλλονται, να επιτρέψουν, έστω βήμα-βήμα, τη μετάβαση σε μια βιώσιμη οικονομία και να μας πείσουν οι ειδικοί, ότι μπορούμε να υπερπηδήσουμε τα όρια του “εγώ” και να ενταχθούμε στο “εμείς”. Κινήσεις μετρημένες απαιτούντο και στο θέμα του τουρισμού, ώστε οι επισκέπτες να μην μπορούν να δυσφημίσουν την Ελλάδα ως “μη ασφαλή προορισμό”.
Πάντως το ερώτημα δεν έχει απαντηθεί, αν με το ρίσκο, που παίρνει η κυβέρνηση, διασφαλίζεται, ότι με τη χαλάρωση των μέτρων, θα πάψει να συνθλίβεται η οικονομία. Το ζητούμενο είναι τα νέα μέτρα “φυγής προς τα εμπρός” να ελέγχονται, για να μην συμβεί, ό,τι και στη Γερμανία, που η επιστροφή στην προτέρα οικονομική δραστηριότητα αύξησε τον δείκτη του “R0” στο 1,5. Μόνο έτσι και με τον έλεγχο ανάλογα με την πορεία των πραγμάτων, θα επανακαθορίζονται οι επόμενες κινήσεις.