Η δύναμη της φύσης είναι ανυπέρβλητη. Το ίδιο και οι δυνατότητες της, οι οποίες φορές φορές είναι τόσο εντυπωσιακές που ξεπερνούν κάθε φαντασία. Και μπροστά στα φυσικά φαινόμενα ο άνθρωπος ανακαλύπτει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο τη μηδαμηνότητα του. Την αναπόδραστη μικρότητα του απέναντι σε ένα μεγαλείο που καλά καλά δεν κατανοεί σε όλο του το μέγεθος. Παρακάτω θα δούμε παρέα μερικά φυσικά φαινόμενα που θα άξιζαν μια θέση στα βραβεία Γκίνες. Άλλα είναι τρομακτικά, άλλα ονειρικά και άλλα σε κάνουν να σκέφτεσαι: την απύθμενη αλαζονεία του να προσπαθείς να τα «βάλεις» με μια δύναμη που σε υπερβαίνει και δυνητικά μπορεί να σε εξαφανίσει…
Η αιώνια καταιγίδα
Ασπρα, μπλε, μοβ, κόκκινα και πορτοκαλί φώτα κατακλύζουν το Κατακούμπο, κοντά στο Μαρακαϊμπο της Βενεζουέλας. Σύμφωνα με πηγές, κατά τον 16ο και 17ο αιώνα, οι ναυτικοί ακολουθούσαν «τυφλά» τα «φώτα» αυτά, για να σιγουρέψουν την πορεία τους. Μόνο που δεν επρόκειτο πραγματικά για «φώτα», ούτε φυσικά για κάποιο φάρο. Η περιοχή είναι από τις πιο ηλεκτρισμένες στον πλανήτη και κάθε χρόνο περί τα 1,2 εκατομμύρια κεραυνοί «χτυπούν» το σημείο δημιουργώντας πανδαισίες ριπών πολύχρωμου φωτός. Μια ιδιότυπη «ντίσκο» που ορισμένοι ονομάζουν «αιώνια καταιγίδα». Κάποιοι επίσης λένε ότι οι κεραυνοί αυτοί δεν συνοδεύονται από βροντές. Οι επιστήμονες ωστόσο καταρρίπτουν και τους δύο «θρύλους». Αφενός το «ηλεκτρικό» φαινόμενο με τους κεραυνους διαρκεί (μόνο) περί τις 160 νύχτες κάθε χρόνο (άρα δεν μπορούμε να μιλάμε για «αιώνια καταιγίδα»), όμως το θέαμα είναι πραγματικά εκπληκτικό! Μπορεί κανείς να δει μέχρι και 280 κεραυνούς την ώρα! Ο λόγος που οι ντόπιοι ορκίζονται πως το φαινόμενο δεν συνοδεύεται από βροντές, είναι –πολύ απλά- επειδή βρίσκονται πολύ μακριά για να τις ακούσουν. Οσο για την αιτία του ίδιου του φαινομένου, οι κρατούσες θεωρίες υποστηρίζουν ότι μάλλον η περιοχή έχει μεγάλες συγκεντρώσεις ουρανίου και μεθανίου, τα οποία, σε συνδυασμό με την υγρασία προκαλούν τις «λάμψεις». Σε κάθε περίπτωση για το φαινόμενο –που παρατηρείται εδώ και αιώνες- δεν υπάρχουν σαφείς και ξεκάθαρες εξήγησεις, παρά μόνο υποθέσεις.
Ο καπνός που παρέμεινε στην ατμόσφαιρα για 6 μήνες!
Το 2020 μια τεράστια πυρκαγιά κατέκαψε μεγάλη περιοχή της Αυστραλίας. Όταν τελικά η φωτιά έσβησε η καταστροφική της μανία ήταν τόσο μεγάλη, που τα αποτελέσματα –σύμφωνα με τους επιστήμονες- συνεχίζονταν για μήνες! Οι ειδικοί μελέτησαν τα προφανή, τη χλωρίδα και την πανίδα που αφανίστηκαν, τις εκτάσεις που επλήγησαν. Ωστόσο τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία δεν παρατηρήθηκαν στη γη, αλλά στην ατμόσφαιρα. Η φωτιά είχε ωθήσει περισσότερο καπνό στην ατμόσφαιρα απ΄οσο μπορούσε οποιοσδήποτε να φανταστεί. Στην πραγματικότητα οι επιστήμονες έκαναν λόγο για ρεκόρ που ξεπερνούσε σε αριθμούς οποιαδήποτε άλλη πυρκαγιά του παρελθόντος. Για να γίνουν κατανοητά τα νούμερα, την τελευταία φορά που παρόμοιο ποσοστό καπνού ωθήθηκε στην ατμόσφαιρα ήταν το 1991 μετά την έκρηξη του ηφαιστείου στις Φιλιππίνες. Ο καπνός από την πυρκαγιά της Αυστραλίας ταξίδεψε, με τη βοήθεια των ανέμων, κατά μήκος της Γης ξεκινώντας από την ανατολική ακτή της ηπείρου και τελικά επέστρεψε στη δυτική Ακτή. Το «ταξίδι» διήρκεσε δύο εβδομάδες και αποτέλεσε –επίσης- ρεκορ εξαιτίας της ταχύτητάς του. Εκείνο που όμως που είναι εντυπωσιακότερο όλων είναι πως –ενώ υπό κανονικές συνθήκες, ο καπνός παραμένει στην ατμόσφαιρα για μερικές μέρες ή εβδομάδες- στην περίπτωση της Αυστραλίας ο καπνός παρέμεινε στην ατμόσφαιρα για 6 ολόκληρους μήνες!
Το πιο παγωμένο σύννεφο
Το 2018 ένα μυστήριο σύννεφο αιωρείτο πάνω από τον Ειρηνικό και «ενοχλούσε» τους δορυφόρους που βρίσκονταν εκεί. Οι επιστήμονες απόρησαν διότι το σύννεφο ήταν τόσο παγωμένο που οι δορυφόροι οι οποίοι μελετούσαν τον καιρό αδυνατούσαν να μετρήσουν τη θερμοκρασία του. Τελικά έστειλαν ειδικά μηχανήματα και κατέληξαν στην εντυπωσιακή ανακάλυψη ότι το συγκεκριμένο σύννεφο είχε θερμοκρασία -111 βαθμούς Κελσίου. Σύμφωνα με τους ειδικούς ο λόγος για αυτή την ακραία θερμοκρασία εξηγείται εν μέρει από το φαινόμενο που ονομάζεται (σε ελεύθερη μετάφραση) «υπέρβαση κορυφών». Αυτό συμβαίνει όταν η κορυφή ενός συννέφου ξεπερνά το χαμηλότερο στρώμα της ατμόσφαιρας και μπαίνει στο επόμενο στρώμα, την παγωμένη στρατόσφαιρα. Ακόμα και έτσι όμως το σύννεφο θα έπρεπε, λογικά, να έχει θερμοκρασία περί τους -30 βαθμούς Κελσίου. Στη φύση ωστόσο υπάρχει μια ιδιότυπη και συνήθως πολύ διαφορετική λογική που συχνά δεν μπορεί να γίνει αντιληπτή από τους ανθρώπους.
Η μεγαλύτερη καταιγίδα στον Κόσμο
Ο τυφώνας Τιπ δεν ακούγεται και τόσο τρομακτικός αν κρίνει κανείς από το όνομα του. Ωστόσο πρόκειται για τη μεγαλύτερη καταιγίδα παγκοσμίως. Ο Τιπ «γεννήθηκε» πάνω από τον Ειρηνικό Ωκεανό και γρήγορα έγινε super τυφώνας. Με διάμετρο 2.220 χιλιόμετρα ήταν αδιαμφισβήτητα η κορυφαία των καταιγίδων. Εκτός από το μέγεθος του όμως, ο Tip είχε και τεράστια ένταση. Τα καλά νέα ήταν πως ο τυφώνας έχασε μέρος της δύναμής του προτού χτυπήσει την Ιαπωνία στις 19 Οκτωβρίου 1979. Τα κακά νέα ήταν ότι συνέχιζε να είναι τόσο ισχυρός που δεν αποφεύχθηκε η καταστροφή: κόστισε τις ζωές σχεδόν 90 ανθρώπων, ενώ εκατοντάδες τραυματίστηκαν. Από τον τυφώνα προκλήθηκαν πλημμύρες και κατολισθήσεις που κατέστρεψαν περί τα 20.000 σπίτια.
Η αλήθεια για την Αμμοθύελλα στο Πεκίνο
Η άνοιξη του 2021 ήταν δύσκολη για το Πεκίνο. Ανεμοι από την έρημο Γκόμπι μετέφεραν τεράστιες ποσότητες άμμου μέσω της Μογγολίας προκαλώντας τον θάνατο τουλάχιστον 6 ανθρώπων και την εξαφάνιση 341. Τελικά το φαινόμενο κατέληξε στην πρωτεύουσα της Κίνας, το Πεκίνο. Η πόλη άρχισε να «χάνεται» όταν χτυπήθηκε από την αμμοθύελλα, οι ουρανοξύστες «εξαφανίστηκαν» και ο ουρανός έγινε κόκκινος. Μόνο που τα ειδησεογραφικά πρακτορεία έκαναν ένα λάθος: Στην πραγματικότητα δεν επρόκειτο για αμμοθύελλα αλλά για καταιγίδα σκόνης. Μπορεί να μην σας κάνει διαφορά το όνομα, ωστόσο η διαφορά στην ουσία είναι τεράστια και το αποτέλεσμα σίγουρα πολύ ανησυχητικό. Η σκόνη αποτελείται από μικρότερα «κομμάτια» από ότι η άμμος και παραμένει στον αέρα μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, άρα μπορεί να μπει πολύ βαθύτερα στους πνεύμονες. Όταν λοιπόν η σκόνη έφτασε στο Πεκίνο «αναμείχθηκε» με τον τεράστιο όγκο καυσαερίων της πόλης και μετατράπηκε αμέσως σε πυκνή τοξική ομίχλη…
Η φονική ομίχλη στο Λονδίνο
Είναι γνωστό πως στο Λονδίνο συχνά υπάρχει ομίχλη. Όμως το 1952, η ομίχλη άρχισε να «σκοτώνει» κόσμο. Μοιάζει με ταινία θρίλερ, ωστόσο αυτό που συνέβη είναι πέρα για πέρα αληθινό. Η φονική ομίχλη εμφανίστηκε τον Δεκέμβριο εκείνης της χρονιάς και παρέμεινε στον αέρα του Λονδίνου για περίπου 5 ημέρες. Σε αυτό το διάστημα περισσότερα από 150.000 άτομα χρειάστηκε να νοσηλευτούν. Για αιώνες η θανατηφόρα ομίχλη παρέμενε μυστήριο. Ωστόσο το 2016 επιστήμονες μελετώντας τα στοιχεία, συμφώνησαν ότι «ένοχος» ήταν όχι η ομίχλη καθεαυτή, αλλά η καύση άνθρακα. Έρευνες έδειξαν πως η ατμοσφαιρική ρύπανση που προκαλείται από εκπομπές άνθρακα οδήγησε σε χημικές αλλαγές που «πότισαν» την ομίχλη με θειϊκό οξύ. Εκείνη τη χρονιά ο εκτιμώμενος αριθμός των νεκρών από την «φονική ομίχλη» ήταν 4.000, ωστόσο ο αληθινός αριθμός εκτιμάται πως έφτασε τους 12.000. Επίσης χιλιάδες ήταν τα ζώα που πέθαναν εξαιτίας της φονικής ομίχλης. Κατά τους ειδικούς, πρόκειται για τη χειρότερη περίπτωση ατμοσφαιρικής ρύπανσης στην ιστορία της Ευρώπης.
Για περισσότερα δείτε και τα:
www.reuters.com/article/us-venezuela-catatumbo-widerimage-idUSKBN0IR1O620141107
www.history.com/news/the-killer-fog-that-blanketed-london-60-years-ago
https://en.wikipedia.org/wiki/2019%E2%80%9320_Australian_bushfire_season
https://www.livescience.com/super-cold-thunderstorm-temperature.html
https://en.wikipedia.org/wiki/Typhoon_Tip#:~:text=Typhoon%20Tip%20was%20the%20largest,of%20the%20contiguous%20United%20States.
