Για μια ακόμη φορά επικοινωνώ μαζί σας για τον εν θέματι μεγάτιμο ήρωα και ευεργέτη των Σφακίων, αλλά και όλης της Ελλάδας.
Πληροφορούμαι από τον Δήμο Σφακίων ότι αύριο, 29η Μαΐου, ο κ. Αρναουτάκης, περιφερειάρχης Κρήτης, θα είναι ομιλητής στην εκδήλωση του εν λόγω Δήμου Σφακίων, για τον εορτασμό της επετείου της κήρυξης της επανάστασης του 1821, που θα γίνει στα Σφακιά.
Επειδή, ως συνήθως, εκ παραδρομής, σ’ αυτές τις εκδηλώσεις – ομιλίες παραλείπεται από τους ομιλητές να αναφερθούν στη μεγάλη αυτή προσωπικότητα της Κρήτης και την προσφορά του στους αγώνες του για την απελευθέρωση της Κρήτης και την Ένωσή της με τον εθνικό κορμό, την Ελλάδα, παρακαλώ να μου επιτραπεί να επισημάνω τα εξής:
1) Το 1824 ο Γ. Ξενουδάκης (παιδί αμούστακο ακόμη) μαζί με τον πατέρα του και άλλους Σφακιανούς κάνουν επανάσταση κατά του τυράννου – Τούρκου. Αποτέλεσμα: Ο μεν πατέρας ανασκολοπίζεται, μπροστά στα μάτια του αθώου παιδιού του, ο δε Γ. Ξενουδάκης οδηγείται στο σκλαβοπάζαρο της Αιγύπτου και πωλείται στον Γάλλο Mercie, η μάνα του και ο αδελφός του οδηγούνται στο σκλαβοπάζαρο της Αιγύπτου, όπου και χάθηκαν, χωρίς να αναβρεθούν έκτοτε.
2) Το 1841 ο Γ. Ξενουδάκης -φοιτητής ων στο Οθώνειο Πανεπιστήμιο- στη Νομική Σχολή, διακόπτει, όπως ο ίδιος μας λέγει στο βιβλίο του, τα μαθήματά του και σπεύδει να έλθει στην Κρήτη, μαζί με τον φίλο και συναγωνιστή του -αείμνηστο Αλέξανδρο Κουμουνδούρο- για να συμμετάσχουν στον αγώνα για την απελευθέρωση της Κρήτης, όπου και με απόφαση της Εθνοσυνέλευσης τοποθετείται γραμματέας των ορεινών Σφακιανών (όχι βέβαια των αξίων καθ’ όλα βοσκών, αλλά του αντιμοναρχικού κόμματος, κατά το πρότυπο των Γάλλων αντιμοναρχικών του 17ου αι., που ως γνωστόν έδρασε τότε στη Γαλλία κατά της μοναρχίας).
Υπ’ όψιν ότι για τον λόγο αυτό, ότι δηλαδή ο Γ. Ξενουδάκης διέκοψε τα μαθήματά του και να έρθει στην Κρήτη, το Οθώνειο Πανεπιστήμιο τον διέγραψε από τα μητρώα των φοιτητών του.
Νομίζω ότι ο καθένας μας μπορεί να ευνοήσει τους λόγους της εν λόγω διαγραφής.
Βέβαια, μετά την άτυχη έκβαση της επανάστασης Χαιρέτη του 1841, ο Γ. Ξενουδάκης επανέρχεται στα μαθήματά του και το 1843, όπως μας γνωστοποιεί το ΦΕΚ 38/9ης 11/1843, ο Γ. Ξενουδάκης, διά του από 23 Σεπτεμβρίου του 1843 Διατάγματος, διορίσθη δικηγόρος παρ’ εφέτες και πρωτοδίκες Αθηνών.
3) Το 1846 ο Γ. Ξενουδάκης εισέρχεται στη Βουλή των Ελλήνων με απόφαση της Εθνοσυνέλευσης της 3ης Σεπτεμβρίου 1843 για να εκπροσωπήσει τους σκλαβωμένους ακόμη συμπατριώτες του Κρήτες.
4) Το 1888 ο Γ. Ξενουδάκης εισέρχεται στη Βουλή των Ελλήνων ως αιρετός βουλευτής των αποδήμων μεταναστών Κρητών του Αδάμαντα Μήλου (τον οποίο Δήμο ο ίδιος ο Γ.Ξ. είχε φροντίσει να ιδρυθεί).
Αξιότιμε κύριε Αρναουτάκη,
θέλω να πιστεύω ότι αυτή τη φορά δεν θα παραληφθεί εξ αμελείας και πάλι ο προαναφερόμενος ήρωάς μας, ευεργέτης μας και οραματιστής και έμπρακτα αγωνιστής για την απελευθέρωση της Κρήτης, την Ένωσή της με τη μητέρα Ελλάδα και ο διδάξας όλους τους επόμενους, έντιμο και ανιδιοτελή αγώνα και προσφορά στην πατρίδα.
Ατυχώς, οι επόμενοι παρά το ότι το γνώριζαν, δεν το ομολόγησαν, αλλά θέλησαν να οικειοποιηθούν το όραμα και την ιδέα της Μεγάλης Ελλάδας, τα οποία εδιδάχτηκαν και έμαθαν από τον πρωταγωνιστή και πρόδρομο της απελευθέρωσης όλων των υπόδουλων τότε τμημάτων της Ελλάδος και συνεπώς και της Κρήτης και της Μακεδονίας μας.
Ας θυμηθούμε αυτά που μας άφησε σαν παρακαταθήκη:
α) «Άνευ της Κρήτης και της Μακεδονίας η Ελλάς πολιτικώς δεν ζει».
β) «Η Ελλάς ουκ έστιν Ελλάς ει μη η πολεμική».
Για τους λόγους αυτούς και πολλούς άλλους που αδυνατώ να αναφέρω, για να μην κουράζω, παρακαλώ, από καρδιάς μην λησμονήσετε και αυτή την ιστορική φορά, να μνημονεύσετε τον αείμνηστο Γ. Ξενουδάκη και τους αγώνες του για την Κρήτη μας και όλη την Ελλάδα.
«Έγρικω φίλοι μάτερ», όπως εκείνος αναφώνησε προ των ερειπίων του σπιτιού του πρωτοεπαναστάτη των Σφακίων, αείμνηστου Δασκαλογιάννη, στην Ανώπολη Σφακίων, όταν το επισκέφθηκε το 1880.
