Η σαρωτική νίκη και η ανανέωση της θητείας του γάλλου προέδρου Εμ.Μακρόν καθησύχασε την ευρωπαϊκή κοινότητα. Έδωσε στον επανεκλεγμένο πρόεδρο το πράσινο φως για τη συνέχιση της δυναμικής εξωτερικής πολιτικής και της εκπόνησης και εφαρμογής μεταρρυθμίσεων.
Προσπάθησε να πείσει τους ψηφοφόρους να μην απέχουν και να οδηγηθούν στην κάλπη με τα παραδείγματα του δημοψηφίσματος στη Μ.Βρετανία το 2016 και των Η.Π.Α με την εκλογή Ν.Τράμπ το 2016. Πράγματι τα αποτελέσματα και στις δύο περιπτώσεις είχαν επικίνδυνες συνέπειες.
Οι ψηφοφόροι στο Ηνωμένο Βασίλειο, αποφάσισαν την αποχώρηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση προκαλώντας αναταράξεις στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα, το οποίο, όμως, άντεξε. Αντίθετα, η γηραιά Αλβιώνα είχε -και έχει- ζητήματα ως προς την ελεύθερη διακίνηση ανθρώπων και αγαθών. Θυμόμαστε όλοι τις ουρές έντασης στα αγγλικά βενζινοπωλεία. Αναλυτές θεωρούν ότι μια τυχόν επαναδιεξαγωγή ανάλογου δημοψηφίσματος θα έφερνε διαφορετικό αποτέλεσμα στον παρόντα χρόνο.
Η εκλογή Τραμπ στις Η.Π.Α δεν αλλοίωσε το κατεξοχήν φιλελεύθερο πολίτευμα της χώρας, παρά τις όποιες “καινοτόμες”προσπάθειες από τον τότε πρόεδρο. Η ανάληψη, όμως, της εξουσίας από τον Τραμπ συνοδεύτηκε από καταγγελίες για παρεμβάσεις και εμπλοκές των ρωσικών υπηρεσιών, επεισοδιακές συνεντεύξεις τύπου και τέλος με την βίαιη εισβολή προεδρικών οπαδών στο Καπιτώλιο -όπου υπήρξαν και νεκροί- που αποτέλεσε κορωνίδα και κύκνειο άσμα της τετραετούς προεδρίας του. Ο Τράμπ, μη αποδεχόμενος τα εκλογικά αποτελέσματα, αποχώρησε από την προεδρία καταγγέλλοντας τα ως νόθα και αμφισβητίσιμα.
Αυτές οι εικόνες και οι ειδήσεις διέσυραν την χώρα διεθνώς. Ας μην ξεχνάμε ότι η υπερδύναμη είναι μία χώρα, που δεν βίωσε ποτέ πραξικοπήματα και πολιτικές ανατροπές.
Οι εκλογές του 2022 έδειξαν την πλήρη κατάρρευση και εξαφάνιση των παραδοσιακών γαλλικών κομμάτων.
Το Συντηρητικό και το Σοσιαλιστικό παραγκωνίζονται απο τον πρωταγωνιστικό τους ρόλο.
Σημειώνουμε ότι ο επανεκλεγείς πρόεδρος και το κόμμα του εντάσσονται σε μία προσπάθεια αναβίωσης του κλασικού φιλελεύθερου κέντρου, το οποίο τα τελευταία χρόνια είχε εκλείψει από την πολιτική σκηνή. Αυτό δυνητικά μπορεί να οδηγήσει και άλλες κομματικές οντότητες -που προσδιορίζονται ως κεντρώες- να στραφούν στην “Μακρονική” κατεύθυνση και ιδεολογία. Αλλάζει, έτσι η ταύτιση του κεντρώου χώρου με τη σοσιαλδημοκρατία και τον αριστερό προσανατολισμό του. Αυτό,βέβαια, δεν εμπόδισε τον αριστερό κ.Μελανσόν να λάβει ισχυρά ποσοστά και να έχει ερείσματα στη νεολαία. Προειδοποιώντας, έτσι, τον γάλλο πρόεδρο για το πώς πρέπει να κινηθεί, αλλά και την απήχηση που διατηρεί η ιδεολογία του αριστερού συνασπισμού σε ένα σημαντικό τμήμα της γαλλικής κοινωνίας.
Το πλέον ουσιώδες είναι ότι οι γάλλοι πολίτες-ψηφοφόροι απέτρεψαν για ακόμη μία φορά τον ακροδεξιό εθνικισμό να γίνει “κυβερνητική κανονικότητα” και “κόμμα λύσεων”. Τα προηγούμενα παραδείγματα ίσως συνέβαλαν στη νίκη του.
Ζητούμενο είναι να επαναβεβαιώσει την αξιοπιστία του, την πίστη στο πνεύμα της ευρωπαϊκής συνύπαρξης, των ατομικών δικαιωμάτων και των συνετών επιλύσεων στην παρούσα δύσκολη για την Ευρώπη περίοδο.
Πράγματι, σε έτη πανδημιών και πολέμων δεν χωρούν αποχή,“χαλαρές ψήφοι” ή ψήφοι “διαμαρτυρίας και πλάκας”, γιατί μπορούν να μετατραπούν σε εφιάλτη με οδυνηρό ξύπνημα.
Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο ο Σάρλ Ντε-Γκωλ έσωσε την τιμή της ηττημένης και παραδωμένης Γαλλίας διαφεύγοντας στο εξωτερικό. Σήμερα ο Εμ. Μακρόν καλείται να διαφυλάξει την τιμή της χώρας του στις σύγχρονες προκλήσεις και δοκιμασίες.
