Η γαλλική προεδρική εκλογική αναμέτρηση σημαδεύτηκε από την πανδημία, τον ουκρανικό πόλεμο και την ακρίβεια, που επηρέασε μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων, οι οποίοι λόγω πλημμελούς έλλειψης διαλόγου με τους υποψήφιους για την προεδρία, δεν ενίσχυσαν την επιθυμία τους για αποτίμηση ενός προέδρου, να συμμερίζεται τις δυσκολίες της καθημερινότητάς τους. Τούτο είχε ως αποτέλεσμα την στροφή των ψηφοφόρων προς τη Λεπέν, που εκμεταλλεύτηκε τη μείωση της αγοραστικής ικανότητας, προσεγγίζοντάς τους και πείθοντάς τους, ότι είναι περισσότερο αξιόπιστη απ’τους συνυποψηφίους της.
Κατά γενική ομολογία η Γαλλία παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στη διαμόρφωση της ευρωπαϊκής πολιτικής κατάστασης. Στον α’ γύρο ο Μακρόν πήρε 27,8%, η Λεπέν 23,1% και ο Μελανσόν απέσπασε το 22%!
Η άνοδος του αουτσάιντερ αριστερού Μελανσόν, φαίνεται πως οφείλεται στο ότι αποκήρυξε τη ρώσικη εισβολή και ανέστρεψε την αντζέντα του προς τον οικολογικό σοσιαλισμό. Βλέπουμε ότι ο α’ γύρος του προεδρικού στη Γαλλία καταβαράρθρωσε δυο παραδοσιακά κόμματα, το Σοσιαλιστικό και το Νεο-γκολικό. Η δήμαρχος των Παρισίων έπεσε στο 2% και ο ρεπουμπλικανή Πεκρές από 20% πήρε 4,8%!
Η αντίδραση των Γάλλων για τον Μακρόν αποδίδεται στο ότι δεν εφάρμοσε σωστή εσωτερική πολιτική, παρότι είχε κάλυψη απ’ τα μεγάλα ΜΜΕ. Έχασε από την καθημερινότητα των Γάλλων. Άσκησε αντικοινωνική πολιτική, ένεκα του συνταξιοδοτικού, που βρήκε μπροστά του τα “κίτρινα γιλέκα” και από τον μη αποδεκτό τρόπο αντιμετώπισης της πανδημίας.
Συνέπεσε ο ουκρανικός πόλεμος και η προεδρία της Ε.Ε. που συντέλεσαν στην πλημμελή προεκλογική εκστρατεία, ενώ η Λεπέν είχε την ευκαιρία να διαδώσει τις θέσεις της από γειτονιά σε γειτονιά. Οι ψηφοφόροι του Μελανσόν, άλλοι θα ψηφίσουν Μακρόν, πολλοί θα απέχουν και μερικοί θα πάνε στη Λεπέν, παρά την αντίθεση του αρχηγού τους.
Επιβεβαιώνεται, ωστόσο, ότι όπως στο παρελθόν, έτσι και τώρα οι Γάλλοι συνεχίζουν να παίζουν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση των ευρωπαϊκών πολιτικών πραγμάτων και να είναι πρωτοπόροι, στο να καθορίζουν τις μορφές, που επηρεάζουν τις κοινωνίες των ευρωπαϊκών χωρών. Φαίνεται πως έχουν ξεπεράσει αυτό, που λέγεται συστημικό – αντισυστημικό δεξιά – αριστερά, αμφισβητώντας την παγκοσμοιοποίηση. Η δεξιά με εθνική ταυτότητα και εθνικισμό και η αριστερά με τον νεοφιλελευθερισμό, την κατάργηση των ανισοτήτων και τον ισοκαταμερισμό του πλούτου.
H Λεπέν αύξησε τα ποσοστά της, επειδή πίστεψαν οι Γάλλοι στη δήλωσή της, ότι «κοινωνικά είμαι αριστερή, όσον αφορά όμως τα θέματα εθνικής ταυτότητας, είμαι δεξιά». Τούτο δείχνει ότι οι Γάλλοι έχουν αλλάξει τις διαχωριστικές γραμμές, που τους χωρίζουν και μπήκαν σε μια εποχή με νέες προοπτικές. Πάντως για τον β’ γύρο υπάρχει η βεβαιότητα, ότι η νίκη θα δοθεί στον Μακρόν, μπορεί και στη Λεπέν, αλλά με οριακή διαφορά 1 έως 1,5%. Τούτο θα εξαρτηθεί από το τι θα γίνει στις δύο επόμενες εβδομάδες, αν ο πόλεμος θα συνεχίζεται, η πανδημία γίνει ενδημική και η ακρίβεια, που δεν έχει έρθει ακόμα, τρέξει με μεγαλύτερη ταχύτητα.
