Κύριε διευθυντά,
παρακολούθησα με πολλή προσοχή, χθες το βράδυ (Δευτέρα 8 Ιανουαρίου) στην κρατική τηλεόραση, την εκπομπή του καλού δημοσιογράφου κ. Γ. Κουβαρά, σχετική με το νομοσχέδιο που ετοιμάζει η κυβέρνηση για τα ομόφυλα ζευγάρια.
Στην εκπομπή ήταν καλεσμένα ενδιαφερόμενα ομόφυλα άτομα και δύο καθηγήτριες Νομικών σχολών.
Όλα τα ομόφυλα άτομα υποστήριζαν ότι αδικούνται και τα ίδια και τα παιδιά τους με το υπάρχον στην Ελλάδα νομικό πλαίσιο, σε αυτό συμφωνούσαν και οι παριστάμενες καθηγήτριες, στο όνομα της Ισότητας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων
Δυσκολεύονται, να έχουν και τα δύο άτομα ίση μεταχείριση από τις δομές της Πολιτείας, όπως π.χ. στην Υγεία, στην Παιδεία.
Δυσκολεύονται σε θέματα Κηδεμονίας και Κληρονομιών και τα ίδια άτομα και τα παιδιά τους.
Όλο δυσκολίες παρουσίαζαν και όλο για δικαιώματα μιλούσαν, πάλι και σε αυτό συμφωνούσαν οι Πανεπιστημιακές καθηγήτριες.
Κάποια στιγμή ο συντονιστής δημοσιογράφος, ο κ. Κουβαράς, ανέφερε, ότι σήμερα καλέσαμε μόνο τη μία πλευρά, γιατί αν καλούσαμε και την άλλη, δεν θα μπορούσε να γίνει συζήτηση με τις έντονες αντιπαραθέσεις που θα υπήρχαν, υποσχέθηκε όμως ότι μια άλλη φορά θα καλέσει και την άλλη πλευρά.
Κύριε διευθυντά,
θα μου επιτρέψετε, μέσα από τις φιλόξενες στήλες της εφημερίδας σας, να παρουσιάσω κι εγώ «από την άλλη πλευρά» κάποιες σκέψεις μου, και σαν Έλληνας πολίτης κάποιας ηλικίας, μα και σαν συνταξιούχος δάσκαλος.
Στην εποχή μας, όλο και πιο πολύ, πολλά άτομα και συλλογικότητες, μιλάνε για δικαιώματα, δικαιώματα, δικαιώματα και σπανιότατα για υποχρεώσεις.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση τα άτομα αυτά επιθυμούν να έχουν το δικαίωμα και τη νομική κάλυψη να συνάψουν αναμεταξύ τους “γάμο” με όλα τα δικαιώματα του γάμου όπως τον γνωρίζουμε και έχει θεσμοθετηθεί χρόνια τώρα στην Ελλάδα.
Μάλιστα επικαλούνται χώρες όπως η Ολλανδία που έχει χρόνια τώρα θεσμοθετήσει τον “γάμο” των ομόφυλων ζευγαριών.
Θα συμφωνήσω μαζί τους, ως προς τη συμβίωση, δικαίωμά τους να έχουν σχέση με άτομα του ίδιου φύλου και να μένουν κάτω από την ίδια στέγη και να απολαμβάνουν ό,τι προβλέπει η σχετική νομοθεσία, δεν ενοχλούν κανένα, αρκεί να μην είναι προκλητικοί στις δημόσιες εμφανίσεις τους.
Αλλά, θα διαφωνήσω απόλυτα, ειδικά στα ζευγάρια “αρσενικού φύλου” να αποκτούν παιδιά, μέσω παρένθετης μητέρας και μάλιστα να επιλέγουν και το φύλο του τέκνου τους, όπως διατυμπανίζει πολιτικός αρχηγός.
Όλοι μας, από τους πιο μεγάλους παιδαγωγούς και ψυχολόγους, δασκάλους της έδρας οποιασδήποτε βαθμίδας, τους γονείς και γιαγιάδες και παππούδες των παιδιών μας, γνωρίζουμε πολύ καλά, ότι τα παιδιά αγόρια και κορίτσια έχουν ανάγκη από πρότυπα για πολλούς λόγους, αλλά και για τη διαμόρφωση του χαρακτήρα και του φύλου τους.
Είναι γνωστές οι παροιμίες «το μήλο κάτω από τη μηλιά θα πέσει», ή «με όποιον δάσκαλο καθίσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις».
Άραγε, γνωρίζουν, τα ενδιαφερόμενα ομόφυλα ζευγάρια, τους κινδύνους και τα ρίσκο των υποψήφιων παιδιών τους, όσον αφορά τη διαμόρφωση του χαρακτήρα τους, του φύλου τους, της ψυχικής τους υγείας κ.α. που παραμονεύουν κατά τη ανατροφή τους σε ένα ζευγάρι ομόφυλων ατόμων;
Μήπως τα ομόφυλα ζευγάρια, με την πράξη της τεκνοθεσίας ικανοποιούν ένα προσωπικό τους έλλειμμα και αδιαφορούν για τους κινδύνους μια τέτοιας επιλογής τους και για το δικαίωμα των “παιδιών” τους να ζήσουν και να ανατραφούν με υγιή πρότυπα σε ένα παραδοσιακό ανδρόγυνο;
Η κυβέρνηση και όσα πολιτικά κόμματα συμφωνούν σε αυτή την νομοθετική ρύθμιση, απορρύθμιση θα την έλεγα εγώ, γιατί άραγε ενδίδουν στις πιέσεις μιας ελάχιστης μειοψηφίας, μήπως για να φανούν προοδευτικοί, ικανοποιώντας οποιοδήποτε παράλογο και αφύσικο αίτημα κάποιων ατόμων; Ή επειδή το αποδέχεται και το προωθεί η “πολιτισμένη” Ευρώπη.
Ας νομοθετήσουν τότε και το δικαίωμα της πολυγαμίας, που ίσως να συνδράμει και στη μείωση της υπογεννητικότητας, δικαίωμα που είναι νομοθετημένο στις περισσότερες χώρες του Ισλάμ, αντί να ανέχονται τις όποιες περιπτώσεις ερωμένων και παλλακίδων.
Αναλογίζονται τα πολιτικά κόμματα, ότι θα πρέπει σιγά-σιγά να διαγράφουμε την παράδοσή μας, τη γλώσσα μας, και τα βιβλία μας, προ πάντων της Α’ Δημοτικού;
Τι θα λέει η γιαγιά, ο παππούς, η δασκάλα, ο δάσκαλος, και πώς θα εξηγεί και θα αναλύει τις λέξεις Ανδρόγυνο, Γάμος, Μητέρα, Πατέρας, Οικογένεια, Οικοδέσποινα, Οικοδεσπότης και τόσες άλλες λέξεις και έννοιες με βαρύ συναισθηματικό και εννοιολογικό φορτίο.
Το κείμενο γράφτηκε την Τρίτη 9 Ιανουαρίου πριν την προγραμματισμένη για την επόμενη μέρα συνέντευξη του πρωθυπουργού για το ίδιο θέμα.
Με εκτίμηση
Μανιαδάκης Γεώργιος
συν/χος δάσκαλος
