Έχουν περάσει 46 σχεδόν χρόνια, από την 19η Ιουνίου του 1978, όταν έκανε την εµφάνισή του ένας υπναράς γάτος, µου µισεί τις ∆ευτέρες και λατρεύει τα λαζάνια, ο γνωστός µας Garfield.
∆ηµιουργός του διάσηµου γάτου είναι ο Jim Davis. Ο Davis γεννήθηκε το 1945 στην πολιτεία της Ιντιάνα στην Αµερική και µεγάλωσε σε µια φάρµα αγελάδων, κάτι που βλέπουµε να αποτυπώνεται και στο κόµικς, καθώς ο ιδιοκτήτης του Garfield έχει οικογένεια που ζει σε φάρµα, ενώ είναι σκιτσογράφος στο επάγγελµα.
Η καριέρα του Jim Davis, άρχισε το 1976, όταν άρχισε να φτιάχνει το στριπάκι “Gnorm Gnat”. Πρόκειται για τις αστείες περιπέτειες ενός εντόµου, που δηµοσιεύθηκαν µόνο σε µια τοπική εφηµερίδα της Indiana. Το κόµικς αυτό δεν θα έχει όµως επιτυχία, καθώς, όπως του είπαν και κάποιοι εκδότες «είναι ωραίο το σχέδιο, είναι αστείο, αλλά κανείς δεν µπορεί να ταυτιστεί µε έντοµα».
Έτσι άρχισε να µελετάει άλλα κόµικς στριπς της εποχής. Έβλεπε τα γνωστά µας Peanuts, όπου ναι µεν ο ήρωας είναι ο Charlie Brown, αλλά την παράσταση κλέβει ο σκύλος Σνούπυ. Σκέφτηκε έτσι πως τα ζώα είναι πιο δηµοφιλή, και µιας και η σκηνή των κόµικς είχε ήδη πολλούς σκύλους, αποφάσισε να φτιάξει µια γάτα για ήρωα. Είχε ήδη άλλωστε µεγάλη εµπειρία, καθώς στην φάρµα ζούσε µε εικοσιπέντε γάτες.
Κυκλοφορεί το 1976, το στριπ “Jon”, όπου πρωταγωνιστεί ο νεαρός εργένης Jon Arbuckle (όνοµα εµπνευσµένο από µια διαφήµιση της εποχής), µε τον κυνικό και λαίµαργο γάτο του. Το όνοµα του γάτου, Garfield, που αποτελεί µια αναφορά στον παππού του James A. Garfield, που ο ίδιος ο δηµιουργός τον περιγράφει σαν τεράστιο και νευρικό. Στο σπίτι µένει µαζί τους και ένας ακόµα χαρακτήρας, ο σκύλος µε το όνοµα Spot, που λίγο αργότερα µετονοµάστηκε στο γνωστό µας Odie, για να µην µπερδεύεται µε έναν άλλο σκύλο που κυκλοφορούσε την ίδια περίοδο (από το strip “Boner’s Ark”).
ΜΙΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΕΠΙΤΥΧΙΑ
Στο strip, όπως ήταν λογικό, κυριάρχησε η φιγούρα του γάτου, γι’ αυτό και λίγα µόνο χρόνια αργότερα µετονοµάστηκε όλη η σειρά σε “Garfield”. Το 1978 κυκλοφόρησε αρχικά σε 41 εφηµερίδες. Η επιτυχία ήταν τεράστια, καθώς µόλις τρία χρόνια αργότερα βρισκόταν σε 850 εφηµερίδες, ενώ είχε πουλήσει περισσότερα από 15 εκαττοµύρια δολάρια σε merchandise. Για την διαχείριση όλων αυτών ο δηµιουργός έφτιαξε την εταιρία “Paws Inc”, η οποία υπάρχει µέχρι και σήµερα. Τον επόµενο χρόνο, το στριπ ξεπέρασε τις 1000 εφηµερίδες, ενώ µέχρι το 2004, ο αγαπηµένος γάτος είχε κάνει την εµφάνισή του σε περισσότερες από 2600 εφηµερίδες, σε 111 χώρες.
ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΕΣ ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ
Το ίντερνετ έπαιξε ένα καταλυτικό ρόλο στο κόµικς, µε πολλές ενδιαφέρουσες παραλλαγές, που αξίζει να µελετηθούν στα κεφάλαια του µεταµοντέρνου κόµικ. Έτσι συναντάµε το Garfield Randomizer, το οποίο δηµιουργεί στριπάκια τριών καρέ από ήδη υπάρχοντα, το Silent Garfield που αφαιρεί όλα τα µπαλονάκια διαλόγου ή σκέψης από τον γάτο. Ξαφνικά, έτσι αλλάζει όλη η ιστορία και µετατρέπεται σε έναν µοναχικό, παθητικό, γεµάτο ψευδαισθήσεις άνθρωπο που µιλάει µόνος του µε τα κατοικίδιά του. Άλλη παραλλαγή είναι το Realfield το οποίο µετατρέπει τον γάτο από σχέδιο καρτούν σε ρεαλιστικό και αφαιρεί τις σκέψεις του, αφήνοντας πάλι τον Jon να µιλάει µόνος του. Παρόλο που αυτές οι παραλλαγές δεν είχαν κάποια ιδιαίτερη επιτυχία, το 2008 το “Garfield minus Garfield”, µια παραλλαγή από τον Dan Walsh στην οποία απουσιάζει όπως φαίνεται από τον τίτλο του στριπ ο γάτος, θα έχει µεγάλη επιτυχία, µε περισσότερες από 300.000 εµφανίσεις ανά µέρα. Ο ίδιος το Jim Davis, θα αναγνωρίσει την παραλλαγή αυτή ως επίσηµη της σειράς, ενώ θα δηλώσει πως κάποια στριπ δουλεύουν καλύτερα σε αυτήν την εκδοχή.
Η πορεία του αγαπηµένου λιχούδη γάτου, θα συνεχίσει και εκτός έντυπων σελιδών, µε την εµφάνισή του σε τηλεοπτικές σειρές, ταινίες µεγάλου µήκους µε ποικίλες τεχνικές, σε θεατρικό µιούσικαλ, σε βιντεοπαιχνίδια, ακόµα και σε θεµατικό ρεστοράν!
γραμμοσκιάσεις… Zgur
