Στα έργα του συνδυάζει στοιχεία από πολλές τέχνες: κόµικ, ζωγραφική, χαρακτική, µουσική, κινηµατογράφο. Έργα που επιχειρούν να µεταφέρουν τον θεατή σε µία άλλη διάσταση. Σε έναν κόσµο φανταστικό.
Ο λόγος για τον αρχιτέκτονα – καλλιτέχνη Γαβριήλ Νύκταρη, που εδώ και δύο χρόνια παρουσιάζει έργα του στο Φεστιβάλ Κόµικ Chaniartoon. Καθώς αυτή την περίοδο προετοιµάζει τα έργα µε τα οποία θα συµµετέχει στη φετινή διοργάνωση, το “Μολύβι – µελάνι” µίλησε µαζί του για τις καλλιτεχνικές επιρροές του, την αγάπη του για τη ζωγραφική, αλλά και το πως γεννήθηκε το ψευδώνυµο Plantilla µε το οποίο υπογράφει τα έργα του.
– Το ψευδώνυµό σου είναι Plantilla. Τι σηµαίνει αυτό το όνοµα;
Με τον όρο Plantilla αποδίδεται το µέσο (πρωτότυπο) το οποίο χρησιµεύει στη δηµιουργία και αναπαραγωγή πολλαπλών αντιτύπων. Αφορά τον τρόπο επεξεργασίας των έργων, όπως για παράδειγµα η τεχνική του stencil. Η ιδέα για το όνοµα αυτό προέκυψε, παρακολουθώντας την τυποποίηση και την αναπαραγωγή στα έργα, σε φεστιβάλ κόµικ.
– Τα έργα σου έχουν στοιχεία από sci-fi ταινίες. Πως έγινε η επιλογή αυτών και αντανακλώνται στα έργα σου;
Μου αρέσουν πολύ οι ταινίες επιστηµονικής φαντασίας και συγκεκριµένα όσες αφορούν ταξίδι στον χρόνο ή σε κάποια άλλη διάσταση. Αυτό ήταν και ένα κοινό που υπήρχε σε όλα τα έργα, εστιάζοντας περισσότερο στον τρόπο µεταφοράς. Με την επιλογή των ταινιών, των χρωµάτων και της µουσικής το είδα ως ένα µέσο να εκφραστώ και να συνδυάσω όλα τα παραπάνω.
– Πώς συνδυάζεται η µουσική µε τα έργα;
Η µουσική ήταν ένα στοιχείο που συµπλήρωσε το κάθε έργο. Μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον το QR code σαν µέρος του έργου που ταυτόχρονα µπορούσες να το ακούσεις από το κινητό σου, προσφέροντας µια επιπλέον εµπειρία. Επιπλέον όλα τα πρωτότυπα µουσικά κοµµάτια αναπαράχθηκαν σε κασέτες. Η επιλογή της κασέτας, ως ένα είδος των 80s – 90s, δεν ήταν τυχαία καθώς εκεί τοποθετούνται χρονικά οι περισσότερες ταινίες.
– Έχεις κάποιους κοµίστες ή γενικότερα καλλιτέχνες που σε έχουν επηρεάσει στο έργο σου;
Αρχικά µου αρέσει εξίσου η αναπαραστατική ζωγραφική και κυρίως τα τοπία. Το συγκεκριµένο project (plantilla) είναι κάτι διαφορετικό, όµως προσπαθώ να τα συνδυάσω. Οπότε κάποιοι καλλιτέχνες που µε έχουν επηρεάσει είναι ο Γιώργος Ρόρρης, ο Παναγιώτης Τέτσης, ο Χρήστος Μποκόρος και ο David Hockney. Πιο κοντά, όµως, στο συγκεκριµένο project είναι ο Στέφανος Ρόκκος, το έργο του οποίου έχει στενή σχέση µε τη µουσική. Επιπλέον έχει µια ιδιαίτερη γραφή και θεµατολογία.
– Συµµετέχεις εδώ και δύο χρόνια στο Chaniartoon, ένα φεστιβάλ µε κύριο άξονα το κόµικ. Πως συνδέονται τα έργα σου µε αυτό; Εµπεριέχουν κάποια µορφή αφήγησης;
Το Chaniartoon ήταν η αφορµή για να δηµιουργηθεί αυτό το project και ίσως η πρώτη µου επαφή µε την θεµατική των κόµικ. Νοµίζω πώς υπάρχει κάποιου είδους αφήγηση όπως ανέφερα παραπάνω, από τις οµοιότητες των έργων και την προσπάθεια δηµιουργίας ενός συνολικού έργου. Βέβαια καθένα έχει την δική του αφήγηση, περιγράφοντας µια χαρακτηριστική σκηνή από την ταινία που απεικονίζει. Τέλος, την δεύτερη χρονιά που συµµετείχα στο Chaniartoon, για το κάθε έργο έγινε ένα δεύτερο layer σε ριζόχαρτο, που συµπλήρωνε το προηγούµενο. Υπήρχε δηλαδή η διάθεση να είναι ένα κόµικ που κάθε χρονιά θα προστίθεται και ένα καρέ, χωρίς να γνωρίζω εκ των προτέρων την συνέχεια.
– Τι να περιµένουµε να δούµε φέτος στο φεστιβάλ από σένα;
Φέτος, πέραν της συµπλήρωσης των προηγούµενων έργων, θα παρουσιάσω και κάτι διαφορετικό. Το µέσο που θα χρησιµοποιήσω είναι η χαρακτική, ενώ η θεµατολογία θα έχει επιρροή από την φύση. Τα έργα αυτά δουλεύονται ακόµα και έως την έναρξη του φεστιβάλ θα προστίθενται και νέα στοιχεία και ιδέες.
γραμμοσκιάσεις… Plantilla
