» Δημήτρη Κ. Τυραϊδή, Χανιά 2022
Κατέφθασε «ο Ρουμελιώτικος αγέρας» με τη μορφή ενός υπέροχου βιβλίου, από τον αγαπητό φίλο Δημήτρη Τυραϊδή.
Είναι ιστορίες από τον αγαπημένο του τόπο την Ρούμελη, γραμμένες με μεγάλη αγάπη. Είναι τόσο γνήσιες και φαίνεται πως τις περισσότερες τις έζησε ο ίδιος και άλλες τις άκουσε να του τις διηγούνται παλιοί άνθρωποι από τα χωριά της Οίτης και του Βελουχίου.
Τα διηγήματα του Δημήτρη Τυραϊδή είναι συναρπαστικά και το γράψιμό του το χαρακτηρίζει η αυθεντικότητα μα και το ρομαντικό στοιχείο.
Δημήτρη κατά πρώτον σε ευχαριστώ για την αφιέρωση. Η αφιέρωση του βιβλίου «στην δακτυλογράφο μου» δείχνει λεπτότητα και ευαισθησία! Ο πρόλογός της εξαιρετικός! Δεν θα μπορούσε να γράψει πιο όμορφα λόγια, για σένα. «Κείμενα πλούσια σε συναισθήματα και εικόνες. Δεν είναι και λίγες οι φορές που χαρακτήρισα τα διηγήματά σου, πίνακες ζωγραφικής».
Στο πρώτο διήγημα «Ο Χρήστος ο Χτενάς» – που δεν πιστεύω πως δεν το έβαλες τυχαία πρώτο – διαβάζοντάς το, σε αιχμαλωτίζει μέχρι να το διαβάσεις ολόκληρο, και περίπου στο ίδιο μοτίβο είναι και τα υπόλοιπα. Όπως το ξεφύλλιζα γαντζώθηκα σε μια ιστορία που μου μοιάζει ολοζώντανη και θαρρείς εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια σου και δεν είναι άλλη από «Το στοιχειωμένο αλώνι».
Δεν ξέρω αλήθεια, φαίνεται σαν παραμύθι, μα ίσως να πλησιάζει και την αλήθεια. Είναι τόσο μαστόρικα πλεγμένο από την πένα του Δημήτρη! Εγώ θα τον πιστέψω όταν λέει «Εγώ το άκουσα όταν ήμουνα μικρό παιδί από τους γέροντες του χωριού, που λέγαν για τα μαύρα κριάρια που μάλωναν στο αλώνι, και τα έβλεπαν μόνο οι αλαφροΐσκιωτοι».
Αν και ξεχώρισα τα δύο προαναφερθέντα διηγήματα, και οι υπόλοιπες ενότητες διέπονται από την αφηγηματική μαεστρία του συγγραφέα και είναι ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί.
