Γεμάτες φως συμβουλές…

Πολλά είναι εκείνα που συμβαίνουν, καθημερινά, γύρωθέ μας και μαρτυρούν ότι πολλοί από τους σύγχρονούς μας ανθρώπους ανά τη γη όχι μόνο δεν έχουν στην καρδιά τους το Θεό, αλλά και ότι δεν τηρούν τη διδασκαλία του Χριστού. Τα βλέπουμε όλοι, ακόμη κι όσοι αρέσκονται να στρουθοκαμηλίζουν!
Εάν, πραγματικά, στις ανθρώπινες καρδιές φώλιαζε ο Θεός, όλοι, αγόγγυστα, θα εφάρμοζαν στην καθημερινή ζωή τις απλές μα μεστές αγάπης, σωφροσύνης και δικαιοσύνης και αλήθειας συμβουλές του Ιησού.
Και τότε, και οι ψυχές μας θα ευφραίνονταν με την αρμονική συνύπαρξη με τους άλλους ανθρώπους και το πνεύμα μας, στις ευκολίες και τις δυσκολίες της ζωής, θα έβρισκε αρωγό και εμψυχώτρια τη γονική στοργή του Θεού.
Κι από αυτές τις συμβουλές, που όλοι τις ακούμε στις εκκλησιές τις Κυριακές ή/ και τις είχαμε διδαχτεί άλλοτε στο σχολείο, ας ξαναθυμηθούμε, σε δική μου απόδοση στα νεοελληνικά, κάποιες εξ όσων, κατά τη γνώμη μου, θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως στυλοβάτης των κοινωνιών μας και συνεκτικός κρίκος των μελών του κοινωνικού μας συνόλου στους δύσκολους καιρούς που ζούμε.
“Εάν κάποιος θέλει να είναι πρώτος, ας είναι τελευταίος από όλους και ας υπηρετεί όλον τον κόσμο” (Ευαγγέλιο Μάρκου, κεφ. θ, παρ. 35).
“Με λυχνάρι του σώματος μοιάζει το μάτι. Κάθε φορά που το μάτι σου είναι καθαρό, είναι και ολόκληρο το σώμα σου φωτεινό. Εάν, όμως, είναι κακόβουλο το μάτι σου, το σώμα σου σκοτεινιάζει” (Ευαγγέλιο Λουκά, κεφ. ια, παρ. 34).
“Καθένας που κάνει φαύλες πράξεις  μισεί το φως και δεν έρχεται προς αυτό, για να μην κατηγορηθεί για τα έργα του. Αυτός, όμως, που έχει μέσα του την αλήθεια πλησιάζει το φως, για να φανερωθούν οι πράξεις του, ότι τις έχει σύμφωνα με τις εντολές του Θεού κάνει” (Ευαγγέλιο Ιωάννη, κεφ. γ, παρ. 20-21).
“Και ποια είναι η αληθινή ωφέλεια για έναν άνθρωπο εάν κερδίσει όλον τον κόσμο και, όμως, χάσει την ψυχή του;” (Ευαγγέλιο Ματθαίου, κεφ. ιστ, παρ. 26).
Συζητώντας, λοιπόν, πρόσφατα με τη σύζυγό μου και έχοντας υπόψη μας όλα όσα γίνονται εντός ή εκτός της πόλης μας και της χώρας μας καθημερινά,  κοινή, για μιαν ακόμα φορά, ήταν η διαπίστωσή μας πως ο γύρωθέ μας κόσμος έχει πάρει ανεπιστρεπτί το δρόμο για την πνευματική σήψη, την ψυχική κενότητα και την υλική παρακμή. Ο μόνος τρόπος, καταλήξαμε την σχετική συνομιλία μας, για να γλιτώσουμε από τούτο τον ολέθριο κατήφορο, να σώσουμε τις ψυχές μας από τα σκοτάδια, να δυναμώσουμε το πνεύμα μας ενόψει των δολερών παγίδων που μας περιστοιχίζουν και να ξαναγυρίσουμε στο σωστό δρόμο θα ήταν να βάλουμε τα λόγια του Θεού στα αφτιά μας και ν’ αγωνιζόμαστε, κάθε ανθυποστιγμή της εφήμερης ζωής μας,  να κάνουμε πράξη, χωρίς δόλο, κομπασμό, πλεονεξία, μοχθηρία και ιδιοτέλεια, τις γεμάτες φως αλήθειας και αγάπης συμβουλές του Ιησού Χριστού. Εσείς, τι λέτε;