Σήμερα είναι η μέρα σου. Είναι τα γενέθλιά σου! Είσαι αποφασισμένη να τα απολαύσεις στο έπακρο. Ξυπνάς αξημέρωτα από την αγωνία σου και πρώτη κίνηση, ανοίγεις το κινητό! Και ναι, οι καλύτερες προσδοκίες σου δικαιώνονται. Υπάρχουν ήδη μερικές -λιγοστές βέβαια λόγω της ώρας- ευχετήριες αναρτήσεις στο τοίχο σου.
Πρώτη και καλύτερη, ένα κολάζ από μαθητικές-φοιτητικές φωτογραφίες, αφιέρωση από την αγαπημένη σου κολλητή! Δηλαδή ένα κολάζ από παλιές φωτογραφίες. Άρα μη ρετουσαρισμένες. Άρα μη απολύτως κολακευτικές! Στέλνεις μια καρδούλα, αλλά ταυτόχρονα κάνεις νοητική σημείωση να ξεκαθαρίσεις- ευγενικά πάντα- ότι του χρόνου οι όποιες φωτογραφίες επιθυμεί να κοινοποιήσει στο χρονολόγιό σου, θα πρέπει πρότερα να έχουν περάσει από τον εξονυχιστικό έλεγχο και τη συνακόλουθη γραπτή σου έγκριση.
Οι ώρες περνάνε… Η καταμέτρηση δεν είναι και τόσο ικανοποιητική. Γιατί είναι και κάποιοι ασυνείδητοι που επιλέγουν να σου στείλουν προσωπικό μήνυμα και έτσι οι ευχές τους δεν είναι δυνατόν να συμπεριληφθούν στον τελικό -δημόσιο πάντα- απολογισμό! Άσε που είναι και μερικοί αθεόφοβοι παλιάς σχολής τύποι που επιμένουν να σε παίρνουν τηλέφωνο -είναι λέει πιο προσωπικό- αντί να σου ευχηθούν καθώς πρέπει δημόσια στον τοίχο σου.
Μεσημεράκι. Οι δημοσιεύσεις έχουν αυξηθεί αισθητά, το ίδιο και η αυτοπεποίθησή σου! Εντυπωσιακές ανθοδέσμες, πεντανόστιμες πολυώροφες τούρτες, πανοράματα από καρδούλες και κομφετί, όλα ψηφιακά εννοείται, καταφτάνουν σωρηδόν για να κοσμήσουν περήφανα τη σελίδα σου.
Πίσω στην πεζή πραγματικότητα, μια μικρή μάζωξη με περιορισμένους, λόγω μέτρων, συγγενείς και φίλους έχει οργανωθεί στο σπίτι σου. Κορυφαία στιγμή, το κόψιμο της τούρτας! Πριν την απολαύσετε όμως, οι αναγκαίες φωτογραφίες. Στήνεστε, ξεστήνεστε, ξαναστήνεστε με πενιχρά πάντα αποτελέσματα. Μετά από πολύωρες προσπάθειες και ανελέητες διαπραγματεύσεις, καταλήγετε σε μια φωτογραφία όπου όλοι φαίνονται νέοι, ωραίοι, ευτυχείς και το σπουδαιότερον, αισθητά αδύνατοι! Δυστυχώς όμως, στο μεταξύ η τούρτα- παγωτό ήταν- έχει μισολιώσει και δε φαίνεται πια και τόσο ορεκτική. Αναρωτιέσαι αν υπάρχει κάποια εφαρμογή που εκτός από ανθρώπους να ρετουσάρει και τούρτες. Μάλλον όχι.
Μικρό το κακό πάντως. Ανοίγεις το ίνσταγκραμ για να ανεβάσεις σχετικό στόρι και στο μεταξύ μπαίνεις να ελέγξεις αν έχει ανεβάσει τίποτα και η αγαπημένη σου παγκοσμίου φήμης τραγουδίστρια που τυγχάνει να έχει τα ίδια γενέθλια με σένα! Πέρυσι -το θυμάσαι καλά- ο αρραβωνιαστικός της, της είχε οργανώσει πάρτι-έκπληξη με άλλους σελέμπριτις σε διάσημο κλαμπ του LA. Α, και κάτι μικρό για συμπλήρωμα: ένα κάμπριο! Φέτος- όπως εμβρόντητη διαπιστώνεις- λόγω της παγκόσμιας κατάστασης περιορίστηκε σε ένα… πανάκριβο, διαμαντένιο περιδέραιο!. Αναστενάζεις βαθιά! Άσπλαχνη μοίρα!
Εσένα ο καλός σου πήρε έναν… ατμοκαθαριστή ρούχων. Το άκρο άωτον των αντιρομαντικών δώρων! Αδυνατείς ωστόσο, να διαμαρτυρηθείς όπως θα άρμοζε στην περίσταση, καθότι συνειδητοποιείς ότι εσύ ήσουν που εδώ και ένα τρίμηνο γκρινιάζεις αδιάλειπτα για το πόσο αναγκαίο θα σου ήταν το συγκεκριμένο γκάτζετ! Αποφασίζεις να επιδείξεις ανωτερότητα, ελπίζοντας ότι του χρόνου θα σου πάρει κάτι καλύτερο, αν μη τι άλλο πιο ευρηματικό!
Επιστρέφεις στις φωτογραφίες της διασημότητας. Κάτι περίεργο συμβαίνει εδώ! Η εν λόγω αοιδός επιβεβαιωμένα είναι τουλάχιστον 10 χρόνια μεγαλύτερή σου, φαίνεται όμως τουλάχιστον δέκα μικρότερη. Άδικη κοινωνία που άλλους τους νεάζεις και άλλους τους γραιάζεις! Αφήνεις κάτω το κουταλάκι, σπρώχνεις μακριά την τούρτα και παίρνεις όρκο -βαρύ και απαράβατο- να μην ξαναφάς γλυκό για τον υπόλοιπο αυτό καινούργιο χρόνο της ζωής σου.
Η μέρα κυλάει αργά! Ελέγχεις τις δημοσιεύσεις κάθε δεκάλεπτο τουλάχιστον. Θα τους δείξεις εσύ αυτών που σε ξεχάσανε και δε σου ευχηθήκανε. Θα τους πληρώσεις και εσύ εν καιρώ με το ίδιο πικρό νόμισμα! Ε και κάπου εκεί, δεν μπορείς παρά να θυμηθείς τον γεννήτορά σου που σε κάθε ονομαστική του εορτή, συνήθιζε να έχει ένα μικρό μπλοκάκι δίπλα στο -σταθερό τότε εννοείται- τηλέφωνο και να σημειώνει σχολαστικά ποιοι του τηλεφώνησαν και ποιοι όχι. Τότε τον κορόιδευες. Τώρα όμως καταλαβαίνεις. Το DNA φυγείν αδύνατον τελικά!
Έχει πάει πια μια και μετά τα μεσάνυχτα! Δυσκολεύεσαι να κοιμηθείς. Το στομάχι σου γουργουρίζει σε βαθμό που φοβάσαι πως θα ξυπνήσουν οι γείτονες και αλαφιασμένοι θα καλέσουν την αστυνομία. Πεινάς! Ανοίγεις το κινητό και χαζεύεις όλες αυτές τις ψηφιακές τούρτες που σου έστειλαν δωράκι. Και τι δεν θα έδινες τώρα για να είχες μπροστά σου ένα κομματάκι. Ένα αληθινό κομματάκι!
Δε βαριέσαι. Και του χρόνου με το καλό…
