Γενικοί γραμματείς

Η κίνηση των δύο αντιμαχομένων πολιτικών παρατάξεων γίνεται σε δύο συγκρουστικά επίπεδα. Το κυβερνητικό στρατόπεδο προσπαθεί να μετασχηματίσει και να ισχυροποιήσει τη συγκυριακή του πλειοψηφία στον αριστερόστροφο χαρακτήρα του, ενώ τα κόμματα της αντιπολίτευσης υπερασπιζόμενα το παλιό “αστικό καθεστώς”, αγωνίζονται να το επαναφέρουν.
Πίσω απ’ αυτή τη βαθμίδα των πολιτικών νοοτροπιών κρύβονται συμφέροντα, που προδιαγράφουν τους διαφορετικούς σχεδιασμούς για την πορεία της χώρας μετά την ανακοπή απ’ τη χαλιναγώγηση του “προγράμματος προσαρμογής” όπως λένε τώρα το μνημόνιο.
Στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ ανάγεται η πρόθεση της κυβέρνησης για τοποθέτηση γ. γραμματέων στα Υπουργεία κατόπιν “προκήρυξης ενδιαφέροντος” τετραετούς θητείας. Μ’ αυτό το σκεπτικό, για να μην δοθούν αντιπολιτευτικά σχόλια, η κυβέρνηση δεν παρέτεινε την θητεία του επικεφαλής του Γραφείου Π/Υ του Κράτους της Βουλής (Γ.Π.Κ.Β.) κ. Π. Λιαργκόβα, η θητεία του οποίου έληξε τέλη περασμένου Νοεμβρίου και τοποθέτησε κατόπιν αποφάσεως του Π.τ. Βουλής τον ακαδημαϊκό και τέως γ.γ. του υπ. Οικ/κών κ. Φραγκίσκο Κουτεντάκη.
Η αντικατάσταση του κ. Λιαργκόβα, ίσως να μην γινόταν, αν ο αναφερόμενος δεν έκανε κριτική για τα δημοσιονομικά μεγέθη της οικονομίας της χώρας, για τα οποία δέχθηκε επιτιμητικά σχόλια από τον υπ. Οικ/κών κ. Τσακαλώτο και τον πρόεδρο της Βουλής κ. Βούτση. Εθεσε υπό αμφισβήτηση τη «βιωσιμότητα του χρέους, η οποία τίθεται υπό σοβαρή διακινδύνευση, ή ακόμα, δεν είναι εφικτή… Απαιτείται να διαμορφωθεί ένα περιβάλλον συναίνεσης και σύμπραξης όλων των δυνάμεων πολιτικών και τεχνοκρατών για την επίτευξη της καλύτερης δυνατής λύσης…».
Η τοποθέτηση του κ. Κοντεντάκη, ο οποίος ψηφίστηκε μόνο απ’ τους εκπροσώπους της συγκυβέρνησης θεωρείται ως “πρόβα τζενεράλε”, δοκιμή, για το σύνολο αντικατάστασης όλων των γ.γ. της Δημόσιας Διοίκησης. Το μέτρο αν και κρίνεται απ’ την αντιπολίτευση ως προσπάθεια ποδηγέτησης του κράτους απ’ το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, έχει και τα θετικά του σημεία. Μόνον έτσι η Διοίκηση θα αποκτήσει κάποια συνέχεια, ανεξάρτητα από κυβερνητικές αλλαγές είτε λόγω εκλογών, είτε μετά από ανασχηματισμούς, όπου ο νέος υπουργός καταργεί τον προηγούμενο γ.γ. και τοποθετεί δικής του εμπιστοσύνης άνθρωπο.
Ευχής έργον θα ήταν οι γ. γραμματείς των υπουργείων να ήσαν υπάλληλοι καριέρας, που υπάρχουν ικανότατοι, όπως συμβαίνει σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Παράδειγμα στη Γερμανία, όπου μήνες τώρα μετά τις εκλογές έμεινε χωρίς να σχηματισθεί κυβέρνηση κι όμως το κράτος δούλευε άψογα. Ναι! Να τοποθετηθούν μόνιμοι επί θητεία γ.γ., αλλά το διακύβευμα της όλης υπόθεσης είναι κατά πόσον θα υπάρξει ακομμάτιστη αξιοκρατία στη διαδικασία επιλογής.