Κύριε διευθυντά,
το προδιαγεγραµµένο τέλος του Ε.Σ.Υ όπως το γνωρίζαµε -ακόµα και αν αυτό απείχε κατά πολύ από το ιδανικό- δε βρίσκεται κάπου στο µακρινό µέλλον, δεν αποτελεί δυσοίωνη πρόβλεψη αλλά είναι η υπάρχουσα τραγική κατάσταση της στοχευµένης πολιτικής απαξίωσης και διάλυσής του.
Το Γενικό Νοσοκοµείο Χανίων όχι απλά δεν αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα της διάλυσης των νοσοκοµείων (µε οξύτερο πρόβληµα στα επαρχιακά) αλλά έχει εκπέµψει SOS χωρίς να υπάρχει προοπτική σωτηρίας.
Βασικές ειδικότητες και τµήµατα για τη λειτουργία του νοσοκοµείου λειτουργούν µε συνθήκες που παραβιάζουν κάθε έννοια ασφαλούς λειτουργίας και βασικών κανόνων της ιατρικής επιστήµης για τους ασθενείς αλλά και τους εργαζόµενους. Χωρίς κανένα ίχνος υπερβολής ακόµα και η σηµερινή προβληµατική λειτουργία του νοσοκοµείου στηρίζεται στη συστηµατική εξόντωση του προσωπικού. Σχεδόν στο σύνολο του ιατρικού προσωπικού οφείλονται κανονικές άδειες ακόµα και 5 ετών χωρίς καµία προοπτική να ληφθούν οι άδειες καθώς σε αυτή την περίπτωση το νοσοκοµείο θα έβαζε λουκέτο για περισσότερο από ένα χρόνο. Το όριο των 48 ωρών µέγιστης εβδοµαδιαίας εργασίας για τους ιατρούς ξεχειλώνει στις 90 και 100 ώρες σε κάποιες περιπτώσεις, παρότι η νοµοθεσία είναι απόλυτα σαφής και αναφέρει ότι κανένας ιατρός δε µπορεί να εξαναγκαστεί σε υπερεργασία παρά τη θέλησή του.
Το αποτέλεσµα της εργασιακής εξόντωσης και των χαµηλότερων µισθών στην Ευρώπη είναι ακόµα και οι “ταγµένοι” στο Ε.Σ.Υ ιατροί να το εγκαταλείπουν και να αναζητούν ανθρώπινες συνθήκες εργασίας στον ιδιωτικό τοµέα ή σε χώρες του εξωτερικού. Το περίφηµο “brain drain” η φυγή δηλαδή επιστηµόνων στο εξωτερικό δε µπορεί να αναστραφεί χωρίς συγκεκριµένες πολιτικές ενίσχυσης και χρηµατοδότησης του ΕΣΥ. Καλώς ή κακώς η στρατολόγηση ιατρικού προσωπικού γίνεται µε όρους παγκόσµιου χρηµατιστηρίου µόνο που η ελληνική κυβέρνηση πληρώνει µε όρους χρηµατιστηρίου οτιδήποτε άλλο εκτός από την ανθρώπινη εργασία.
Και ενώ το κύµα φυγής µαζί µε το παράλληλο κύµα συνταξιοδοτήσεων αποψιλώνουν τα νοσοκοµεία από προσωπικό η αντικατάστασή τους είναι αδύνατη. Αυτή τη στιγµή στη λίστα επικουρικών ιατρών της 7ης υγειονοµικής περιφέρειας δεν υπάρχει κανένας Παθολόγος, κανένας Χειρουργός, κανένας Γενικός/Οικογενειακός Ιατρός, κανένας Αναισθησιολόγος, κανένας Παιδίατρος, κανένας Ορθοπεδικός, κανένας Πνευµονολόγος, κανένας Ογκολόγος, κανένας Νεφρολόγος, κανένας σε καµία άλλη ειδικότητα για τον νοµό Χανίων πλην ενός Κυτταρολόγου, ενός Γυναικολόγου, ενός Νευροχειρουργού και δύο Οφθαλµιάτρων.
Οι προκηρύξεις ακόµα και των περιορισµένων θέσεων βγαίνουν συστηµατικά άγονες καθώς το ΕΣΥ όχι απλά δεν είναι ελκυστικό αλλά αποτελεί εργασιακό κάτεργο στο οποίο οι εργαζόµενοι καλούνται να δουλέψουν υπό συνθήκες σύγχρονης σκλαβιάς. Κι όµως δεν έχουν περάσει περισσότερα από 15 χρόνια από τότε που µία θέση Ιατρού ΕΣΥ ήταν περιζήτητη και οι λίστες αναµονής για ειδικότητα υπερπλήρεις. Η εικόνα της λίστας των ειδικευόµενων ιατρών στο Γ.Ν Χανίων είναι αποκαρδιωτική. Κανένας Αιµατολόγος, κανένας Αναισθησιολόγος, κανένας Βιοπαθολόγος, κανένας Ορθοπεδικός, κανένας Ουρολόγος, κανένας Ογκολόγος, κανένας Πνευµονολόγος. Στις απόλυτα κρίσιµες για τη λειτουργία του ΤΕΠ ειδικότητες Παθολογίας, Γενικής Ιατρικής και Χειρουργικής είναι καλυµµένες οι 6 από τις 16 θέσεις Γενικών ιατρών, οι 3 από τις τις 10 θέσεις Χειρουργικής και οι 13 από τις 18 θέσεις Παθολογίας.
Για την ειδικότητα της Παθολογίας πρέπει να γίνει ξεχωριστή αναφορά καθώς παρότι το ΓΝ Χανιών καλύπτει πλήρη ειδικότητα συνολικά 5 ετών κανένας από τους 13 ειδικευόµενους δεν κάνει πλήρη ειδικότητα Παθολογίας αλλά µερική άσκηση στα πλαίσια άλλης ειδικότητας. Αυτό είναι ένα γεγονός τεράστιας σηµασίας καθώς η ειδικότητα της Παθολογίας οδηγείται σε πλήρη αφανισµό. Επίσης γιατί ακριβώς τη στιγµή που οι νέοι ειδικευόµενοι Παθολογίας αποκτούν γνώση και εµπειρία εγκαταλείπουν το νοσοκοµείο για να συνεχίσουν στο υπόλοιπο τµήµα της ειδικότητας που έχουν επιλέξει.
Η εικόνα ερηµοποίησης του Νοσοκοµείου και της συνολικής απαξίωσης όλων των βαθµίδων του ΕΣΥ δεν είναι τυχαία ούτε σηµερινή. ∆υστυχώς στον κρίσιµο τοµέα της Υγείας αποδεικνύεται ότι το Ελληνικό Κράτος έχει συνέχεια και συνέπεια ανεξαρτήτως κυβερνήσεων. Μόνο που σήµερα ζούµε την πιο ακραία νεοφιλελεύθερη εκδοχή του. Η στρατηγική επιλογή της κυβέρνησης είναι το τέλος του “Κοινωνικού δικαιώµατος στην Υγεία” και της καθολικής – ισότιµης κάλυψης των αναγκών υγείας του πληθυσµού. Η καταστροφή των νοσοκοµείων είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να εµπεδώσει ο πληθυσµός τη λογική ότι χωρίς επιπλέον ιδιωτική ασφάλιση ή χωρίς να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη δε θα έχει πρόσβαση σε αξιοπρεπείς υπηρεσίας υγείας.
Η διήµερη απεργία που έχει προκηρύξει η Ο.Ε.Ν.Γ.Ε στις 29-30/11 (το συνδικαλιστικό όργανο τον ιατρών ΕΣΥ) αποτελεί ευκαιρία αναστοχασµού και δράσης. Όχι µόνο των υγειονοµικών, αλλά της κοινωνίας ολόκληρης. Ο αγώνας για την υπεράσπιση του Γ.Ν. Χανίων, των δοµών Π.Φ.Υ και του Ε.Κ.Α.Β. δεν είναι αγώνας των εργαζόµενων στις υπηρεσίες υγείας αλλά αγώνας επιβίωσης της κοινωνίας. Αγώνας απέναντι σε µια κυβέρνηση που τρέφει βαθύ και βαθιά ταξικό µίσος απέναντι στον κόσµο της εργασίας.
Η Παγκρήτια κινητοποίηση για την Υγεία την Πέµπτη 30 Νοέµβρη στο Ηράκλειο είναι µόνο η αρχή και το έναυσµα για τη συγκρότηση ενός πραγµατικού – πάνδηµου κινήµατος πάλης που θα θέσει τους όρους υπεράσπισης και σωτηρίας του Γ.Ν. Χανίων, των δοµών Πρωτοβάθµιας Φροντίδας και Ψυχικής Υγείας.
∆ηµήτρης Μακρέας
γενικός ιατρός – Περιφερειακό Ιατρείο Αρωνίου
δηµοτικός σύµβουλος Χανίων (ΛΑΣΥ)
