Γέννησε ελπίδες το κίνηµα της ξαπλώστρας

Είναι γνωστό το ενδιαφέρον αυτής εδώ της στήλης για τον δηµόσιο χώρο και υπό αυτό το πρίσµα δεν θα µπορούσε να λείπει ένα σχόλιο για το κίνηµα της απελευθέρωσης των παραλιών ή όπως υποτιµητικά προτιµήθηκε από κάποιους ο όρος «το κίνηµα της ξαπλώστρας».
Αυτό το καλοκαίρι και προς µεγάλη χαρά όλων φάνηκε ότι υπάρχει ελπίδα και έχει τη µορφή αυτών των ανθρώπων που βρέθηκαν στην Πάρο και σε άλλα νησιά, διεκδικώντας αυτό που τους/µας ανήκει. Μέσα σε αυτό το κίνηµα ταίριαξαν και συνέπραξαν άνθρωποι διαφορετικών πολιτικών χώρων και ιδιοσυγκρασιών µε κοινή, ωστόσο, διεκδίκηση και πάνω απ’ όλα κατανόηση του τι σηµαίνει δηµόσιος χώρος και γιατί είναι τόσο σηµαντικός για την επιβίωση όλων µας.
Το κίνηµα αυτό, λοιπόν, µας επιτρέπει να είµαστε συγκρατηµένα αισιόδοξοι για το τι µπορεί να κάνει το επόµενο διάστηµα η κοινωνία των πολιτών, η οποία στην Ελλάδα βρίσκεται επί πολλά χρόνια τώρα σε ύπνωση.
Για έναν λόγο παραπάνω, το θετικό αυτό µήνυµα είναι ακόµα πιο σηµαντικό για µας, τους κατοίκους της Κοζάνης και της ευρύτερης περιφέρειας, που έχουµε δει τον δηµόσιο χώρο και οτιδήποτε δηµόσιο να απαξιώνεται, να συρρικνώνεται, να αφήνεται στην τύχη του και εν τέλει να γίνεται αντικείµενο εκµετάλλευσης αποκλειστικά και µόνο των ιδιωτικών συµφερόντων.