Γενοκτονία ή εθνοκάθαρση;

ΣΕ ΜΙΑ δημοκρατική χώρα, ο κάθε πολίτης δικαιούται να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του.
ΕΝΑΣ πολιτικός όμως, όντας μάλιστα σε καίρια θέση όπως είναι το Υπουργείο Παιδείας, επειδή ακριβώς οι δημόσιες απόψεις του είναι δυνατόν να εκληφθούν και ως κυβερνητικές, οφείλει να είναι πολύ προσεκτικός όταν τις δημοσιοποιεί.
ΑΛΛΟ είναι οι προσωπικές απόψεις μας και άλλο οι πολιτικές. Τη διάκριση αυτή δεν έκανε ο κ. Φίλης, ο νυν ρηξικέλευθος υπουργός Παιδείας, όταν, σε συνέντευξή του στον τηλεοπτικό σταθμό Star, δήλωσε και τα εξής: «Πριν από χρόνια ως δημοσιογράφος (στην “Αυγή”), έκανα τη δήλωση (την περί μη γενοκτονίας άποψή του για τους Ποντίους), συμμεριζόμενος απόψεις πολλών ιστορικών και πολλών διεθνολόγων. Κάναμε διάκριση ανάμεσα στην εθνοκάθαρση την αιματηρή και το φαινόμενο της γενοκτονίας».
ΑΛΛΑ, ο χαρακτηρισμός ενός εθνικού “αιματηρού” γεγονότος δεν ανήκει ούτε στους ιστορικούς, ούτε στους διεθνολόγους. Είναι πρωτίστως νομικό θέμα, έπειτα πολιτικό και κατόπιν ιστορικό. Η “Γενοκτονία των Ποντίων” νομικά έχει λυθεί από τη “Διεθνή Ένωση Επιστημόνων Μελέτης της Γενοκτονίας” (IAGS, International Association of Genocide Scholars) η οποία αναγνώρισε τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου (15/12/2007)
ΟΣΟ για τους ιστορικούς/πολιτικούς (δίκην Ρεπούση Μ.), ανάλογα με τις πολιτικές πεποιθήσεις τους ή και τις ιδεοληψίες τους, είναι ελεύθεροι να μιλούν για “συνωστισμό” στη Σμύρνη,  “εθνοκάθαρση” ή “γενοκτονία” των Ποντίων, αλλά μόνο στα αντίστοιχα συνέδρια.
ΜΙΑ είναι η αλήθεια: Το Κεμαλικό καθεστώς και οι Νεότουρκοι από το 1914 εώς το 1923 μεθόδευσαν την εξόντωση και την εξαφάνιση των χριστιανικών μειονοτήτων της γεωγραφικής επικράτειας της σημερινής Τουρκίας, για καθαρά γεωπολιτικούς όρους και ομοιογένειας. Αποτέλεσμα; Ο μαρτυρικός θάνατος, μεταξύ των άλλων εθνοτήτων, και 353.000 Ελλήνων Ποντίων από τους συνολικά 700.000 που ζούσαν εκεί. Αν αυτό δεν είναι γενοκτονία (genocide), τότε μάλλον αγνοούμε τη σημασία των λέξεων.
ΕΞΑΛΛΟΥ, σε ό,τι αφορά τον χαρακτηρισμό ως “Γενοκτονίας” της εξολόθρευσης των Ελλήνων του Πόντου, υπενθυμίζουμε την απόφαση της Βουλής των Ελλήνων (1994), τις ανάλογες αποφάσεις 15 Πολιτειών των ΗΠΑ, 3 της Αυστραλίας και πολλών ξένων Κοινοβουλίων (Κύπρος, Σουηδία, Αρμενία κ.ά), αλλά και το σημαντικό συγγραφικό έργο των Ενεπεκίδη, Φωτιάδη και άλλων επιστημόνων. Ξέρει περισσότερα από αυτούς ο κ. Φίλης;
ΠΟΛΥ υποψιαζόμαστε πως το όλο θέμα γίνεται αυτή την περίοδο, ή για να εκφρασθεί μια μάλλον ανιστόρητη ιδεοληψία ενός αριστερού πολιτικού -που όμως δεν δικαιολογείται αφ’ ης στιγμής είναι και υπουργός- ή για λόγους σκοπιμότητας (αποπροσανατολισμός κοινής γνώμης), λόγω της δυσχερούς θέσης στην οποία βρίσκεται η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ: Απεργίες, καταλήψεις σχολείων και νέα σκληρά μέτρα είναι μπροστά της. Ούτε όμως τα παραπάνω δικαιολογούν την πρόκληση αγανάκτισης σε ένα σημαντικό κομμάτι του λαού (2 εκατομμ. οι Πόντιοι) σχετικά με την αμφισβήτηση της ιστορίας του, από Έλληνα πολιτικό!