Αφορµή λαµβάνω από δηµοσίευµα στα ‘‘Χ.Ν.’’ µε τον ως άνω τίτλο την 5η Οκτωβρίου (σπηλαιοβάραθρο Στέρνες) και άλλο αρχών Νοεµβρίου µε τίτλο ‘‘Παλαιοντολογικός θησαυρός’’ για να ασχοληθώ για πολλοστή φορά µε αυτόν τον µοναδικό θησαυρό στα Λευκά µας Όρη που έχει παραµεληθεί η µελέτη και ανάδειξη του ίσως επειδή χρειάζεται κάποιος σωµατικός κόπος για την προσέγγιση του.
Περιληπτικά θα αναφερθώ σε λίγα σηµεία. Στην τοποθεσία Αµµουτσερά, 23 χιλιόµετρα ορεινού δρόµου από Ανώπολη Σφακίων, η Ορεινή Έρηµος όπως έχει χαρακτηριστεί από ξένους γεωλόγους. Ολόκληροι σωροί από βουνίσια άµµο (σάρα) και πετρώµατα µε µοναδικά σχήµατα και χρώµατα. Πλησίον εκεί και πίσω περίπου από την κορυφή Κακόβολη υψ. 2.218 µ., οι Μαύροι Λάκκοι. Μέχρι τα χάλαρα Παυλή και Πασπαλοµύτα, κάτι φοβεροί γουργούθοι µε κατάµαυρο πέτρωµα. Επίσης έχουν επισηµανθεί περισσότερα από 150 βάραθρα.
Στην περιοχή Γκίγκιλου- Βολακιά υψ. 1.980 µ. και 2.113 µ. πάνω από το οροπέδιο Οµαλού και µέχρι τον Πρινιά, πάνω από το φαράγγι Σαµαριάς. Η κορυφή Κατσαροµούρα, στην αρχή, από επάνω του φαραγγιού Τρυπητής.
Τα Μαύρα Γκρεµνά περίπου πάνω από τον Αϊ Γιάννη Σφακίων µεταξύ κορυφών Ζαράνη και Θοδωρή και αµέτρητα άλλα. Ίσως κάποτε θα πρέπει να αποτυπωθούν σε ντοκιµαντέρ και να µελετηθούν µε τη βοήθεια κατεχάρηδων νέων του Ορειβατικού. Ίσως κάποτε θα πρέπει να ανακηρυχθούν ορισµένα σε γεωλογικό πάρκο που, φυσικά, δεν γνωρίζω τους όρους γι’ αυτό αλλά έχω την απορία για την ανακήρυξη δυο τέτοιων πάρκων στην ανατολική Κρήτη που, κατά την άποψη µου, δεν έχουν να συγκριθούν σε τίποτα µε τα από εδώ.
Αµέλεια δική µας;
Παραθέτω λίγες φωτογραφίες από µερικά αξιόλογα σηµεία.
Υ.Γ. Ας σηµειωθεί ότι διαθέτω στην ταράτσα µου µεγάλη συλλογή από πέτρες χαρακτηριστικές από τα Λευκά Όρη και αλλού (δεν πετραδίζω όµως).
Οι ∆ρακόλακκοι στο Κουστογέρακο
Ένα άλλο γεωλογικό ενδιαφέρον σηµείο βρίσκεται πλησίον των χωριών του Σελίνου Λιβάδας και Κουστογέρακο, περίπου µετά το σπήλαιο του Πολύφηµου. ∆υο τεραστίων διαστάσεων και βυθίσµατος ∆ολίνες, δηλαδή λάκκοι από καθίζηση του εδάφους ή οροφής παλαιών σπηλαίων, κατά τους γεωλόγους. Είναι δίπλα ο ένας στον άλλον µε τεράστια κατακόρυφα πρανή και πολύ µεγάλη διάµετρο που ίσως χρειάζονται µελέτη.
Είναι κατάφυτα από δέντρα και άλλη χλωρίδα και κατά τους ντόπιους και µε ενδιαφέρουσα πανίδα. Υπάρχουν σπήλαια και ίσως και νεροπηγές, ακόµα και λαξεύσεις. Έχουν ριφθεί εκεί παλαιές βολίδες πυροβόλων (βόλια) και από την επιδηµία πανώλης, όταν εκεί ερρίφθησαν πεθαµένοι άρρωστοι, αρκετοί σκελετοί. Κατά παραφθορά του γεωλογικού ∆ολίνες, οι ντόπιοι εκτός από ∆ρακόλακκους, τα γνωρίζουν και σαν ∆ολόνους.
