Την ανάγκη στήριξης του εθνικού εμβληματικού προϊόντος της ελιάς και του ελαιολάδου, προκειμένου να αντιμετωπισθούν οι επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης, επεσήμανε ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Γιώργος Γεωργαντάς, σε ημερίδα με θέμα «Η ελιά και η κλιματική κρίση», που οργάνωσαν το Ίδρυμα Θεοχαράκη και η Επιστημονική Εταιρεία Εγκυκλοπαιδιστών Ελαιοκομίας.
«Η ανάγκη για συνεργασία με την επιστημονική κοινότητα είναι δεδομένη», τόνισε ο κ. Γεωργαντάς επισημαίνοντας ότι η κλιματική κρίση είναι ήδη εδώ και βιώνουμε τις πρώτες οικονομικές επιπτώσεις της, κάνοντας αναφορά στις αυξημένες αποζημιώσεις ύψους 350 εκατ. ευρώ που κατέβαλε πέρυσι ο ΕΛΓΑ, λόγω των εκτάκτων καιρικών φαινομένων, από τις οποίες μόνο τα 192 εκατ. ευρώ προήρχοντο από τον προϋπολογισμό.
Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση, ο κ. Γεωργαντάς σημείωσε ότι η κλιματική κρίση επηρεάζει την βιοποικιλότητα και τη γεωγραφική κατανομή των καλλιεργειών. «Στη χώρα μας το 20% των καλλιεργούμενων εκτάσεων καλύπτονται από ελιές και εκτιμάται ότι η κλιματική κρίση θα επηρεάσει την ανθοφορία, την καρπόδεση και την ποσότητα και ποιότητα του παραγομένου προϊόντος». Ο ΥπΑΑΤ επικαλέσθηκε έρευνες σύμφωνα με τις οποίες μέσα από κατάλληλες καλλιεργητικές τεχνικές μπορεί να μειωθεί η εκπομπή διοξειδίου του άνθρακα (CO2), καθώς η παραδοσιακή, αειφορική καλλιέργεια της ελιάς αυξάνει την απορρόφηση του διοξειδίου του άνθρακα εν αντιθέσει με την εντατική καλλιέργεια και τα υπέρπυκνα συστήματα φύτευσης και μηχανικής συγκομιδής.
Σε ό,τι αφορά στις μεθόδους καλλιέργειας που θα βοηθήσουν στην αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης με την εκπομπή λιγότερων αερίων του θερμοκηπίου, ο κ. Γεωργαντάς αναφέρθηκε σε προτεινόμενες μεθόδους από την επιστημονική κοινότητα όπως:
1. Η τροποποίηση του κλαδέματος των ελαιοδέντρων για αύξηση της δέσμευσης διοξειδίου του άνθρακα μέσω της φωτοσύνθεση.
2. Η ανακύκλωση κλαδεμάτων ως υλικό εδαφοκάλυψης και θρέψης.
3. Η αξιοποίηση των παραπροϊόντων ελαιοτριβείου με εφαρμογή στο έδαφος (φερτάρδευση).
4. Η αξιοποίηση των υποπροϊόντων ελαιοκαλλιέργειας μετά από κομποστοποίηση.
5. Η ελάχιστη ή η καθόλου καλλιέργεια του εδάφους για περιορισμό της διάβρωσης και καταστροφής της οργανικής ουσίας.
6. Η τροποποίηση της ζιζανιοχλωρίδας για αύξηση της δέσμευσης διοξειδίου του άνθρακα.
Σε κάθε περίπτωση, όπως σημείωσε, είναι ανάγκη να αξιοποιήσουμε κάθε δυνατότητα που δίνει η κυκλική οικονομία, προκειμένου να περιορισθεί το περιβαλλοντικό αποτύπωμα των καλλιεργειών.
Εν κατακλείδι, ο κ. Γεωργαντάς εξέφρασε την αισιοδοξία του για την αντιμετώπιση του προβλήματος.
