Η λύρα τού Γεράσιμου, ποτέ δέ θά σωπάσει!
Σ’ αυτήν την αναμέτρηση… ο Θάνατος θα χάσει!!
Εφυγε κι ο Γεράσιμος, ο Αρχοντας στη λύρα.
Δάκρυα από τα μάτια μας, τρέχουν γι’ αυτόν πλημμύρα!
Τη λύρα τού Γεράσιμου, χρόνος δε θα σκεπάσει!!
Γιατί οι μελωδίες του, τα όρια έχουν σπάσει.
Στον κόσμο των αισθήσεων και των συναισθημάτων,
η λύρα του Γεράσιμου, ηγείται των Πραγμάτων.
Μέσα στους Πρωτομάστορες, πάντα θα ξεχωρίζει.
Ηχόχρωμα μοναδικό, η λύρα του σκορπίζει!
“Στόν ψεύτη κόσμο οι ομορφιές” τραγούδησε με χάρη !
Το “Εστέρησές μου τη χαρά” εγίνηκε τροπάρι!!
Καλοστραθιά Γεράσιμε κι όπου κι αν ταξιδεύεις!
Εδώ θα ζείς, με δοξαριές τη σκέψη να χαϊδεύεις!!
Κιγκ
