Γερμανικό πολιτικό αδιέξοδο

Πώς τα καταφέρνουν πολλά ευρωπαϊκά κράτη του Βορρά, να συνεχίζουν τη λειτουργία τους μετά από εκλογές, που δεν έδωσαν πλειοψηφία σε κανένα κόμμα, οι αρχηγοί των οποίων παρατείνουν τις διαπραγματεύσεις για το σχηματισμό κυβέρνησης, είναι παράδοξο για τις χώρες του Νότου.
Στην Ολλανδία διαβουλεύονταν πάνω από εξάμηνο, στην Αυστρία συνεχίζουν, ενώ οι Γερμανοί μπαίνουν στον τρίτο μήνα ατέρμονων συσκέψεων.
Ο καθένας απ’ τους αναγνώστες μας δικαιούται να εξανίσταται και να δυσανασχετεί, ότι το παρατραβήξαμε με τις Γερμανικές Εκλογές! Αν αυτές δεν είχαν κάποια συνάρτηση με την κρίση που διέρχεται η χώρα, δεν θα ‘δινε σημασία κανείς μας. Ελα, όμως, που η σταθερότητα της γερμανικής κυβέρνησης επηρεάζει τις ευρωπαϊκές δραστηριότητες, απ’ τις οποίες εξαρτάται η λύση του ελληνικού προβλήματος!! Γι’ αυτό υπάρχει το ενδιαφέρον.
Ολοι παρακολουθούν την εικόνα αδιεξόδου στη Γερμανία, ευχόμενοι να μην συνεχισθεί η ατμόσφαιρα αστάθειας και αβεβαιότητας. Η Γερμανία ως πόλος σταθερότητας στην Ευρώπη κατάντησε να λειτουργεί αποσταθεροποιητικά, για τούτο επιστρατεύτηκε όλο το θεσμικό σύστημα, να πέσει πάνω στον Μάρτιν Σουλτς, να συμμετάσχει σε σχηματισμό κυβέρνησης υπό τη Μέρκελ. Ο Σούλτς του SPD ζητάει πολλά, για να μπορέσει να δικαιολογηθεί στους Σοσιαλδημοκράτες ψηφοφόρους του.
Η συγκρότηση κυβέρνησης καθυστερεί και για τον λόγο, ότι ατύπως δεν απαγορεύονται οι μακροχρόνιες διαδικασίες για την κατοχύρωση βιώσιμου κυβερνητικού σχηματισμού. Και αν οι προσπάθειες του Σταϊνμάιερ αποβούν ατελέσφορες, προκηρυχθούν δε ξανά εκλογές, τότε θα επιμηκυνθεί έτιπερισσότερο ο σχηματισμός κυβέρνησης και η Γερμανία θα βρίσκεται συνεχώς σε αδιέξοδο. Ενεκα δε τούτου, σοβαρές πολιτικές αποφάσεις στην Ε.Ε. δεν θα λαμβάνονται και το Ευρωκοινοβούλιο θα ασχολείται μόνο με θέματα ήσσονος σημασίας.
Ετσι, λοιπόν, καταρρίπτονται οι φήμες περί της δήθεν αξιοσύνης των “σοφών” Γερμανών πολιτικών. Ο Σταϊνμάιερ και η Μέρκελ ίσως υποχρεωθούν να κάνουν το “κόλπο Σρέντερ”.
Το ίδιο είχε συμβεί με τον Γκέρχαρντ Σρέντερ το 2005, που το κόμμα του SPD ήρθε δεύτερο και δεν μπορούσε να σχηματίσει κυβέρνηση. Επειδή στο γερμανικό Σύνταγμα υπάρχει κενό, όσον αφορά την προσφυγή σε πρόωρες εκλογές, ο Σρέντερ μεθόδευσε εικονική καταψήφιση της κυβέρνησής του, δηλαδή “αυτοπαραιτήθηκε”, για να καταστεί αναγκαία η ενέργεια πρόωρων εκλογών. Μπορεί να επαναληφθεί το “κόλπο”.
Οι συντελεστές του πολιτικού γερμανικού προβλήματος λειτουργούν αποσταθεροποιητικά, δεδομένου ότι η οικονομία τους δεν πάει και τόσο καλά.
Δεν καταλήγουν σε κυβέρνηση συνασπισμού, διότι ενδεχομένως έχει τεθεί θέμα αντικατάστασης της Μέρκελ στην Καγκελαρία από άλλο πρόσωπο. Η Ανατολικογερμανίδα όμως πολιτικός ούτε που το διανοείται!