Κάποτε συντρόφευες τις μέρες, τις νύχτες ,τα πιο γλυκά όνειρα μου. Τώρα μπορεί να είσαι μακριά μου αλλά είσαι μέσα στην καρδιά μου.
Ημουν ένα μικρό και φοβισμένο αστεράκι που με το δικό σου χαμόγελο άρχισε να γίνεται φωτεινό και όμορφο. Τώρα πια θέλει να σου χαμογελάσει μα εσύ πια δεν κοιτάς τον ουρανό.
Καθε φορά που κλείνεις τα μάτια είναι εκεί σε προσέχει, σε νοιάζεται όπως και εσύ το προσέχεις όταν ήταν αδύναμο και φοβόταν πώς δεν θα τα καταφέρει, εσύ του έδειξες πόσο λαμπερός είναι ο ουρανός και πώς αξίζει να ονειρεύεται… Κάθε φορά που πέφτει ένα αστέρι κάνω μία ευχή… Να είσαι καλά έσύ.
Γ.Δ.