Για ένα όνειρο

Όλα στα Χανιά γίνονται για µια πισίνα και για ένα όνειρο.
Άπιαστο όνειρο η πισίνα να κάνουν προπονήσεις οι αθλητές και τα παιδιά των Σωµατείων, τώρα που θα δροµολογηθεί η ανακατασκευή του κολυµβητηρίου της Νέας Χώρας.
Ξώµειναν (σαν τις ξώβεργες που κυνηγούν τα πουλιά…) από πισίνα.
Θα µου πείτε ότι αυτά δεν γίνονται ούτε στις Ιστορίες του Σεβάχ του Θαλασσινού.
Γιατί ο Σεβάχ κυρίαρχος των θαλασσών, φρόντιζε για το υγρό στοιχείο στις ιστορίες του.
Έπαθαν ντουβρουτσά οι αρµόδιοι.
Τα ‘καναν όλα λάθος από την αρχή.
Και όσα λόγια και αν είπαν µετά, όσες δεήσεις κι αν έκαναν στον Σεβάχ τον Θαλασσινό, κανείς στα Χανιά δεν τους πίστευε.
Το πρόβληµα µε τις πισίνες παραµένει άλυτο και όσο περνά ο καιρός οξύνεται όλο και περισσότερο.
Και λύση δεν φαίνεται στον ορίζοντα που ταξιδεύει η σκούνα του Σεβάχ του Θαλασσινού.
Οι νέοι αθλητές, τα παιδιά και οι γονείς τους συµπεριφέρονται σαν και αυτό που πάντα ήταν.
Οι αρµόδιοι τι κάνουν για να λύσουν το πρόβληµα;
Βγάζετε άκρη;
Καµία.
Οι νέοι αθλητές διαµαρτύρονται, όπως διαµαρτύρεται κάθε φυσιολογικός άνθρωπος που του κλέβουν το όνειρό του.
Τρεις λαλούν και αργεί να ξηµερώσει.