Α’ ΤΑΞΗ ΓΕΛ ΣΟΥΔΑΣ
Καλοί μου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!
Εντυπωσιακό, “χάρμα ιδέσθαι” αλλά και “αναγιγνώσκειν”, το 40 σελίδων ψηφιακό λεύκωμα Μαθητικής Δημιουργίας της Α’ τάξης του Γεν. Λυκείου Σούδας, https://online.fliphtml5.com/mpp44/tfno/p=1, δείγματα του οποίου φιλοξενούνται στον σημερινό Παιδότοπο.
Για μια διαφορετική έκθεση ζωγραφικής, ανάμνηση της εποχής της Covid-19, διανθισμένη με λογοτεχνικά κείμενα και κοινωνικά σχόλια, πρόκειται. Για μια έκθεση διαρκείας μέσα από την οποία τα Σουδιανάκια με την καθοδήγηση της καθηγήτριάς των στα Εικαστικά Δήμητρας Διαμαντή εκφράζουν την αγωνία τους και καταθέτουν τις σκέψεις τους για μια περίοδο που ζητούσε προσαρμογή σε μια εντελώς άγνωστη πραγματικότητα.
«Η αλήθεια είναι ότι η δημοσίευση της εργασίας των παιδιών στο classroom (7 Ιουνίου) μου προκάλεσε ανάμεικτα συναι- σθήματα καθώς συνέπεσε με τη δημοσίευση του ΦΕΚ για τον προγραμματισμό της επόμενης χρονιάς, όπου δεν προβλέπεται καμιά ώρα Εικαστικής Παιδείας σε καμιά τάξη του Λυκείου», το παράπονο της δασκάλας στο συνοδευτικό κείμενο που μου έστειλε. Ονειρο Ιουλιανής νύκτας να μείνουν εντέλει τα πράγματα σχετικά με τα Εικαστικά ως είχαν;
Τι καλά να αφιέρωνε λίγο απ’ τον χρόνο της η Υπουργός Παιδείας περιδιαβάζοντας στις σελίδες του περί ου ο λόγος λευκώματος, σκέφτομαι…
Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
δάσκαλος
ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΡΟΧΕΙΡΑ ΕΙΠΩΜΕΝΕΣ…
[…] Πάντα θεωρούσα ότι η αυθόρμητη ματιά των παιδιών, η ματιά των νέων έχει μεγάλο ενδιαφέρον και αξίζει μια ευκαιρία. Η αναστάτωση που συνόδεψε το αναπάντεχο “lock down” στην αρχή ήταν άνευ προηγουμένου και έφερε αλλαγές στο χρόνο και στην οργάνωση της προσωπικής και επαγγελματικής μας «κανονικότητας». Αυτό διήρκεσε μερικές μέρες μόνο μέχρι που προσαρμοστήκαμε σε μια νέα πραγματικότητα με νέες συνθήκες και μοναδικό ορμητήριο έμπνευσης το σπίτι μας.
Η δημιουργική διαδικασία είναι εκ των πραγμάτων μία υπόθεση μοναχική και εσωτερική αλλά μόνο και μόνο επειδή η όλη κατάσταση ήταν πρωτόγνωρη και επιβεβλημένη ήταν και αρκετά παράξενη περίοδος.
Οι ιδέες πολλές μέχρι που τελικά κατέληξα στο να παροτρύνω τους μαθητές μου να εκμεταλλευτούν τον ξαφνικό και άχαρο εγκλεισμό τους ώστε να αποτυπώσουν ζωγραφικά ή φωτογραφικά την «εσωτερικότητα», τον καινούριο τους εαυτό, τη νέα πραγματικότητά τους όπως ο καθένας τη βιώνει. Τα μέσα και τα υλικά τους χρησιμοποιήθηκαν ως το δικό τους παράθυρο διαφυγής.
Αυτή είναι τελικά και η ουσία της τέχνης, σε οποιαδήποτε μορφή, να μιλά με το συναίσθημα και στο συναίσθημα. Δεν έχει στόχο τη λογική αλλά έναν κόσμο αληθινό μα λιγότερο σταθερό. Μπορεί να κινεί την ψυχή, να μας συγκινεί, να μας κάνει χαρούμενους και θλιμμένους, τρελούς και ονειροπόλους, μαχητές.
Αποτέλεσμα όλου αυτού του κόπου είναι αυτό το ψηφιακό λεύκωμα. Σας καλώ να υποδεχτείτε με επιείκεια την προσπάθειά μας, την ψηφιακή έκθεση μαθητικής δημιουργίας που σε καμιά περίπτωση δεν είναι η αντικατάσταση της έκθεσης σε ένα πλαίσιο μουσείου αλλά είναι κάτι άλλο εντελώς πειραματικού χαρακτήρα με σκοπό την ανάδειξη των ταλέντων των μαθητών μας.
Με ιδιαίτερη χαρά και τιμή
Δήμητρα Διαμαντή
Εικαστικός & εκπ/κός ΠΕ08
Θα ‘ρθει μια μέρα που τα δέντρα θα μισήσουν την αχαριστία των ανθρώπων και θα σταματήσουν να παράγουν ίσκιο, θροΐσματα κι οξυγόνο. Θα πάρουνε τις ρίζες τους και θα φύγουν. Μεγάλες τρύπες θα μείνουνε στη γη εκεί που ήταν πριν τα δέντρα.
Όταν οι άνθρωποι καταλάβουνε τι έχασαν, θα πάνε και θα κλάψουνε πικρά πάνω απ’ αυτές τις τρύπες. Πολλοί θα πέσουν μέσα. Τα χώματα θα τους σκεπάσουν. Κανείς δεν θα φυτρώσει.
Αργύρης Χιόνης
(“Η φωνή της σιωπής”)
Περπατώ και νυχτώνει.
Αποφασίζω και νυχτώνει.
Όχι δεν είμαι λυπημένη.
Υπήρξα περίεργη και μελετηρή.
Ξέρω απ’ όλα. Λίγο απ’ όλα.
Τα ονόματα των λουλουδιών όταν μαραίνονται,
πότε πρασινίζουν οι λέξεις και πότε κρυώνουμε.
Πόσο εύκολα γυρίζει η κλειδαριά των αισθημάτων
μ’ ένα οποιοδήποτε κλειδί της λησμονιάς.
Κική Δημουλά (“Πέρασα”)
Άδειασα και ξαναγέμισα τον ταξιδιωτικό μου σάκο.
“Μόνο τ’ απαραίτητα” είπα. Κι ήταν αρκετά
γι’ αυτή τη ζωή και για πολλές άλλες ακόμη.
Οδυσσέας Ελύτης (“Ο μικρός ναυτίλος”)
Βρες χρόνο για δουλειά -αυτό είναι το τίμημα της επιτυχίας.
Βρες χρόνο για σκέψη -αυτό είναι η πηγή της δύναμης.
Βρες χρόνο για παιχνίδι -αυτό είναι το μυστικό της αιώνιας νιότης.
Βρες χρόνο για διάβασμα -αυτό είναι το θεμέλιο της γνώσης.
Βρες χρόνο να είσαι φιλικός -αυτός είναι ο δρόμος προς την ευτυχία.
Βρες χρόνο για όνειρα -αυτά θα τραβήξουν το όχημά σου ως τ΄αστέρια.
Βρες χρόνο ν΄αγαπάς και ν΄αγαπιέσαι -αυτό είναι το προνόμιο των Θεών.
Βρες χρόνο να κοιτάς ολόγυρά σου -είναι πολύ σύντομη η μέρα για να ΄σαι εγωιστής.
Βρες χρόνο να γελάς -αυτό είναι η μουσική της ψυχής.
Βρες χρόνο να είσαι παιδί -για να νιώθεις αυθεντικά ανθρώπινος.
Το όνειρο του παιδιού είναι η Ειρήνη.
Τ’ όνειρο της μάνας είναι η Ειρήνη.
Τα λόγια της αγάπης κάτω απ΄ τα δέντρα είναι η Ειρήνη…
Ειρήνη είναι ένα ποτήρι ζεστό γάλα κι ένα βιβλίο μπροστά στο παιδί που ξυπνάει.
Γιάννης Ρίτσος («Βρες χρόνο»)
