Για μια χούφτα αμμούτσα

Ελληνικός ήλιος, ελληνικό φως, ελληνικό καλοκαίρι, ελληνική αμμουδιά, ελληνική θάλασσα και τώρα τελευταία όλο και πιο έντονα κάνει την εμφάνισή της η… ελληνική ξαπλώστρα, μόνη της ή σε σετ, επί πληρωμή βεβαίως βεβαίως και σε τιμές που μοιάζουν τουλάχιστον απαγορευτικές για ένα μέσο πολίτη τούτης της χώρας!
Ο.Κ., υπήρχε και παλαιότερα η ελληνική ξαπλώστρα, δεν είναι νέο το φαινόμενο αλλά όσο περνούν τα χρόνια παρατητρείται να… απλώνει όλο και πιο πολύ την αρίδα της!
Δεν γνωρίζω πού στηρίζεται όλη αυτή η λογική τής ολοένα και μεγαλύτερης καταπάτησης των παραλιών μας· ο χώρος που απομένει για τους… επίδοξους λουόμενους -που δεν έχουν τον τρόπο ή δεν επιθυμούν να πλερώσουν χρυσό το σετάκι ειδικά σε τέτοιες εποχές- συρρικνώνεται συνεχώς!
Κάποιος να μας εξηγήσει πώς χρόνο με τον χρόνο, οι ελεύθεροι χώροι… σε ένα -ας πούμε- χανιώτικο ακρογιάλι μειώνονται και στη θέση τους ξεφυτρώνουν σετάκια ξαπλώστρες – ομπρέλες!
«Δώσε θάρρος στον χωριάτη, να σ’ ανέβει στο κρεβάτι», μου είπε κάποιος!
Μόνο που στην περίπτωσή μας, ο χωριάτης πράττει νόμιμα(;) έχοντας τις πλάτες όλων εκείνων που γνωμοδοτούν για τη δική του καταπάτηση, είπε κάποιος άλλος!
Ξύδι…! Ξυδάκι είπε και ένας τρίτος!
Ξύδι για όλους που το βλέπουν, που το συζητούν κατ’ ιδίαν ή ακόμη και στα social media αλλά απάντηση δεν παίρνουν! Και μεταξύ μας ούτε πρόκειται να πάρουν!
«Βρε παιδιά μήπως πρέπει να το δούμε ολίγον τι ολιστικά; Να βάλουμε λίγο νερό στο κρασί μας;», είπα κι εγώ!
«Δεν πρέπει να μας πειράζει που δεν έχουμε δικαίωμα να βάλουμε εγώ και καμιά 30αριά ακόμη την πετσέτα μας εκεί που έως πριν 3 χρόνια… προ κορωνοϊού μπορούσαμε να τις τοποθετήσουμε πάνω στην αμμούτσα!
Ούτε πρέπει να με νοιάζει που πέρυσι υπήρχε χώρος στην ίδια παραλία για 10 πετσέτες και φέτος χωράει μόνο πέντε!
Οφείλουμε να σκεπτόμεθα ολιστικά!
Και διό πρέπει να αισθανόμαστε τυχεροί που τουλάχιστον και αυτό το καλοκαίρι η θάλασσα είναι free of charge! Ελληνιστί.. δωρεάν!
Γιατί του χρόνου ποιος το ξέρει αν θα το ’χουμε το δικαίωμα στη βουτιά!