Η φράση «δεν µπορείς να διοικήσεις/διαχειριστείς κάτι που δεν µπορείς να µετρήσεις» είναι παλιά, αλλά ισχύει ακόµα. Έρχεται από το χώρο του µάνατζµεντ για να µας θυµίσει τη σηµασία της ποσοτικής και ποιοτικής αξιολόγησης µέσα από συγκεκριµένα κριτήρια και µεταβλητές.
Αυτός είναι ο µόνος τρόπος για να ξέρεις στο τέλος της ηµέρας τι πέτυχες.
Θέλεις για παράδειγµα να βελτιώσεις τα οικονοµικά σου και σε ρωτάει κάποιος «µα πόσα ξοδεύεις στο σούπερ µάρκετ;».
Αν η απάντησή σου είναι συγκεκριµένη, σηµαίνει ότι βρίσκεσαι στο σωστό δρόµο. Αν πάλι είναι στο περίπου, τότε σηµαίνει ότι έχεις αρκετή δουλειά µπροστά σου.
Κάτι ανάλογο ισχύει και στη δηµόσια διοίκηση και στην Αυτοδιοίκηση. ∆εν µπορείς να βελτιώσεις έναν τοµέα που δεν γνωρίζεις µε µεγάλη λεπτοµέρεια την ακριβή του εικόνα, είτε αυτός είναι ο τουρισµός, είτε η υγεία. Με εκτιµήσεις στο περίπου, δουλειά δεν γίνεται.
Εποµένως, πριν από τη χάραξη στρατηγικής, χρειαζόµαστε σαφή ορισµό του ίδιου του προβλήµατος, λεπτοµερή καταγραφή της υφιστάµενης κατάστασης (όχι, όµως, αναλύσεις του ποδαριού) και εν συνεχεία σύνδεση των πολιτικών που θα ακολουθηθούν µε συγκεκριµένους µετρήσιµους δείκτες. Έτσι ώστε στο τέλος να ξέρουµε αν και πόσο έχουµε βελτιωθεί.
