«Οι Γερμανοί πολιτικοί δεν εξήγησαν ποτέ στους πολίτες τους τα “μαθηματικά”. Επέλεξαν τον εύκολο δρόμο της ηθικολογίας για την ανευθυνότητα των δανειζομένων»… Πολ Κρούγκμαν, νομπελίστας οικονομολόγος Διαβάζουμε κι ακούμε δυστυχώς κατά καιρούς πικρόχολα σχόλια και αναθέματα από Ευρωπαίους για τους Έλληνες.
Δυστυχώς πολιτικοί και ΜΜΕ στην Ευρώπη προπαγανδίζουν τον έντοκο δανεισμό, σαν ευγενική χορηγία προς τη χώρα μας. Iδιαίτερα στη Γερμανία αυτή η αντίληψη έχει παγιοποιηθεί σε ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού της. Φυσικό επακόλουθο όταν πολιτικοί της και πέραν του κ. Soible στοχοποιούν τη χώρα μας. Όπως ο αντικαγκελάριος και πρόεδρος των Σοσιαλδημοκρατών κ. Gabriel ρητόρευε με στόμφο ότι: «Δεν θα αφήσουμε να επιβαρυνθεί ο Γερμανός εργαζόμενος από τις υποσχέσεις μιας εν μέρει κομμουνιστικής κυβέρνησης»… τον ΣΥΡΙΖΑ υπονοούσε κομμουνιστική κυβέρνηση….!!!
Κι όμως οι ασχολούμενοι με την οικονομία γνωρίζουν ότι η «επιχείρηση» διάσωσης της Ελλάδας και γενικά του Νότου της Ευρώπης, ίσως είναι μια από τις πιο κερδοφόρες μπίζνες της Γερμανίας. Έτσι ενώ μέχρι στιγμής το πραγματικό ποσό που έχει καταβάλει το Γερμανικό κράτος {τοκοφόρο δάνειο} είναι 15.2 δισ. ευρώ… τα οικονομικά οφέλη είναι πολλαπλάσια. Σύμφωνα με το Υπουργείο Οικονομικών της Γερμανίας τα κέρδη από τα χαμηλά επιτόκια δανεισμού {2010-2014} είναι 49,9 δισ. ευρώ. Τα συνολικά οφέλη από το 2009 έως σήμερα σύμφωνα με έρευνα του London School of Economics ανέρχονται σε 80 δισ. €. Πέραν τούτου όπως δηλώνει ο καθηγητής του Ινστιτούτου Μακροοικονομίας της Γερμανίας Γκούσταβ Χορν με τη μείωση της αξίας του ευρώ λόγω της κρίσης της Ελλάδας αυξήθηκε η ανταγωνιστικότητα της γερμανικής βιομηχανίας και οι εξαγωγές των προϊόντων της κατά 50 δισ. ευρώ, ποσό που μεταφράζεται σε αύξηση 2% του γερμανικού ΑΕΠ. Πολύ σημαντικό επίσης, ότι μεγάλος όγκος χρημάτων έκαναν “φτερά” από τις τράπεζες του Νότου, λόγω ανασφάλειας και μεταφέρθηκαν στις τράπεζες του πλούσιου Βορρά, με αποτέλεσμα το τραπεζικό σύστημα του Ευρωπαϊκού νότου να κινδυνεύει να καταρρεύσει.
Έτσι ο κ. Soible για το 2010-2012 χρειάστηκε να δανειστεί 73 δισ. € λιγότερα απ’ ό,τι προέβλεπε ο προϋπολογισμός του. Κι για όλα αυτά τα πολύ σημαντικά, τα μέλη της επιτροπής οικονομικών θεμάτων του Γερμανικού κοινοβουλίου δηλώνουν άγνοια, όπως ομολογούν στο κρατικό κανάλι τηλεόρασης ARD, το οποίο διαχωρίζει τη θέση του και ενημερώνει σε ένα ρεπορτάζ τους Γερμανούς πολίτες ότι είναι «παραμύθια» ότι η Γερμανία επιβαρύνεται από το χρέος της Ελλάδας. Αφήνει μάλιστα να υπονοηθεί ότι για τους παραπάνω λόγους η Γερμανία έχει συμφέρον να αφήσει την κρίση χρέους στη χώρα μας να βαθύνει, για να επιτευχθεί κι ο ανήθικος στόχος των εταίρων να υφαρπάξουν σε εξευτελιστικές τιμές τους δυναμικούς κλάδους της ελληνικής οικονομίας. Δεν είναι τυχαία άλλωστε η παλαιότερη δήλωση του πρώην καγκελάριου H. Schmitd, όταν έλεγε ότι η κρίση στην Ελλάδα, όπου το ΑΕΠ της είναι το 2% του ευρωπαϊκού, έπρεπε να είχε λυθεί εντός δυο ωρών… εάν είχε η Ευρώπη ηγέτες. Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, η Γερμανία αρνείται να επιστρέψει τα χρήματα του κατοχικού δανείου, με την Ελληνική κυβέρνηση να έχει παραιτηθεί απ’ αυτήν τη διεκδίκηση και τους Ευρωπαίους να σιωπούν. Ο παλαιότερος τίτλος του σατυρικού περιοδικού Charlie Hebdo (που έκανε ξανά πρόσφατα τον γύρο του διαδικτύου) «Σώστε την Ευρώπη, πνίξτε τον Έλληνα» είναι ξεκάθαρος. Όμως το πολιτικό κατεστημένο της Ευρώπης οφείλει να γνωρίζει ότι, μπορεί βραχυπρόθεσμα να έχει οικονομικά οφέλη, μακροπρόθεσμα όμως αυτή η προπαγάνδα είναι δυνατόν να λειτουργήσει σε βάρος του. Γιατί αν επικρατήσει η αντίληψη ότι οι Έλληνες είναι τελικά και τεμπέληδες και ολίγον… διεφθαρμένοι, τότε θα επικρατήσει κι από την άλλη μεριά, η επίσης επικίνδυνη θεωρία, ότι οι Γερμανοί είναι και πολεμοχαρείς… υπεύθυνοι για δυο παγκόσμιους πολέμους… και «πολύ» διεφθαρμένοι. «Πολύ», γιατί τα μεγάλα σκάνδαλα παράγονται σ’ αυτήν τη χώρα… σκάνδαλο Flick, Siemens, Volkswagen… και εξάγονται ανά την υφήλιο.
Γιατί η Γερμανία αρνείται, μαζί με τη Β. Κορέα, τη Συρία και το Σουδάν, να επικυρώσει το Σύμφωνο των Ηνωμένων Εθνών ενάντια στη διαφθορά στον Δημόσιο τομέα… για να είναι ο Χριστοφοράκος ελεύθερος παρά το ελληνικό αίτημα για έκδοσή του.