Για ποιαν Ιθάκη μου μιλάς;

Από το Καστελλόριζο έως την Ιθάκη, ήταν μακρύς ο δρόμος… επί μνημονίων, χαμένων ονείρων, ξενιτεμένων νιάτων μιας χώρας χρεοκοπημένης, ξεπουλημένης!
[Και τώρα τι θα απογίνουμε δίχως μνημόνια;] Αλλιώς τα είχαμε κατά νου τότε στις αρχές, αλλιώς τα βλέπουμε σήμερα και το μόνο που δεν άλλαξε είναι ο λαϊκισμός της πολιτικής φωνής του τόπου! Δυστυχώς… ακόμη και σήμερα τούτες είναι οι φωνές που διαφεντεύουν κι εμείς επικροτούμε!
Η Ελλάδα μοιάζει να βρίσκεται συνεχώς στο απόσπασμα, είτε από φίλια είτε από αλλότρια πυρά συνεχώς βαλλόμενη…
Eξακολουθεί να βρίσκεται ανάμεσα σε συμπληγάδες και πότε στη Σκύλα και πότε στη Χάρυβδη θα πετάει τα παιδιά της τα οποία ίσως να μπορούσε να είχε σώσει, εάν ακολουθούσε μια άλλη πολιτική!
Και τώρα; Στα παζάρια του κόσμου σα γύφτισα μαϊμού θα ξαναβγεί! Εκεί όπου υπό τις συγκυρίες μιας παγκοσμιοποιημένης νέας τάξης πραγμάτων δεν γνωρίζω τι θα μπορούσε να αναμένει.
Οσο για το τέλος των μνημονίων, δεν μπορεί να ήταν ο προορισμός μας· δεν είναι αυτό το απάνεμο λιμάνι της Ιθάκης μας!
Προς τι οι τυμπανοκρουσίες οι περισσότεροι απορούν; Ειδικά από τη στιγμή που δεν μπορούμε να δούμε απτά αποτελέσματα που ευνοούν τους ανθρώπους -όσους έχουν “απομείνει”- σε τούτον εδώ τον τόπο, όχι “ιδιοκτήτες” του πια, αλλά “νοικάρηδες”…
Την ίδια στιγμή, η αλήθεια και η ψευδαίσθησή της μπορούν ακόμη να αλληλοσυγκρούονται, και πάνω σε αυτό το αξίωμα, έχουμε ακόμη να δούμε και να ζήσουμε πολλά επεισόδια, πολλά περισσότερα απ’ όσα ο παππούς Ομηρος παρουσίασε στις ραψωδίες του στην Οδύσσεια!
Το… δυστύχημα ωστόσο στην περίπτωσή μας
-στην εποχή μετά την 21η Αυγούστου 2018- είναι ότι μια νέα περιπέτεια ξεκινά, η οποία θα επιφέρει και πάλι απώλειες!
Ο Οδυσσέας εξάλλου δεν έφτασε στην Ιθάκη με όλους τους άνδρες του και όλα τα καράβια του! Εφτασε ολομόναχος… δίχως ωστόσο να ζήσει μια ήρεμη ζωή αφού τελικά βρήκε τον θάνατο από τον γιο του Τηλέγονο τον οποίο είχε αποκτήσει με τη μάγισσα Κίρκη…