Κύριε πρωθυπουργέ,
κύριοι υπουργοί,
κύριοι Βουλευτές,
Κύριοι βουλευτές της Κρήτης
του χθές και του σήµερα,
όχι στη κατάργηση των ΕΛΤΑ της ιστορικής και µαρτυρικής Καντάνου. Είναι από τις πιο πολύ αναγκαίες υπηρεσίες του τόπου µας. Εξυπηρετεί όλο το δύσβατο και ορεινό όγκο, τσι ρηµαγµένης επαρχίας µας, που έχει εγκαταληφθεί στον υδροκεφαλισµό του Καποδίστρια.
Από κοινότητα η Ιστορική και Μαρτυρική Κάντανος τιµήθηκε για την µεγαλειώδη ιστορία, του άµαχου πληθυσµού της και έγινε ∆ήµος Καντάνου. Χωρίς να έχει καµιά σχέση, µε ποια θα είναι ή ποια θα γίνει η έδρα ή, η πρωτεύουσα του Σελίνου. Από τότε που οι τότε… παρέδωσαν τη τιµή της Καντάνου, την οποία θα πρέπει να τη διεκδηκήσουµε και να τη πάρουµε πίσω άµεσα. Η Κάντανος να γίνει ξανά ∆ήµος. Παρεχώρησαν και τα δικαιώµατα, να την προσβάλλουν και να την υποτιµούν, µε τη κάθε είδους απογύµνωση και την υποβάθµιση, των συνθηκών ζωής των κατοίκων της. Καταργώντας µιά-µιά τις υπηρεσίες της, χωρίς να έχουν κανένα δικαίωµα. Που τώρα στις αυλές και στα θεµέλια τους έχουνε φυτρώσει δέντρα…
Όλες οι υπηρεσίες που υπήρχαν και υπάρχουν είναι θεµελιωµένες και αποπερατωµένες από τους µεγάλους ήρωες της Καντάνου, απάνω, στη φωτιά, το αίµα, µε τα δάκρυα, τσι τροχάλους, τα κάρβουνα και το θάνατο. Χωρίς καµιά κρατική, ή άλλη συµπαράσταση, που δεν έχει γίνει ποτέ σε κανένα άλλο µέρος του κόσµου.
Οι Καντανιώτες είναι αποφσισµένοι να µήν επιτρέψουν και αυτή τη καταστροφή σε βάρος του τόπου τους. Η υπηρεσία του Ταχυδροµείου Καντάνου να παραµείνει µε απόφαση και όχι µε προσωρινές υποσχέσεις… Γιατί έτσι πρέπει, για να µην υποβάλλονται και όχι µόνον οι Καντανιώτες σε άλλη µια πρόσθετη ταλαιπωρία.
«Εδώ Υπάρχει η Κάντανος…» Με ηρωισµό, έγραψαν, µε τις πράξεις τους, µε τα ανεκτίµητα έργα τους και την αυτοθυσία τους, µε χρυσά γράµµατα, τη µεγαλειώδη ιστορία τους οι Καντανιώτες. Απάνω στην επιγραφή των βαρβάρων κατακτητών, που οµολογούν, το ολοκαύτωµα, τη καταστροφή και τη θηριωδία τους µε το «Εδώ Υπήρχε η Κάντανος…».
Μαρία Νικ. Γρυφάκη
τ. αντιπρόεδρος και κοινοτικός
σύµβουλος Καντάνου
συγγραφέας
