Μουλωχτός εξεκίνησε τουτηνέ τη χρονιά ο κουτσοφλέβαρος κι έδειχνε σαν ανοιξιάτκος στην αρχή με τα φερσίματα ντου. Μα μεσόστρατα άλλαξε πρέπει γνώμη και ξαγγριγιεμένος γιατί πρέπει πως εζήλεψε απού του πήρε ο Μάρτης τσ’ αποκράδες.
Επήρε κι εκείνος τη μπλια κακομούτσουνη μάσκαρα απού χε και ντύθηκε τη μιλιά σκληρή χειμωνιάτικη ντου φορεσιά κι απόϊ εξεσήκωσε τα στοιχεία τση φύσης, σ’’ ένα θεοκούτουλο χειμωνιάτικο παιχνίδι. Κι η γι αλήθεια του Θεού πως τα κατάφερε, κι έκαμε ότι οι γι άλλοι χειμωνιάτικοι μήνες δεν εμπορέσανε και τσοι νυφάδες, του χιονιού έβαλε κι εχορέψανε τον χαριτωμένο και ναζιάρικο χορό ντωνε και τη μαδάρα έντυσε με τη κάτασπρηη φορεσιά των άλπεων και τα δέντρα εφόρτωσε με χιόννια, και τσοι καταπράσινους κάμπους έστρωσε με την ασπράδα του χιονιού, κι εμάς εσιόκλεισε μέσα με τα χειμωνιάτικα ντου καμώματα και τη κρυγιότη απού κυριαρχούσε όξω, και λέω πως σας εσιόκλεισε, γιατί τη βασανιστική κλεισούρα την έφερε η κακότροπη και θατηφόρα συμπεριφορά το κορωνοιού που το τελευταίο χρόνο καταδυναστεύει την ελευτερία μας, και μας επιβάλλει σε βασανιστική κι απάνθρωπη απομόνωση. Με την ελπίδα όμως για τη λύτρωσή μας, στ’ επιστημονικές δραστηριότητες και στη πρόνοια του Θεού. Και τουτεσές τσ’ ώρες, είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος απού κι η ταπεινότητα μου αξιώθηκε του εμβολιασμού κι από τη δεύτερη δόση του ενδεδειγμένου εμβολίου κι είμαι ευχαριστημένος για την υπακοή μου και να στρατευτό κι άπατος μου στη προσπάθεια για να καλυφθεί το απαιτούμενο ποσοστό για την ανοσία από τουτονά τον καταραμένο ιό. Για να αναπνέξει επιτέλους η κοινωνία και πάλι ελεύτερα, χωρίς μουστουμίδες κι άλλες προφυλάξεις, για να ξανασμίξουνε ακόμη οι γειτόνοι και οι γειτόνισσες. Να ξανασυναναστραφούνε οι φιλίες και να ξανασυνταφτάσουνε οι δικολογίες.
Όπως τα παλιά καλά χρόνια, απου εκουμάνταρε τη ζωή των αθρώπω η παράδοση. Απου και πάλι το εύκομαι, “κι από το στόμα μου και στου Θεού τ’ αυτί” όπως ηλέγανε κείνανα τα χρόνια. Και μαγάρι να το πετύχουνε, αυτοί τ’ αγωνίζονται γι’ αυτό. Για κείνο κι εύχομαι μα και προσεύκομαι, γιατί τον θεωρώ πολύ τερτιπιλή τουτονά το βρωμοϊό που δείχνει πως ήρθε για να μείνει, κι οι για να φύγει, τουτεσές εδα τσοι καλά δύσκολες ώρες κι άπατος μου θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς και να συγχαρώ από τα σώψυχά μου αυτούς που με δεχτήκανε με περίσσεια καλή συμπεριφορά, και καλοσύνη και τσοι δύο φορές απού πήγα για εμβολιασμό, στη 2η ΤΟΜΥ Χανίων που η γι εξυπηρέτησης τωνε ήτονε άψογη κι ευγενική.
Κυρίες και κύριοι! Σας ευχαριστώ και σας ευγνωμονώ, και σας εύκομαι από καρδιάς υγεία, αντοχή, υπομονή και δύναμη για να συνεχίξετε το κουραστικό και επίπονο θεάρεστο έργο σας κι ακόμη εύχομαι προσωπική και οικογενειακή ευτυχία. Κι ύστερα από τουτονά το αναγκαίο παραμέρισμά μου, για τσ’ άπειρες ευχαριστίες μου, σ’’ αυτούς απού αγωνίζονται με αυτοθυσία και κίντυνο τση δικιάς τωνε ζωής, για το κοινό αγαθό τσ’ υγείας ολωνών μας. Γιατί’ η γι αγνωμοσύνη είναι γαϊδουριά.
Αντιγαέρνω το λοιπός ύστερα στο παράξενο κι απρόβλεπτο μισερό Φλεβάρη, που κατά το λαό “Πόσο κι αν φλεβίζει του καλοκαιριού μυρίζει”. Απού τη φετινή χρονιά, στα ξεπνέματά ντου φιλόξενη “το άνοιγμα του τριώδιου” με τσ’ άφθαστου κάλλους κι υψηλού περιεχομένου θεόπνευστους ύμνους, απού συγκλοννίζουνε όσους τσοι γρικούνε με καλές προθέσεις κι αθρώπινες ευαιστησίες.
Τα δασκαλέματα των υμνώ πηγάζουνε από τα ίδια τα λόγια του Χριστού καθαρά και κρυστάλινα “του Φαρισαίου την μεγάλαυχον φωνήν, πιστοί, μισήσαντες, του δε τελώνου την ευκατάννυκτον ευχήν ζηλώσανντες…” Γι’ αυυτό κι αναζητούμε με τον ΄ύμνο “της μετανοίας άνοιξον μα πύλας, ζωοδότα” γιατί μόνο με τη ειλικρινή μετάνοια και τους λάσθητι μοι τω αμαρτωλώ” του ταπεινού Τελώνου ξαναβρίσκουνε οι παραστρατημένοι το δρόμο τση σωστής πορείας στη ζωή. Για να ‘ρθη η γι επόμενη Κυριακή με την παραβολή του ασώτου, με τα πολλά μηνύματα και τ’ άπειρα δασκαλέματα απού προσφέρει και τουτηνά η Θεοδίδαχτη παραβολή.
Οι θεόπνευστοι ύμνοι συγκινούνε, και προβληματίζουνε, όσους και πάλι βέβαια τσοι γροικούνε. Ο Απόστολος των εθ νών Παύλος δασκαλεύει στην προς Κορινθίους Α’ επιστολή ντου στ. 13 “πάντα μοι έξεστιν, αλλ ου πάντα συμφέρει” Γι αυτό και τη φύση τη κουμανταρούνε οι φυσικοί νόμοι, και τσ’ αθρώπους οι γι’ ηθικές αξίες. Κι όταν αυτές οι γι ηθικές αξίες αγνοούνται, και τη ζωή μας ασώτως διαχειριζόμαστε τ’ αποτελέσματα είναι τραγικά. Κι είναι μεγάλη η στιγμή τση μεταμέλειας και τσ’ αναγνώρισης των λαθών μας. Όπως στο Δοξαστικό των άνω τουτησάς τσ’ Κυριακή του Ασώτου ο υμνογράφος περιγραφή “Πάτερ αγαθέ, εμακρύνθην από σου, μη εγκαταλείπεις με… Ο εχθρός ο παμπόνηρος εγύμνωσε με και ήρε μου τον πλούτον της ψυχής τα χαρίσματα ασώτως διεσκόρπισα” και στη συνέχεια ακλούθα η μεθεπόμενη Κυριακή των απόκρεω απού είναι αφιερωμένη στη φοβερά ημέρα τση Κρίσεως .
Αλήθεια! Ω ποια ώρα τότε και ημέρα φοβερά! Που βίβλοι ανοίγονται και πράξεις ελέγχονται, και τα κρυπτά του σκότους δημοσιεύονται”. Εγώ επαέ δε θα πω περισσότερ γι’ αυτή τη κρίση. Οι μόνο για να μη καγχάσουνε κάποιοι ανοήτως, αλλά διότι η γι’ υμνογραφία με πλήθος υμνω με υψηλού περιεχομένου νοήματα, δούνει συμβουλές και κάνει προτροπές.
Κρίμα που μένουνε εκκλησίες ενοριών όπως κ ι η γι εδική μας στα Χωραφάκια απού λειτουργήτε εναλλάξ με την ενορία Καλαθά αλειτούργητες ιδιαίτερα αυτές τσοι Κυριακές. Θα αναφερθώ όμως με συντομία στα ορατά και χειροπιαστά θύματα τσ’ ασωτίας. Σ’ αυτούς κι αυτές απού αδιαφορίσανε για οικογένεαι κι εκληρονομήσανε τη μοναξιά. Για κείνουσας απού ζητήξανε την ε υτυχία στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά, κι εκληρονομήσαν τη δυστυχία και την απαξίωση. Και για ούλους τέλος απού επιστέψανε στσ’ εφήμερες διασκεδάσεις στο τζόγο και άλλες, στη μαγκιά και τσ’. Υπερβολές με πολύ κακά αποτελέσματα, που πλούσιοι εφτώχεψα και επείνασαν.
Αλλά και γενικότερα να μετατρέπονται οι γι’ αθρώπινες κοινωνίες σ’’ εστίες βρόμας και δυσοσμίας όπως η γι επικαιρότητά μας ενημερώνει.
Που η οργή του Θεού θα πρέπει να επίτρεψε την παρουσία του κορωνοϊού. Γι’ αυτό κι εύχομαι και προσεύχομαι ο Θεός να παρατείνει το έλεος του και με τη συμβολή του εμβολίου να σταματήση τη θανατηφόρα πορεία του. Θεέ μου φύλαε το νου μας.
Καλό τριώδιο. Ώρα καλή σας αναγνώστριες κι αναγνώστες κι αναζητήχτοι.
Σημειώσεις
Μεσόστρατα= στο μέσο της διαδρομής
Ξαγγριγιεύομαι = εξαγριώνομαι
Κακομούτσουνη = ασχημομούρα
Θεοκούζουλο = θεότρελο
Κρυγιότη = κρύο
Όξω = έξω
Εσιόκλεισε = Έκλεισε περισσότερο
Άπατος μου = εγώ ο ίδιος
Μουστουμίδα = Φίμωτρο ζώων
Δικολογίες = συγγενολόϊ , συγγένεια
Φιλίες = οι καλοί φίλοι κι οι κουμπάροι
Μαγάρι = είθε, μακάρι
Τερτιπιλή = πολλά κόλπα κάνει και ξεφεύγει
Αντιγαέρνω = Γυρίζω πίσω
Μισερό = Τραυματία
Ξεπνέω = τελειώνει η αναπνοή
Κιαπόις = κι ύστερα
