Το μέλι της κυψέλης γίνεται πιο γλυκύ
και της θαλάσσης το νερό πιο καθαρό,
όταν ξορίσεις τους κηφήνες
και τις τσούχτρες καθαρίσεις…
Ο ήλιος γίνεται πιο λαμπερός
και το χωράφι πιότερο καρπίζει,
όταν τις ηλιαχτίδες βάλεις στην αγκάλη σου,
και νεραύλακα με κόπο σκαλίσεις!
Τ’ άστρα της νύχτας γίνονται πιο φωτεινά
και τα χιόνια των βουνοκορφών πιο άσπρα,
όταν έχεις την καρδιά καθαρή
και σαν παιδί ονειρεύεσαι…
Το ρόδο του κήπου γίνεται πιο κόκκινο
και το φαγί στο τσουκάλι πιο νόστιμο,
όταν αψηφάς τον πόνο απ’ τα αγκάθια
και τον χορτασμό σου μοιράζεσαι με τους άλλους!
Η αυλή σου γίνεται πιο φιλόξενη
και η ύπαρξή σου πιο δυνατή,
όταν σπουργιτόπουλα φιλόξενος δέχεσαι
και τολμάς να ονειρεύεσαι, μπροστά να τρέχεις!
* Ο Γεώργιος Ορφανός είανι Υποψήφιος Διδάκτωρ στο Τμήμα Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής του Α.Π.Θ. Φιλόλογος, Msc Διαχ/σης Πολιτιστικής Κληρονομιάς & Διαχ/σης Πληροφ/κων συστημάτων
