Εφτασε αισίως και φέτος το γλυκύ ήμαρ, η ευτυχισμένη μέρα, η 23η Νοέμβρη, η Black Friday! Παγκόσμια γιορτή. Εξω από τα πολυκαταστήματα, εις την ημεδαπή, αλλά και μη, οι καταναλωτές συνωστίζονται, ετοιμοπόλεμοι! Με πρόσωπα σφιγμένα, γεμάτα ένταση και αποφασιστικότητα, μέλη σε απόλυτη εγρήγορση, είναι έτοιμοι, με το που θα δοθεί το σύνθημα της μάχης -με το που θα ανοίξουν οι θύρες δηλαδή- να πέσουν στο πεδίο των αγορών!
Σκηνές σχεδόν πολεμικές εξελίσσονται. Ο διπλανός – συνκαταναλωτής, φαντάζει τρόπον τινά, σαν ανταγωνιστής, σαν εχθρός ακόμα, που πρέπει να προσπεραστεί, να παραγκωνιστεί, ενίοτε και να τσαλαπατηθεί, προκειμένου να φτάσουμε εμείς πρώτοι στους πάγκους με τα πολυπόθητα εκπτωτικά προϊόντα ή στα ταμεία…
Εν έτει 2018 λοιπόν, αναρωτιέμαι. Τι ακριβώς γιορτάζουμε αυτή την μέρα; Γιατί, εμένα στο σχολείο μου μάθανε ότι, για παράδειγμα, την 28η Οκτώβρη γιορτάζουμε το «Οχι», την 17η Νοέμβρη, την αντίσταση των φοιτητών του Πολυτεχνείου, την 25η Μαρτίου, την εθνική επανάσταση έναντι των γειτόνων – κουμπάρων, την 1η Μαΐου, τους αγώνες του εργατικού κινήματος και ούτω καθεξής. Τότε αγωνιζόμασταν για… την ελευθέρια, την πατρίδα, την αξιοπρέπεια, την κατοχύρωση θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τώρα για τι; Για τον καταναλωτισμό;
Ξέρω τι θα μου πείτε. Οτι αν απομακρυνόμουν έστω και λιγάκι από το εμπορικό κέντρο της μικρής, αγνής και όμορφης μας πόλης και μεταφερόμουν, λόγου χάρη, σε μια φτωχογειτονιά των Αθηνών, θα αντίκριζα αναμφίβολα, μια εντελώς διαφορετική εικόνα. Ανθρώπους να μάχονται όχι για το ποιος θα αγοράσει πρώτος με έκπτωση το τελευταίο μοντέλο κινητού, άλλα ποιος θα φτάσει πρώτος στους κάδους των σκουπιδιών, την ώρα του κλεισίματος, έξω από τα μεγάλα σούπερ – μάρκετ και εστιατόρια…
Όπως και να έχει όμως, είτε συνωστιζόμαστε έξω από πολυκαταστήματα ηλεκτρονικών και καλλυντικών, είτε έξω από συσσίτια, κοινωνικά ιατρεία και παντοπωλεία, σίγουρα κάτι δεν πάει καλά! Εσείς τι λέτε…;
*Φιλόλογος
