Για τι ψηφίζουμε σε αυτές τις ευρωεκλογές;

Ασφαλώς και οι ευρωεκλογές του 2014 δεν έχουν καμιά σχέση με τις προηγούμενες ευρωεκλογές του 2009.
Η Ε.Ε. το 2009 βρισκόταν αντιμέτωπη με την κρίση που είχε ξεκινήσει από τις Η.Π.Α. Σε όλες τις χώρες – μέλη της η συζήτηση ήταν πώς να αντιμετωπιστεί η κρίση σε σχέση με την ενίσχυση και την ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών μέσω των κρατικών προϋπολογισμών, στα κράτη – μέλη. Οι ανισότητες μεταξύ των χωρών της Ε.Ε. φαινόταν να έχουν γεφυρωθεί και η ανεργία να κινείται σχεδόν στα ίδια επίπεδα. Αυτό ήταν σε γενικές γραμμές το οικονομικό – κοινωνικό πλαίσιο των ευρωεκλογών του 2009.
Ποιο αλήθεια είναι το οικονομικό – κοινωνικό πλαίσιο των ευρωεκλογών του 2014, για τις χώρες μέλη της Ε.Ε., πέντε χρόνια μετά;
Η Ε.Ε. σήμερα παρουσιάζει μια εντελώς διαφορετική εικόνα. Οι αποκλίσεις και οι ανισότητες είναι πολύ μεγάλες, αρκεί να σκεφτούμε ότι η ανεργία στις χώρες του Νότου είναι υψηλότερη κατά 50% σε σχέση με τις χώρες του Βορρά και τα κόστη δανεισμού στις κοινωνίες στη Νότια Ευρώπη είναι 250 μονάδες βάσης υψηλότερα από εκείνα των Βόρειων χωρών.
Οι αποκλίσεις λοιπόν μεταξύ των Νότιων και Βόρειων χωρών στην Ευρωζώνη σε σχέση με μια πενταετία πριν είναι τεράστιες.
Τι μεσολάβησε; Η κρίση, η οποία στη συνέχεια έγινε κρίση χρέους για τις χώρες του Νότου της Ευρωζώνης και την Ιρλανδία. Αυτή η κρίση έφερε στην επιφάνεια όλες τις παθογένειες της αρχιτεκτονικής του ευρώ και της μη ολοκλήρωσης της Ε.Ε., αλλά και τις τεράστιες διαρθρωτικές διαφορές και ανισότητες των οικονομιών μεταξύ των πλεονασματικών και ελλειμματικών χωρών της Ευρωζώνης.
Η κρίση χρέους ξεκίνησε από τη χώρα μας η οποία έφτασε λίγο πριν την άτακτη χρεοκοπία και την έξοδό της από το ευρώ. Οι λόγοι είναι γνωστοί: ήταν ο πιο αδύναμος κρίκος κρατών της Ευρωζώνης, με αδυναμία του πολιτικού της συστήματος και της κοινωνίας να προχωρήσουν έγκαιρα στις αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές.
Η χώρα μπορεί να κρατήθηκε όρθια και να μην υπήρξε άτακτη χρεοκοπία και έξοδος από το ευρώ, γεγονός θετικό, όμως την ίδια στιγμή οι θυσίες ήταν τεράστιες για την κοινωνική συνοχή και την οικονομία της χώρας. Μειώθηκε 25% σχεδόν το ΑΕΠ και η ανεργία εκτοξεύτηκε στο 27%, του οικονομικά ενεργού πληθυσμού της χώρας. Παράλληλα η χώρα αναγκάστηκε να εφαρμόσει σκληρές πολιτικές λιτότητας για να καταφέρει να σταθεροποιήσει τα δημοσιονομικά της. Τα κατάφερε; Μέχρι στιγμής έχει πετύχει τη δημοσιονομική εξυγίανση, την πρωτοφανή παγκοσμίως για μια χώρα τόση μεγάλη μείωση των ελλειμμάτων της και τη δημιουργία πρωτογενούς πλεονάσματος.
Ολα αυτά τα πετύχαμε με τις τεράστιες θυσίες πάνω από όλα του ελληνικού λαού. Σε αυτή την πορεία για τη διαχείριση της κρίσης και λάθη γίνανε και αδικίες κοινωνικές ως προς τον επιμερισμό των βαρών υπήρξανε. Το στοίχημα όμως κερδήθηκε και η χώρα σώθηκε. Και πολύ σύντομα η ύφεση θα είναι παρελθόν και θα επιστρέψουμε ξανά στον ενάρετο κύκλο της ανάπτυξης.
Πολλοί ήταν εκείνοι που κινδυνολογούσαν και προεξοφλούσαν την καταστροφή της χώρας επιλέγοντας τον εύκολο δρόμο της καταγγελίας και του λαϊκισμού, αρνούμενοι να συμμετάσχουν σε έναν διάλογο εθνικής συνεννόησης και δημιουργίας κυβέρνησης εθνικής ευθύνης με στόχο τη διαχείριση της κρίσης. Αν κάτι τέτοιο συνέβαινε, όπως θα ήταν λογικό για τον καθένα που διαθέτει τον κοινό νου, θα σήμαινε ότι πιο γρήγορα και με μικρότερο κόστος οικονομικό και κοινωνικό, θα έβγαινε η χώρα από την κρίση. Προτιμήσανε να μετατρέψουν την κρίση και τη διαχείρισή της σε ευκαιρίες μικροκομματικών σκοπιμοτήτων και συμφερόντων.
Οι ευρωεκλογές γίνονται παράλληλα με τον β’ γύρο των περιφερειακών – δημοτικών εκλογών. Την προηγούμενη Κυριακή η κοινωνία έστειλε ένα ισχυρό αυτοδιοικητικό μήνυμα, το οποίο ήταν και βαθιά πολιτικό: Οτι δεν παρασύρεται από τις σειρήνες που επιδιώκουν την κυβερνητική ανατροπή και την πολιτική αποσταθεροποίηση.
Την ερχόμενη Κυριακή θα πρέπει να ολοκληρώσουμε την εκλογή των περιφερικών – δημοτικών αρχών της χώρας. Ψηφίζοντας προγράμματα και τους ικανότερους για τις τοπικές και περιφερειακές κυβερνήσεις. Παράλληλα όμως θα πρέπει μέσω των ευρωεκλογών να στείλουμε ένα ισχυρό μήνυμα σαν κοινωνία ότι ψηφίζουμε εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που εγγυώνται όχι μόνο περισσότερη Ευρώπη, αλλά και την κοινωνική Ευρώπη της αλληλεγγύης, της  ανάπτυξης και της απασχόλησης. Να βάλουμε φρένο στον ευρωσκεπτικισμό,  στην επιστροφή στον διαχωρισμό της Ευρώπης στα κλειστά έθνη – κράτη, στην αναβίωση των εθνικισμών, του ρατσισμού, του ναζισμού και της ξενοφοβίας.
Σε αυτά τα θέματα σαν κοινωνία πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα ευαίσθητοι γιατί στη χώρα μας επωάζεται το αβγό του φιδιού ενός ναζιστικού μορφώματος από τα πιο αποκρουστικά που υπάρχουν στην Ε.Ε. και είναι η Χρυσή Αυγή. Χωρίς δεύτερες σκέψεις θα πρέπει να καταλάβουμε ότι αποτελεί μεγάλη ντροπή για τα δημοκρατικά αισθήματα του μέσου Ελληνα πολίτη, αλλά και για την εικόνα της χώρας προς τα έξω.
Το άλλο πολιτικό μήνυμα των ευρωεκλογών είναι αναφορικά με την ολοκλήρωση της προσπάθειας της εξόδου της χώρας από την κρίση και την επιστροφή στην ανάπτυξη και την ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης για το δημόσιο χρέος. Κανείς νοήμων και λογικός πολίτης αυτής της χώρας δεν μπορεί να δεχτεί ότι μπορούμε να συρθούμε αυτή την κρίσιμη στιγμή σε κυβερνητική αποσταθεροποίηση και σε εθνικές εκλογές. Η κυβερνητική σταθερότητα πρέπει να διασφαλιστεί από το εκλογικό αποτέλεσμα και να είναι ένα ακόμα μάθημα για τους επικίνδυνους πολιτικούς ακροβατισμούς και τον τυχοδιωκτισμό της αντιπολίτευσης στα περί «ανατροπής» και στα συνθήματα «στις 25 ψηφίζουμε και 26 φεύγουν».
Με την ψήφο τους οι πολίτες ας δώσουν τη μάχη των επιχειρημάτων του ορθού λόγου για να βγει η χώρα από την κρίση και τα μνημόνια, στηρίζοντας και ενισχύοντας τον προοδευτικό πόλο στην κυβέρνηση εθνικής ευθύνης.  Ενισχύοντας παράλληλα την κοινωνική Ευρώπη της αλληλεγγύης, της ανάπτυξης και της απασχόλησης, την πολιτική και οικονομική ολοκλήρωσή της σε μια Συνομοσπονδία Ευρωπαϊκών Κρατών – Εθνών.  Σε αυτές τις Ευρωεκλογές ψηφίζουμε “Ελιά” – Δημοκρατική Παράταξη και Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα με επικεφαλής τον Μάρτιν Σουλτς, υποψήφιο για την προεδρία της Επιτροπής. Αλλά ψηφίζουμε “Ελιά” – Δημοκρατική Παράταξη και για έναν επιπλέον λόγο. Για να βγει ενισχυμένη η ιδέα και η προσπάθεια για την ενότητα και ανασυγκρότηση του χώρου της κεντροαριστεράς που αποτελεί εθνική ανάγκη, η δημιουργία του τρίτου πόλου στη χώρα, που μπορεί να εγγυηθεί την παραγωγική ανασυγκρότηση και ανάπτυξη της χώρας  στη μεταμνημονιακή εποχή.
*Artemakism@ameksa.gr