Τώρα που μέσα στα αποκαΐδια των πρώην Ιταλικών Στρατώνων ψάχνουμε να βρούμε τα κονδύλια για την ανακατασκευή – αξιοποίησή τους. Τώρα που γυρνάμε το μάτι υποψιασμένοι και σε τόσα άλλα εγκαταλελειμμένα δημόσια και δημοτικά κτήρια της πόλης σκεπτόμενοι ότι η εγκατάλειψη αυξάνει τις πιθανότητες καταστροφής τους. Μήπως θα πρέπει να ξανασκεφτούμε ότι δεν έχουμε ανάγκη από νέα κτήρια, όπως αυτά που αποφάσισε το Δημοτικό Συμβούλιο ότι θα γίνουν στο στρατόπεδο Μαρκοπούλου (εκθεσιακά κέντρα, χώροι συνάθροισης κοινού, διοίκηση κ.λπ.); Μήπως θα πρέπει πριν από κάθε άλλη νέα δόμηση να ψάξουμε πώς μπορούμε να αξιοποιήσουμε το κτηριακό απόθεμα που υπάρχει στην πόλη, με την αξιοποίηση τόσων εγκαταλελειμμένων κτηρίων; Μήπως θα πρέπει να αντιληφθούμε ότι η πόλη δεν έχει ανάγκη από νέα τσιμέντα αλλά από πράσινο; Ως πότε, επιτέλους, σε αυτό τον τόπο θα σπαταλάμε χωρίς περίσκεψη τον πολύτιμο ελεύθερο χώρο, ενώ έχουμε κτήρια που ρημάζουν;
Τώρα χρειάζεται μια γενναία ακύρωση της πρόσφατης απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου, που αποφάσισε να χτίσει 11.000 μ² μέσα στο υπό ενοικίαση από τον Δήμο στρατόπεδο Μαρκοπούλου και τη δημιουργία πάρκου.
Γιατί η ζωή αποδεικνύει καθημερινά με τον πιο τραγικό τρόπο ότι ως πόλη πρέπει να ήμαστε φειδωλοί στη χρησιμοποίηση των ελευθέρων χώρων για άλλους σκοπούς. Κτήρια στην πόλη υπάρχουν, ας χρησιμοποιήσουμε αυτά και ας μην επιβαρύνουμε το περιβάλλον μας με νέα.