Κύριε διευθυντά,
είμαι νέα, της γενιάς του ’90 μεγαλωμένη σε μια κλασική χανιώτικη οικογένεια. Μια αστική οικογένεια που ακολούθησε αξιοπρεπή και τίμια “πολιτική” και είχε βασικό μέλημά της τη σωστή γαλούχηση των παιδιών της και πολύ λιγότερο τη διάθεση υποστήριξης οποιασδήποτε κομματικής παράταξης.
Πρόλαβα τη “φούσκα”, της κοινωνίας της δεκαετίας του ’90 και διάβασα και άκουσα όσα προηγήθηκαν αυτής. Η ιστορίας της αποδεικνύει πως οι άνθρωποί της κουράστηκαν πολύ και αυτό ήταν δικαιολογημένα αρκετό να την κάνει να ευαγγελίζεται την ύπαρξη ενός “από μηχανής θεου” για μια πιο ειρηνική και εύκολη ζωή. Ετσι, ευκολόπιστα άρχισε να επηρεάζεται, να θεοποιεί κομματικούς αρχηγούς, να διαμορφώνει τη φυσιογνωμία της μέσα σε ένα πλαίσιο κοινωνικής ανωριμότητας και ημιμάθειας και τελικά να φανατίζεται.
Με τον ερχομό της νέας χιλιετίας και την μετέπειτα “οικονομική” κρίση η “φούσκα” έσκασε, αποδεικνύοντας κατά τη γνώμη μου πως η κρίση αφορούσε και αφορά στο σήμερα, βασικά, μια κρίση των ηθικών πανανθρώπινων αξιών.
Ολα τα παραπάνω συντέλεσαν ώστε, προσωπικά, να αναπτύξω, όπως και οι περισσότεροι νέοι στην ηλικία μου, θεωρώ, μια στάση απαξίωσης, αδιαφορίας και συνακόλουθης απάθειας, που καθόλου δεν ευνοούσε την επερχόμενη διαδικασία ψήφισης και εκλογής νέου Δημάρχου για την πόλη μου.
Μια φράση της μητέρας μου «εγώ θα στηρίξω έναν νέο άνθρωπο» μου κίνησε το ενδιαφέρον ώστε να αναζητήσω και να διαπιστώσω ποιος είναι ο κ. Σημανδηρακης και τι πρεσβεύει μιας και δεν τον ήξερα. Ετσι με τη δυνατότητα που προσφέρει σήμερα το διαδίκτυο, ο Τύπος και τα Μ.Μ.Ε μέσα σε λίγες μέρες είχα πληροφορηθεί τους κύριους στόχους του και το προτεινόμενο πρόγραμμά του. Η διαβεβαίωση ύπαρξης από πλευράς του μιας ανεξάρτητης αυτοδοικητικής προσπάθειας με έκθεση συγκεκριμένων προτάσεων, η συνοχή του λόγου του και η ήπια στάση που κράτησε καθόλη τη διάρκεια της εκλογικής περιόδου, μου δημιούργησαν μια θετική πρώτη εντύπωση.Οσο περνούσαν οι μέρες και κατά τη διάρκεια του δεύτερου γύρου και της κλιμάκωσης της προεκλογικής διαδικασίας όλο και περισσότερο σκεφτόμουν πως δεν είχα τίποτα να χάσω και πως γιατί όχι να μην στηρίξω έναν άνθρωπο που αν μη τι άλλο φαίνεται “καθαρός”, ικανός και προτάσσει πρώτα την ομάδα και όχι το ατομικό του όφελος.
Συγχαρητήρια κύριε Σημανδηράκη για την εκλογή σας που σ’ αυτόν τον τόπο φαντάζει ιστορική!
Καλή δύναμη στην πρόκληση που θέσατε εσείς και η ομάδα σας.
Σας εύχομαι να διατηρήσετε τη διαφάνεια και τη σεμνότητά σας και με το έργο σας να παροτρύνετε και άλλα παιδιά της γενιάς μου να γυρίσουν στον τόπο τους.
Καλή θητεία!
Παυλίνα Νικολουδάκη
