Καλοί μου φίλοι, καλό Σαββατοκυριακοδεύτερο!
Για την ελιά, την ελιά την “τιμημένη” ο λόγος από τα παιδιά της Δ2 τάξης στον σημερινό Παιδότοπο. Δυο στροφές από το γνωστό και στους παππούδες και στις γιαγιάδες τους ποίημα του Κωστή Παλαμά για το “τιμημένο” δέντρο στη μέση της σελίδας. Οι δικές τους εργασίες, τα κείμενά τους και οι ζωγραφιές τους, αλλά και μια ομιλητική φωτογραφία γύρω-γύρω. Οι ομαδικές εργασίες που έκαμαν στην τάξη τους στο στάδιο της έκφρασης, όταν τέλειωσαν την ενότητα για την ελιά και το λάδι στο μάθημα της Γλώσσας. Ειλικρινά δεν έχω λογια να εκφράσω τον θαυμασμό μου γι’ αυτές, αλλά κυρίως, για τον τρόπο που έχουν μάθει να δουλεύουν στην τάξη χρησιμοποιώντας το “κεφάλι” τους την “καρδιά” τους και το “χέρι” τους τα τρία “h” των Αγγλων (head, heart, hand) δηλαδή. Από καρδιάς τα συγχαρητήριά μου και στα ίδια προπάντων όμως στη γνωστή και από άλλες εργασίες μαθητών της δασκάλας τους, Αντωνίας Αθανασάκη -Γαλανάκη!
Σας χαιρετώ με αγάπη όλους
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
δάσκαλος
Οπου κι αν λάχω κατοικία
δε μ’ απολείπουν οι καρποί·
ώς τα βαθιά μου γηρατεία
δε βρίσκω στη δουλειά ντροπή·
μ’ έχει ο Θεός ευλογημένη,
κι είμαι γεμάτη προκοπή·
είμ’ η ελιά η τιμημένη.
***
Εδώ στον ίσκιο μ’ αποκάτου
ήρθ’ ο Χριστός ν’ αναπαυθεί,
κι ακούστηκ’ η γλυκιά λαλιά του
λίγο προτού να σταυρωθεί·
το δάκρυ του, δροσιά αγιασμένη,
έχει στη ρίζα μου χυθεί·
είμ’ η ελιά η τιμημένη.
Κωστής Παλαμάς
Η θεά Αθηνά και ο Ποσειδώνας ήθελαν να δώσουν τ’ όνομά τους στην Αττική. Ο Ποσειδώνας τους πρόσφερε αλμυρό νερό, ενώ η Αθηνά τους έδωσε την ελιά. Οι πολίτες διάλεξαν την ελιά γιατί κατάλαβαν πως ήταν πολύ χρήσιμη. Σήμερα η εκκλησία μας ευλογεί το σιτάρι και το λάδι και είναι απαραίτητο στο μυστήριο της βάφτισης και στο ευχέλαιο, ενώ χρόνια τώρα καίγεται στα καντηλάκια.
Κατερίνα Σπανουδάκη
Χρυσή – Νεφέλη Αναστασάκη
Ξανθίππη Καλαϊτζάκη
Η φροντίδα και η καλλιέργεια της ελιάς είναι η βασικότερη εργασία των γεωργών της Κρήτης.
Ο περισσότερος πληθυσμός των χωριών της, ασχολείται με αυτή. Στη διάρκεια των χειμερινών μηνών οι αγρότες πρέπει να συλλέξουν τον καρπό της, εργασία που είναι ιδιαίτερα κουραστική από όσο καταλάβαμε. Οσο λάδι περισσέψει, οι καλλιεργητές το εξάγουν σε άλλες χώρες αφού δεν ευδοκιμεί παρά μόνο στη Μεσόγειο. «Το λιόλαδο θέλει να βγεί… ίδρω πολύ και κόπο, μα ’ναι τροφή και γιατρικό… στσι πόνους των ανθρώπω».
Σταύρος Μπουζουνιεράκης
Αλέξανδρος Ματαράγκας
Στέφανος Κοκολογιάννης
Το βασικότερο συστατικό στη διατροφή μας είναι το λάδι. Το λάδι το χρησιμοποιούμε στις σαλάτες, στα λαδερά, στα κοκκινιστά, στα φαγητά φούρνου, στα τηγανιτά και στα περισσότερα γλυκά. Τις ίδιες τις ελιές τις τρώμε ως ξιδάτες, παστές, λεμονάτες, νερατζάτες και συνοδεύουν καταπληκτικά τις σαλάτες και όλα τα φαγητά μας.
«Αμα ‘χω ‘γω στο σπίτι μου.. κρασί, ψωμί και λάδι
Ρήγας με τη γυναίκα μου… κοιμούμαι κάθε βράδυ»
Πάρης Παπαγρηγοράκης
Άγγελος Κοντογιάννης
Γιάννης Ζαμπέτης
Το λάδι έχει τεράστια θρεπτική και θεραπευτική δύναμη, βοηθάει την υγεία μας και νοστιμίζει τα φαγητά μας. Με αυτό φτιάχνουμε καλλυντικές κρέμες και σαπούνια.
«Δίνω γεύση στο φαΐ σου, βιταμίνες στο κορμί σου τη σαλάτα νοστιμίζω και υγεία σου χαρίζω. Τί είναι;».
Περογαμβράκης Εμμανουήλ
Μαρκαντωνάκης Θανάσης
Παπουτσάκης Μανόλης
Το στεφάνι από κλαδί ελιάς, ο κότινος, σύμβολο ειρήνης κι ελευθερίας, ήταν από την αρχαιότητα το έπαθλο για τους ολυμπιονίκες, μαζί με λίγο λάδι. Στους Ολυμπιακούς αγώνες του 2004, στην Αθήνα, η ελιά στεφάνωσε ξανά τους παγκόσμιους πρωταθλητές, διακόσμησε τις ανθοδέσμες τους, πρωταγωνίστησε στην αφίσα των αγώνων αλλά και στη δάδα, που τότε ήταν ένα έργο τέχνης που σχηματιζόταν από φύλλα ελιάς.
Εμμανουέλα Βολικάκη
Ελένη Πολυχρονάκη
Αντρέας Κακούρης
Εδώ και δύο μήνες περίπου ασχοληθήκαμε με το λάδι και την ελιά. Εκτός από την ενότητα στο μάθημα της γλώσσας διαβάσαμε ποιήματα, βιβλία και μύθους γι’ αυτήν. Επίσης βρήκαμε σχετικές μαντινάδες και αινίγματα όπως: «Τη βρίσκεις καμιά φορά στο πιάτο ή σε μάγουλο δροσάτο». Είδαμε πολλούς ζωγραφικούς πίνακες, γλυπτά, αγγεία, νομίσματα και αφίσες με θέμα την ελιά. Επειτα ζωγραφίσαμε ελιές και φτιάξαμε σουπλά με κολλάζ από φύλλα ελιάς. Μαζέψαμε τις ελιές από τα δέντρα που βρίσκονται στην αυλή του σχολείου μας, τις παστώσαμε και τις φάγαμε ύστερα από 3-4 βδομάδες, μαζί με τυρί, ψωμί, παξιμάδι και ντομάτα. Τέλος, φτιάξαμε υπέροχα λαδοκούλουρα. Από όλο αυτό το πρόγραμμα καταλάβαμε ότι πράγματι η ελιά είναι το πιο χρήσιμο φυτό στη ζωή του ανθρώπου.
Αφροδίτη Καρκαβάτσου
Βασιλική Κορωνάκη
Ειρήνη Γελασάκη
Υπάρχουν πολλοί πίνακες γλυπτά και αγγεία που έχουν σχέση με την ελιά. Σε ένα μελανόμορφο αγγείο έχουμε δει την Αθηνά να δωρίζει στην Αθήνα ένα δέντρο ελιάς και σε ένα άλλο αμφορέα το ράβδισμα και το μάζεμα. Ζωγράφοι όπως ο Βανγκόγκ έχουν κάνει πολλούς πίνακες με δέντρα και κλαδιά ελιάς. Επίσης, γλύπτες και κατασκευαστές κοσμημάτων έχουν εμπνευστεί απ’ αυτήν.
Γιώργος Παπαμανουσάκης
Μανώλης Γεωργιακάκης
Γιάννης Φραγκιουδάκης
ΚΟΡΟΝΟΪΟΣ
ΤΟΠΟΣ: Κάπου στον Γαλαξία.
ΧΡΟΝΟΣ: 2019 μ. Χ.
ΠΡΟΣΩΠΑ
ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ: Γαλαξιακός Υπεύθυνος.
ΤΟΠΑΡΧΗΣ ΔΕΛΤΑ: Διοικητής του Βραχίονα του Ωρίονα.
ΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ: Υπασπιστής του Υπέρτατου.
Τεράστιο γραφείο με αστέρια στην οροφή και χάρτες διαστημικούς στους τοίχους. Ο Υπέρτατος όρθιος και θυμωμένος. Μιλάει δυνατά και το βλέμμα του είναι αγριεμένο.
ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ
Να καταστραφούν!
ΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ
(κατευναστικά)
Υπέρτατε…
ΥΠΕΡ
…Ολοι! Να μη μείνει κανένας τους! Ούτε η στάχτη τους. Αυτό τους αξίζει.
ΥΠΑΣ
Υπέρτατε επιτρέψτε μου…
ΥΠΕΡ
Τι θέλεις να μου πεις; Μήπως θέλεις να μου τους δικαιολογήσεις; Μήπως υπάρχουν ελαφρυντικά για τη συμπεριφορά τους κι εγώ δεν τα ξέρω; Δεν δέχομαι τίποτα. Είπα: να καταστραφούν. Τίποτα να μη μείνει από τον πλανήτη τους και από δαύτους.
(ξαφνικά)
Και γιατί δεν ήρθε ο ίδιος ο υπεύθυνος Τοπάρχης να μου τα πει; Δεν είχε μούτρα βέβαια. Κι έστειλε εσένα. Τράβα να τους ξεκάνεις. Ούτε ένας να μη μείνει. Και ο πλανήτης ο ίδιος έχει μολυνθεί. Να καταστραφεί κι αυτός.
(μετανιώνοντας)
Αλλά όχι! Να μην πας εσύ. Να πας να μου φέρεις τον υπεύθυνο. Τον Τοπάρχη. Αυτός φταίει για ότι έγινε. Αυτός θα διορθώσει την κατάσταση καταστρέφοντας το βδελυρό έργο που βλάστησε στον Τομέα του. Πήγαινε να τον φέρεις.
(Ο Υπασπιστής κάνει κάτι να πει, βλέποντας το αγριεμένο πρόσωπο του Υπέρτατου μετανιώνει και βγαίνει. Ο Υπέρτατος μόνος )
Αχρείε! Θα σε λιώσω! Θα σε αφανίσω!… Κατάντια… Ο Γαλαξίας μου μολυσμένος!… Ανάξιε!… Αυτός φταίει για όλα. Μπορώ εγώ να τα κάνω όλα μόνος μου; Όχι. Αυτός είναι ο υπεύθυνος και κανένας άλλος.
(Μπαίνει ο Υπασπιστής με τον Τοπάρχη. Στον Τοπάρχη)
Γιατί κρύφτηκες ; Γιατί δεν ήρθες ο ίδιος να μου μιλήσεις για το πρόβλημα;
ΤΟΠΑΡΧΗΣ
Φοβήθηκα την οργή σας Υπέρτατε.
ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ
Αν φοβόσουν θα έπρεπε να προλάβεις να μην γεννηθεί αυτό το τέρας στη Περιοχή Ευθύνης σου.
ΤΟΠΑΡΧΗΣ
Όλη μέρα τρέχω Υπέρτατε. Δε στέκω άπρακτος. Καμιά φορά κάποιος πλανήτης πάει να ξεφύγει αλλά τον επαναφέρω αμέσως στην τάξη. Αυτός ξέφυγε. Ξέρω, δεν υπάρχει δικαιολογία. Θα κάνω ό,τι μπορώ για να επανέλθουν τα πράγματα στο κανονικό. Θα αφιερώσω σ’ αυτό κάθε μου προσπάθεια.
ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ
Ώστε νομίζεις ότι υπάρχει σωτηρία; Ότι θα μπορέσεις να αλλάξεις τόσα μυαλά που άφησες να πάρουν τόσον αέρα μέχρι τώρα; Τόσο ανόητος είσαι; Με αυτούς έχει χαλάσει ολόκληρος ο πλανήτης. Να πας να τους χαλάσεις κι αυτούς κι εκείνον.
ΤΟΠΑΡΧΗΣ
Αν χαλαστεί ολόκληρος ο πλανήτης αυτή θα είναι και η δική μου καταστροφή Υπέρτατε. Μετά από κάτι τέτοιο ούτε εγώ δεν θα μπορώ να σταθώ.
ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ
Και λοιπόν; Ας το σκεφτόσουν αυτό πιο πριν. Ας μάθουν όλοι ότι στον Γαλαξία μας υπάρχει και
ένας ανεύθυνος, ένας ανεπρόκοπος, ένας ανίκανος Τοπάρχης.
ΤΟΠΑΡΧΗΣ
Δεν είμαι ούτε ανεύθυνος ούτε ανίκανος Υπέρτατε. Ούτε αμελής καν. Έχω τόσους πλανήτες να εποπτεύω. Πρώτη φορά έγινε αυτό.
ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ
Ώστε έχεις πολλή δουλειά; Αυτό μου λες; Μήπως θέλεις να σε απαλλάξω; Θέλεις να γίνεις ένας παρίας των Συμπάντων; Με μεγάλη μου χαρά να σε κάνω.
ΤΟΠΑΡΧΗΣ
Όχι Υπέρτατε. Δεν ήθελα να πω αυτό.
ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ
Λοιπόν πήγαινε να χαλάσεις όλους τους ανθρώπους του και τον πλανήτη τους μαζί. Αύριο πρωί αυτή να είναι η πρώτη σου δουλειά. Να αφανιστεί αυτό το έκτρωμα, αυτό το βδέλυγμα των Ουρανών, αυτή η ντροπή των Συμπάντων που βλάστησε και ανδρώθηκε κάτω από τα μάτια σου.
ΤΟΠΑΡΧΗΣ
Με όλον το σεβασμό Υπέρτατε, όλα αυτά τα κοσμητικά επίθετα για τον πλανήτη για μια μικρή παρεκτροπή των ανθρώπων του;
ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ
(εξαγριωμένος)
Μικρή; Για δες!
(δυνατά)
Και τα όπλα τι είναι; Μικρή παρεκτροπή; Δεν είναι μόνον αυτό λόγος για την καταστροφή του πλανήτη; Όπλα! Μα πως άφησες να συμβεί αυτό; Ή μήπως έγινε με την ανοχή σου; Αν εγώ το ήθελα δεν θα το είχα φτιάξει λες; Θα περίμενα τους ανθρώπους να το φτιάξουν και σένα να το ανεχτείς;
ΤΟΠΑΡΧΗΣ
Υπέρτατε όλα γίνανε μετά την επιθεώρησή μου στον πλανήτη Γη που έκανα πριν δέκα εκατομμύρια χρόνια. Στο διάστημα ανάμεσα στις δυο επιθεωρήσεις μου-την τότε και τη χτεσινή- έγινε ότι έγινε.
ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ
(συνεχίζοντας σαν να μη τον άκουσε)
Και καλά εσύ! Οι Παρατηρητές δεν σου αναφέρανε ποτέ τίποτα; Ή μήπως κατάργησες και τους Παρατηρητές;
(Ο Τοπάρχης δεν μιλάει)
Όπλα! Δεν τους έφταναν όσα είχε αποφασίσει η Αρχή για όλους τους: νύχια, δόντια, δηλητήριο, μύες;… Για να μην συνεχίσω και με τα άλλα κατορθώματά σου: τη γλώσσα, το χωρισμό σε κράτη, την πορνεία… Τόσοι άλλοι πλανήτες με τόσα πλάσματα πάνω τους κανένα δεν έφτιαξε τόσο βδελυρά, τόσο αποκρουστικά, τόσο σιχαμερά, τόσο ολέθρια κατασκευάσματα.
Χαλασμός! Χαλασμός τέτοιος που ούτε η στάχτη του πλανήτη και των ανθρώπων του να μη μείνει. Αυτή θα είναι η τιμωρία τους. Όσο για τη δική σου θα αποφασίσω αργότερα.
(δυνατά)
Χαλασμός! Δεν ξέρω πώς θα το κάνεις. Ρίξε τη γη αν θέλεις πάνω σε κάποιον ήλιο, ανατίναξέ την, πέτα την μέσα σε κάποια μαύρη τρύπα, όμως ότι κάνεις να το κάνεις γρήγορα. Αύριο πρωί κιόλας. Αυτή είναι η απόφασή μου. Αμ το άλλο; Το χρήμα;! Τι ήτανε πάλι αυτό; Πώς άφησες να γίνει κάτι τέτοιο; Ούτε εγώ δεν θα μπορούσα να το φανταστώ. Άκου χρήμα!.. Προσπάθησε ο Υπασπιστής μου να μου εξηγήσει τι είναι αυτό, μα πάλι δεν το κατάλαβα. Τι ψεύτικη δύναμη είναι αυτή! Τι παρά φύσιν κατάσταση! Φύγε! Φύγε και αύριο να μου δώσεις αναφορά της καταστροφής των γελοίων σου έργων και του απ’ αυτά μολυσμένου πλανήτη σου. Φύγε!
(Ο Τοπάρχης βγαίνει. Ο Υπέρτατος στον εαυτό του)
Να τελειώνει πια κι αυτό. Υπομονή ως αύριο. Μα ο νους μου θα ησυχάσει μόνον όταν αφανιστεί αυτό το τερατούργημα.
(Στον Υπασπιστή, ηρεμότερος)
Μα καλά, εσύ είσαι πιο κοντά με αυτόν απ’ όσο εγώ-δεν είδες τίποτα; Τίποτα δεν άκουσες που να σε υποψιάσει;..
ΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ
Έχετε δίκιο σε ότι λέτε. Κι εγώ αν ήμουν στη θέση σας το ίδιο θα έκανα. Μα κι εγώ τότε θα είχα όπως εσείς έναν Υπασπιστή να κουβεντιάζω μαζί του τα προβλήματα του Γαλαξία μας.
ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ
Λοιπόν; Κι εγώ έχω εσένα. Κουβεντιάσαμε. Τι μ’ αυτό; Τι να μου πεις κι εσύ… αυτά τα προβλήματα δεν λύνονται με λόγια…
ΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ
Δε θέλω να λύσω το πρόβλημα. Αυτό είναι δική σας ευθύνη και απόφαση. Θα ήθελα όμως να θέσω υπ’ όψιν σας μερικές παραμέτρους του ζητήματος.
ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ
Ακούω.
ΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ
Καταλαβαίνω την οργή σας, και η καταστροφή των ανθρώπων που δημιούργησαν ένα τέτοιο εξάμβλωμα είναι ένα δίκαιο μέτρο. Ταξίδια στις θάλασσες με τεράστια υπερπολυτελή πλεούμενα… φώτα που κάνουν μέρα τη νύχτα… άσκοπες ενέργειες με πάθος που σκοπό τους έχουν την αναζήτηση χαράς… Χαρά… τι κτηνωδία όταν γίνεται από ανθρώπους…
ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ
(επιδοκιμαστικά)
Χμμ…
ΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ
…ρούφηγμα του λίπους της γης τους από τα υπόγεια βύθη του…
ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ
(που όλη αυτή την ώρα επιδοκιμάζει)
Και η γλώσσα!… Η γλώσσα! Για να μπορούν να λένε ψέματα ο ένας στον άλλο…
ΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ
Αλήθεια, η γλώσσα… Και ξέρετε, μάλλον από αυτήν άρχισαν όλα…
ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ
Είμαι σίγουρος γι αυτό!
ΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ
Δίκαια η τιμωρία τους!
ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ
Τίποτα λιγότερο δεν τους άξιζε…
ΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ
(διστακτικά και σαν να σκέφτηκε κάτι τώρα)
Σκέπτομαι όμως Υπέρτατε…
ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ
Τι; Υπάρχει τίποτα χειρότερο από ότι διάταξα να γίνει. Βρήκες κάτι άλλο;
ΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ
Όχι Υπέρτατε. Σκέπτομαι εμάς και τον Γαλαξία μας και όχι έναν απαίσιον όπως αυτός πλανήτη.
ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ
Τι σκέφτεσαι;
ΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ
Μήπως η τιμωρία τους είναι υπερβολική και…
ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ
Υπερβολική;
ΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ
Όχι γι αυτούς Υπέρτατε. Για μας, για τον Γαλαξία μας-για το Σύμπαν μας…
ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ
Δηλαδή τι;
ΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ
Να Υπέρτατε… πώς να το πω…
ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ
Μίλα, τι εννοείς;
ΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ
Φοβάμαι μήπως το γεγονός έχει κάποιον αντίκτυπο σε μας. Δηλαδή να: Δε λέω, αυτό τους άξιζε, όμως πώς θα φανεί στην Αρχή η καταστροφή ενός πλανήτη;
ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ
Είναι στη δικαιοδοσία μου κάτι τέτοιο.
ΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ
Πώς θα το δικαιολογήσουμε όμως όταν μαθευτεί; Γιατί θα μαθευτεί. Και αν εμείς το κρύβαμε οι καλοθελητές δε θα δίσταζαν να το μηνύσουν στην Αρχή.
ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ
Η Αρχή θα καταλάβει. Κάποτε θα έτυχε και σ’ αυτήν κάτι τέτοιο όταν ήτανε στη θέση μας.
ΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ
Μπορεί, όμως δεν μπορεί να στηριχτούμε σ’ αυτό. Ύστερα οι μεγάλοι ξεχνάνε τα δικά τους άσχημα και έχουν μάτια μόνο για τα ξένα. Θυμάστε Υπέρτατε όταν
ένας πλανήτης της Ανδρομέδας τέσσερα, είχε εκδιωχτεί λίγο μόνο πιο μακριά από τον Ήλιο του τι σούσουρο είχε γίνει; Και ο Τοπάρχης της Περιοχής εκείνης διώχτηκε, αλλά και ο Υπεύθυνος της Ανδρομέδας άκουσε τα εξ αμάξης από την Αρχή.
ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ
Πού το θυμήθηκες;..
ΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ
Γι αυτό σας λέω. Και οι άνθρωποι του πλανήτη εκείνου δεν είχαν φτάσει στον ξεπεσμό της Γης-μόλις είχαν αρχίσει να στέκονται στα δυο τους πόδια.
ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ
Θυμάμαι… Και η Αρχή επανάφερε τους ανθρώπους στα παλιά τους.
ΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ
Βλέπετε η δημιουργία ζωής σε κάθε πλανήτη δεν είναι εύκολο πράγμα. Παίρνει δισεκατομμύρια χρόνια. Και όσο να ’ναι η Αρχή υπολογίζει σ’ αυτήν.
ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ
Μα εδώ κάνανε τα χείριστα. Τέτοια τιμωρία δεν τους άξιζε;
ΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ
Βέβαια τους άξιζε Υπέρτατε, όμως πώς θα δικαιολογήσουμε το γεγονός πως τους είχαμε αφήσει να φτάσουν εκεί που είχαν φτάσει-σε όλα αυτά τα φοβερά που έκαναν; Τι θα πούμε; Πως έχουμε βάλει σαν Διοικητή του Βραχίονα του Ωρίωνα έναν που κάθε δέκα εκατομμύρια χρόνια θυμάται να κάνει επιθεωρήσεις στην Περιοχή της δικαιοδοσίας του;
ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ
Αυτό δεν το είχα σκεφτεί.
ΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ
Δεν το σκεφτήκατε γιατί υπερίσχυσε μέσα σας η δίκαια οργή για το τρομερό που έγινε και ήσασταν όλος δοσμένος στην τιμωρία και του πλανήτη και των ανθρώπων του. Τη δίκαια τιμωρία να προσθέσω εγώ. Όμως ποια η δικαιολογία μας στην Αρχή; Η καταστροφή ενός πλανήτη είναι μεγάλο τόλμημα Υπέρτατε, όσο δίκαιο κι αν είναι.
ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ
Όμως πιστεύω πως ούτε η Αρχή θα ήθελε να έχει στο Σύμπαν της έναν τέτοιο πλανήτη.
ΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ
Όχι, αλλά φαντάζομαι ότι δεν θα ήθελε κατ’ αρχήν να έχει έναν τέτοιο Τοπάρχη στον Γαλαξία της.
ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ
(σκέπτεται)
Και τι να κάνω; Να αφήσω ατιμώρητους ανθρώπους και πλανήτη;
ΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ
Κοιτάτε, έχω μια ιδέα. Δε σας την είπα νωρίτερα γιατί ήσασταν πολύ θυμωμένος.
ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ
Τι ιδέα; Να αφήσω τους ανθρώπους στα χάλια που βρέθηκαν και να συνεχίσουν να μολύνουν τον πλανήτη τους; Και ποιος ξέρει αν αυτό δεν θα είναι ένα κακό παράδειγμα και αρχίσουν να ξεφυτρώνουν κι άλλα τέτοια μορφώματα;
ΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ
Όχι Υπέρτατε. Ποιος θα το ήθελε αυτό;
ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ
Τότε τι;
ΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ
Να τι σκέφτηκα. Όλοι κάνουν λάθη. Θέλεις αυτός ο αστείος Τοπάρχης, θέλεις εγώ που δεν είχα το νου μου σε δαύτον, το κακό έγινε. Όλοι κάνουν λάθη. Μα καμιά φορά η αξία κάποιου κρίνεται από το αν είναι άξιος να διορθώσει ένα λάθος του. Η πρότασή μου είναι λοιπόν να μην καταστρέψετε τον πλανήτη.
ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ
Αλλά;
ΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ
Να επαναφέρουμε στην τάξη τους ανθρώπους του.
ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ
Τι εννοείς; Και πώς;..
ΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ
Καταρχήν πώς βρίσκετε την ιδέα μου;
ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ
Η ιδέα να μην τιμωρηθεί κάποιος για ένα τέτοιο σφάλμα δεν με βρίσκει σύμφωνο.
ΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ
Λέτε για τον Τοπάρχη;
ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ
Πρώτα γι αυτόν. Αλλά και για κείνους που τόλμησαν τέτοιες ολέθριες πρωτοβουλίες.
ΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ
Τον Τοπάρχη τιμωρήστε τον με μια ποινή που να μην είναι τόσο βαριά που να τραβήξει την προσοχή στο παράπτωμά του και αρχίσουν σχόλια. Ως για τους ανθρώπους, να τους γυρίσουμε στην πρωτινή τους σειρά σιγά σιγά. Χωρίς βιαστικές ενέργειες που θα αποκάλυπταν τι πράγματι επιδιώκουμε . Έχουμε αρκετόν καιρό μπροστά μας. Και ο τρόπος που θα τους φέρουμε στο κανονικό τους πάλι επίπεδο δεν θα είναι βέβαια διασκεδαστικός γι αυτούς. Θα διαλέξουμε μεθόδους που να πονάνε. Μα και όποιον τρόπο διαλέξουμε, πόνος θα είναι γι αυτούς με το μυαλό που έχουνε αφού θα τους γυρίσει πίσω.
ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ
Σαν να έχεις δίκιο.
ΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ
Σκεφτείτε Υπέρτατε, η Αρχή ούτε που θα καταλάβει τι έγινε. Και αν μάθει κάτι, θα τους πούμε πως ναι, πήγαν να παραστρατήσουν οι άνθρωποι, αλλά εμείς, όντας καλοί επόπτες και καλοί φύλακες των κανόνων της Αρχής, δεν αφήσαμε την κατάσταση να προχωρήσει. Τι λέτε;
ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ
Λέω πως εσύ έχεις στο μυαλό σου όλο το σχέδιο ως την τελευταία του λεπτομέρεια. Έλα, λέγε…
ΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ
Όχι όλο το σχέδιο Υπέρτατε. Την αρχή του ναι.
ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ
Ενεργοποίηση ηφαιστείων;
ΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ
Όχι…
ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ
Μετεωρίτη;
ΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ
Όχι.
ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ
Κατακλυσμό… παγετώνες;…
ΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ
Όχι. Το πρώτο στάδιο θα είναι ένας κορονοϊός.
ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ
Εξηγήσου.
ΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ
Να! Στον Μ22 που ήμουν πριν έρθω εδώ, έχουν αρχίσει μόλις τώρα να εμφανίζονται τα πρώτα κύτταρα. Μαζί με αυτά υπάρχουν ;αναπτύσσονται όπως ξέρετε και οι ιοί. Ένας ιός από αυτούς, ο κορονοϊός, θα είναι το πρώτο μας όπλο.
ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ
Τι διαφορά έχει αυτός από τους άλλους ιούς-ιοί υπάρχουν σε όλους τους πλανήτες με ζωή.
ΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ
Οι άλλοι ιοί δεν σκοτώνουν. Αυτός σκοτώνει. Και πηγαίνει από άνθρωπο σε άνθρωπο όπως οι χρυσόμυγες στα κόπρανα, τόσο εύκολα. Θα μείνουν οι μισοί. Και όσοι μείνουν θα κλειστούν στα καβούκια τους. Τέρμα τα ταξίδια και οι κρουαζιέρες, τέρμα ο πλούτος-το χρήμα-…
ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ
Αλήθεια; Τέρμα στο χρήμα;
ΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ
Μόνον το χρήμα; Πάνε τα όπλα, διαλύονται τα κράτη, τα αεροπλάνα και όλα τους τα μεταφορικά μέσα εξουδετερώνονται. Όσοι ζήσουν θα ψάχνουν για φαί και δε θα βρίσκουν. Καταλαβαίνετε ότι από εκεί και μετά δε θα θέλουν πολύ για να γυρίσουν πάλι στις σπηλιές. Και έτσι βρίσκουν πάλι την ευτυχία. Και από δω και πέρα θα έχουμε τα μάτια μας δέκα τέσσερα να μην ξανακάνουν τίποτα…
ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ
Και λέω ίσως να μην χρειαστεί μετά από αυτό καμία δική μας προσπάθεια. Ίσως βάλουν μυαλό οι εκεί άνθρωποι από ότι θα πάθουν και μόνοι τους ξαναγυρίσουν στα πρωτινά τους.
ΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ
Οι άνθρωποι Υπέρτατε την επόμενη μέρα της κρίσης που θα τους έβρει, θα αρχίσουν να σχεδιάζουν νέες βρωμερές πράξεις και καταστάσεις. Όταν θέλουν να ξεχάσουν κάτι, δεν έχουν καν μνήμη…
ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ
Κακό δικό τους.
ΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ
Μόνο λέω, με την άδειά σας, να πάω εγώ ο ίδιος εκεί πέρα να τα κανονίσω, γιατί αυτός ο ανεπρόκοπος μπορεί να τα θαλασσώσει πάλι.
ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ
Εντάξει. Και τακτοποίησέ τα όλα όπως είπαμε.
ΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ
Χαιρετώ Υπέρτατε.
(βγαίνει)
ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ
Δουλειά κι αυτή η δική μου…
ΑΥΛΑΙΑ