Για την υπεράσπιση της Ειρήνης και Φιλίας

Κύριε διευθυντά
δεν πρέπει βέβαια να ξεχνάμε πως η σύγκρουση ΗΠΑ – Ρωσίας κόντεψε πριν μερικά χρόνια να οδηγήσει σε παγκόσμια σύρραξη, στην Ουκρανία. Ούτε την τραγική αλυσίδα καταστροφής χωρών από την επιθετικότητα των Αμερικανών ιμπεριαλιστών, που αποτελούν τη φονικότερη μηχανή που έχει εμφανιστεί ποτέ στον πλανήτη: Ιράκ, Γιουγκοσλαβίας, Αφγανιστάν, Λιβύης, Ουκρανίας, Συρίας, Υεμένης. Κι ενώ οι πολεμικές δαπάνες αυξάνονται, η κεφαλαιοκρατία, εκμεταλλευόμενη την υποχώρηση του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος παίρνει πίσω όλα τα κεκτημένα των εργαζόμενων μαζών παντού σ’ όλο τον κόσμο.
Ώστε, τα τύμπανα του πολέμου δυναμώνουν ολοένα γύρω από τη χώρα μας και σύννεφα βαρειά σαν το μολύβι μας κυκλώνουν. Αλλά η συγκυβέρνηση Συριζανέλ, σφυρίζοντας αδιάφορα, μετά το τρίψιμο στην πλάτη του «κατά τ’ άλλα καλού Τραμπ», χαϊδολογεί τώρα και τον πρόεδρο του Ισραήλ Ρίβλιν κατά την πρόσφατη επίσκεψή του. Αναβαθμίζει επικίνδυνα τη Σούδα και προσφέρει νέες βάσεις. Δίνει δισ. για F16 και συμμαχώντας με Αίγυπτο και Ισραήλ εμπλέκει πρωτόγνωρα τη χώρα μας στο άρμα του πολέμου.
Την ίδια ώρα, ένα μικρό ίσως κομμάτι του λαού μας (που είναι παραζαλισμένος και απόπροσανατολισμένος από τα πραγματικά προβλήματά του) προσπαθεί να κρατηθεί από ψευτοπατριωτικά ζητήματα όπως η ονοματοδοσία της FYROM. Ενώ οφείλουμε να παλεύουμε για την εξάλειψη του εθνικισμού στους λαούς μας. Μα φταίει τάχατες ο λαός που αποπροσανατολίζεται και λουφάζει; Φταίει ο λαός για την αποσυγκρότηση τη εργατικής τάξης; Φταίει ο λαός που γυρνάει την πλάτη του στους αγώνες και στην αριστερά. Ας το ξανασκεφτούμε καλύτερα αυτό.
Μ’ ολα ταύτα:
«Όταν αυτοί που είναι ψηλά
μιλάνε για ειρήνη,
ο απλός λαός ξέρει πως έρχεται ο πόλεμος».
καθώς λεει και ο ποιητής.*
Γι’ αυτό είναι ανάγκη ν’ ανοίξει μια συζήτηση για την υπεράσπιση της Ειρήνης και Φιλίας μ’ όλους τους γύρω λαούς, να πολεμήσουμε τους εθνικισμούς και τη μισαλλοδοξία, να πολεμήσουμε τον πόλεμο των ιμπεριαλιστών και τους επικίνδυνους τυχοδιωκτισμούς της ντόπιας αστικής τάξης και των υπηρετών της.
Σ’ αυτό το πλαίσιο οργανώνεται εκδήλωση – συζήτηση στο Εργατικό Κέντρο τη Δευτέρα 5 Φλεβάρη και ώρα 7 από την Πρωτοβουλία Αντίστασης.
Θεωρώ σημαντική τη συμμετοχή κάθε ανήσυχου συμπολίτη μας, κάθε αγωνιστή και κάθε συλλογικότητας και προ παντός όσους αυτοπροσδιορίζονται στον χώρο της Αριστεράς. Εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν. Είναι καιρός να πορευτούμε τον δρόμο της κοινής δράσης, τουλάχιστον όσοι και σε όσα συμφωνούμε που είναι καίρια και σημαντικά, μακριά από παζάρια για τα ψηφαλάκια και τις εκλογικές συγκολλήσεις.
• Για το ζωντάνεμα του λαϊκού κινήματος
• Για την απεμπλοκή της χώρας από τα σφαγεία ΗΠΑ – ΝΑΤΟ.
• Για το μέτωπο πάλης των λαών ενάντια στον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό.
• Για να ξαναγίνει ο λαός συμμέτοχος στη λύση των προβλημάτων του.
Γρηγόρης Νιόλης
μέλος της Πρωτοβουλίας Αντίστασης
*Μπέρτολ Μπρεχτ, από την “Οπερα της Πεντάρας”