Κύριε διευθυντά,
και εγώ ευχαριστώ τον κ. Πλυμάκη για την σχολιαστική επιστολή του της 1-10-2022 και οφείλω να απαντήσω τα εξής σχετικά με αυτή:
Ο δικός μου σχολιασμός της ριψοκίνδυνης -ενσυνείδητα όπως αποδεικνύεται- διάσχισης του φαραγγιού της Σαμαριάς την 3-2-1973, δεν οφείλεται σε επιμονή αλλά σε μεράκι, αφού είμαι μελετητής και σχολιαστής των ασυνήθιστων καιρικών φαινομένων της Κρήτης από παιδί, ιδίως μέσω του τοπικού Τύπου και η επιστολή του της 19-9-2022 μου κάλυψε ένα κενό, διότι την κακοκαιρία της 3-2-1973 δεν την είχα εντοπίσει, εν μέρει λόγω στράτευσης.
Τις κακοκαιρίες του Φεβρουαρίου 1949 και 2019 τις ανέφερα επειδή κατά τη γνώμη μου προκάλεσαν τις μεγαλύτερες πλημμύρες στον νομό Χανίων, η δε πρώτη συνέβη ακριβώς την ίδια ημερομηνία με την περιπέτεια του κ. Πλυμάκη (3 και 4-2-1949). Μάλιστα προσωπικά θεωρώ την κακοκαιρία αυτή εντονότερη, επειδή επρόκειτο για μια και μόνη (βλ. τις παλαιότερες δημοσιεύσεις μου στην ιστοσελίδα http://creteweather.blogspot.com, Φεβρουάριος) ενώ οι πλημμύρες του Φεβρουαρίου 2019 ήταν το αποτέλεσμα τριών διαδοχικών συστημάτων.
Εκεί σχολιάζω και την κακοκαιρία της 29-4-2987, που ήταν η πιο όψιμη που γνωρίζω, αλλά και τη θεομηνία της 29-2-1968 που αναφέρει ο κ. Πλυμάκης, που την θεωρώ ιστορική για την πόλη.
Με εκτίμηση
Γιώργος Στυλιανάκης
