Για την κατάργηση των καλλιτεχνικών (και όχι μόνο) μαθημάτων

Μόνο ως πολύ άσχημο αστείο μπορεί να θεωρηθεί η απόφαση κατάργησης των καλλιτεχνικών και άλλων μαθημάτων από τις τάξεις του Λυκείου. Μέχρι τώρα διδάσκονταν στην Α’ Λυκείου το μάθημα της Καλλιτεχνικής Παιδείας και στην Γ’ Λυκείου το Ελεύθερο σχέδιο, Γραμμικό σχέδιο, και Αρχιτεκτονικό σχέδιο που το Υπουργείο Παιδείας αποφάσισε να καταργήσει. Εκτός αυτών καταργούνται, οι Ερευνητικές Δημιουργικές Δραστηριότητες (Α’-Β’ Λυκείου) ο Ελληνικός και Ευρωπαϊκός πολιτισμός, Γεωλογία και Διαχείριση Φυσικών Πόρων, (Α’ Λυκείου) και Βασικές Αρχές κοινωνικών επιστημών (Β’ Λυκείου). Επίσης καταργείται από το 2021 τελείως η Κοινωνιολογία της Γ’ Λυκείου (και ως εξεταζόμενο μάθημα). Με τις νέες προτάσεις παραμένει το μάθημα των καλλιτεχνικών μόνο στην Α’ Γυμνασίου.
Με μια πιο προσεκτική προσέγγιση θα διαπιστώσουμε ότι πράγματι αυτά τα μαθήματα είναι τελείως άχρηστα για όποιον θέλει να δημιουργήσει υπάκουους υπηκόους και πιστούς υπάλληλους. Τα καλλιτεχνικά σε συνδυασμό με τη μελέτη του περιβάλλοντος και τις κοινωνικές επιστήμες δημιουργούν ένα επικίνδυνο μίγμα αμφισβήτησης για το σύστημα, που ξεφεύγει από την στενότητα του εγώ, φτιάχνει δημιουργικές προσωπικότητες με προβληματισμό, που γνωρίζουν στοιχειωδώς τα συνταγματικά τους δικαιώματα ως πολίτες και έχουν απαιτήσεις από ένα κράτος δικαίου. Αυτά όλα όμως είναι άχρηστα για πολίτες που προορίζονται να γίνουν γκαρσόνια των Ευρωπαίων ή στην καλύτερη περίπτωση αστοιχείωτοι «επιστήμονες».
Όσον αφορά τα παιδιά που ενδιαφέρονται για τα ειδικά μαθήματα (ελεύθερο και γραμμικό σχέδιο) για να μπορέσουν να δώσουν εξετάσεις για τη Σχολή Καλών Τεχνών την Αρχιτεκτονική ή άλλες σχολές που απαιτούν οι υποψήφιοι να γνωρίζουν σχέδιο, από τούδε και στο εξής θα πρέπει να διαθέσει η οικογένειά τους χρήματα για φροντιστήρια. Για όποια βεβαίως οικογένεια έχει.
Το θέμα είναι αρκετά σοβαρό, δεν αφορά μόνο τους καθηγητές καλλιτεχνικών, το καλλιτεχνικό επιμελητήριο, ή την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, που ήδη έχουν αντιδράσει με αυτό το έκτρωμα, αλλά ολόκληρη την κοινωνία, γιατί τα μαθήματα των καλλιτεχνικών, δεν απευθύνονται μόνο σε όσους έχουν ταλέντο, δεν είναι πολυτέλεια, δεν φτιάχνουν μόνο καλλιτέχνες αλλά καλλιεργημένους ανθρώπους.
Αλλά και η κατάργηση των μαθημάτων κοινωνιολογίας είναι σοβαρή, αφού εκτός του ότι οδηγεί στην ανεργία εκατοντάδες εκπαιδευτικούς είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την εκπαίδευση, αφού προετοιμάζουν υπεύθυνους πολίτες με κοινωνική συνείδηση.