Η βιβλιοθήκη του 15ου δημοτικού σχολείου Χανίων δεν είναι απλώς ένα τυχαίο έπιπλο με ράφια γεμάτα βιβλία, αν και σαν έπιπλο ξεκίνησε την προσφορά της πολλά χρόνια πριν. Ή μάλλον, σαν ένα παιδί. Έναν μαθητή μας, που έμεινε παιδί για πάντα, στη ζωή μας, στη μνήμη μας, στην καρδιά μας. Κι ας μην τον γνωρίσαμε οι περισσότεροι.
Μια τραγική συγκυρία έπλεξε από την αρχή το πολύχρωμο γαϊτανάκι της ζωής της βιβλιοθήκης μας με την χρονιά που κόπηκε το νήμα της ζωής του Θοδωρή Μαραβελάκη. Η οικογένειά του πρόσφερε τότε στη μνήμη του μια βιβλιοθήκη για το σχολείο. Και που δεν είναι, ευτυχώς, τόσα χρόνια μετά, ένα τυχαίο έπιπλο…
Εσύ, Θοδωρή, μπορεί να έφυγες, αλλά εμείς τοποθετούμε ακόμα εκεί και τα βιβλία μας και την καρδιά μας. Είμαστε βέβαιοι πως ζεις μέσα στις σελίδες τους και συνεχίζεις να δίνεις χρώμα και φως στις παιδικές ψυχές των μικρών σου φίλων.
Ένα έπιπλο ζωντανό!
Η βιβλιοθήκη μας εδώ και αρκετά χρόνια βρίσκεται σε μια μικρή αίθουσα διδασκαλίας. Συνήθως, η αίθουσα αυτή φιλοξενεί τα μικρότερα σε αριθμό τμήματα μαθητών, για καθαρά πρακτικούς λόγους. Για αντίστοιχους λόγους ταίριαξε να γίνονται βιβλιοθηκάριοι κάθε χρόνο και άλλοι. Οι μαθητές της τάξης, που στην αίθουσα αυτή κάνουν το μάθημά τους, αναλαμβάνουν κάθε νέα σχολική χρονιά την ευθύνη να δανείζουν βιβλία σε όλους τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριές τους που την επισκέπτονται. Η επίσκεψη αυτή γίνεται στο τελευταίο διάλειμμα καθημερινά. Μια ομάδα μαθητών/τριών καθημερινά προτείνει βιβλία και κρατάει αρχεία δανεισμού. Το εγχείρημα δείχνει να πετυχαίνει το σκοπό του, που δεν είναι άλλος από την απόλαυση της ανάγνωσης και τη χαρά που δίνει η υπευθυνότητα και η συνεργασία. Και, ευτυχώς για όλους μας, η δράση αυτή κάθε χρόνο ανανεώνεται.
“Πάμε να… αφισάρουμε;” Eνας πολύχρωμος διαγωνισμός
Φέτος υλοποιήσαμε μια καινούρια ιδέα. Ένα διαγωνισμό για την πιο δημοφιλή αφίσα σε όλο το σχολείο με προφανή στόχο να στολίσουμε την αίθουσα της βιβλιοθήκης μας και με κύριο σκοπό την ανανέωση του ενδιαφέροντος κάθε παιδιού για το λογοτεχνικό βιβλίο. Κάθε τμήμα από τα δώδεκα φιλοτέχνησε μια ομαδική αφίσα σε μέγεθος Α3 με θέμα “ΠΟΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΥ; Μια φανταστική σκηνή ανάγνωσης”. Με κλήρωση επιλέχθηκε για κάθε τμήμα το επιμέρους θέμα: “Ποιος και πού ακριβώς μπορεί να διαβάσει ένα βιβλίο;”
Κάθε παιδί “έριξε” την ιδέα του σ’ ένα κουτάκι και στην τύχη προέκυψαν διάφορα φανταστικά σενάρια: Ο Σούπερμαν στο δάσος, ο Σπάιντερμαν στη σοφίτα του, η πριγκίπισσα σ’ ένα λιβάδι, ο Μέσσι στον Πύργο του Άιφελ, ο κακός λύκος πάνω σε μια κούνια, ο Πινόκιο την ώρα του μαθήματος, ο Αντετοκούμπο στην έρημο, η Βιβλιοπαρδαλίτσα στον μαγικό κόσμο της Βιβλιοχώρας, ο Ήλιος στον πυρήνα της Γης, ο Αχιλλέας έξω από την Τροία, το Unicorn στην παραλία και, φυσικά, οι βιβλιοφάγοι που διαβάζουν παντού!
Τη δημιουργία ακολούθησε η έκθεση και η ψηφοφορία. Κάθε τμήμα με τον/την υπεύθυνο εκπαιδευτικό του επισκέφτηκε την αίθουσα της δανειστικής βιβλιοθήκης, όπου και εκτίθενται οι αφίσες, και κάθε μαθητής και μαθήτρια έριξε στην κάλπη την προτίμησή της. Ως έπαθλο ορίστηκε, για το τμήμα που δημιούργησε την πιο δημοφιλή για τη βιβλιοθήκη μας αφίσα, μια εκδρομή. Μια επίσκεψη στην παιδική βιβλιοθήκη της γειτονιάς μας!
Παρ’ όλα αυτά είμαστε όλοι νικητές. Η φαντασία μας είναι πλέον σίγουρο ότι βρήκε το δρόμο της. Όλοι μας παντού, τελικά, θα μπορούσαμε να διαβάσουμε ένα βιβλίο, και ιδιαίτερα, αν είχαμε τη δυνατότητα να το δανειστούμε. Σίγουρα νιώθουμε τη χαρά, αλλά και την ανάγκη να πούμε πως η προσπάθεια για τη διάδοση της αναγνωστικής εμπειρίας πρέπει να συνεχιστεί σήμερα, περισσότερο ίσως από ποτέ. Η Παγκόσμια Ημέρα του Παιδικού Βιβλίου είναι μια υπενθύμιση της αναγκαιότητας αυτής.
Στο σχολείο μας τη γιορτάζουμε καθημερινά, παρά τις πρακτικές δυσκολίες και τις υλικοτεχνικές ελλείψεις που δυσχεραίνουν το έργο μας. Ωστόσο, δεν παραιτούμαστε από τα αιτήματά μας προς την Πολιτεία. Η σχολική μας βιβλιοθήκη θα έπρεπε να έχει και τον δικό της χώρο, μια δική της αίθουσα, ώστε να λειτουργήσει ακόμα πιο αποδοτικά προς όφελος των παιδιών μας. Για να μπορέσει ν’ αναπνεύσει και να εμπνεύσει ακόμα πιο πλούσιες πράξεις πολιτισμού και παιδείας. Για να μπορέσουμε κι εμείς οι εκπαιδευτικοί να δημιουργήσουμε απρόσκοπτα τις καλύτερες ποιοτικά μορφωτικές εμπειρίες και προϋποθέσεις για το παρόν και το μέλλον των μαθητών μας.
