Κύριε διευθυντά
σε συνέχεια δημοσιεύματος της εφημερίδας σας στις 5 Απριλίου σχετικά με το ιδιοκτησιακό καθεστώς του δρόμου που οδηγεί στην πηγή “Πλάτανος” Αρμένων, θα ήθελα προς ενημέρωση των κατοίκων του χωριού Αρμένοι αλλά και όλων των πολιτών του Αποκόρωνα να αναφέρω και να ζητήσω τη δημοσίευση των παρακάτω σχετικά με τη δικαστική απόφαση που αναφέρεται στο ως άνω δημοσίευμα της εφημερίδας σας:
Η προσκομιζόμενη από την πρώην ιδιοκτήτρια «δικαστική απόφαση» η οποία εκδόθηκε κατόπιν αιτήσεως του τότε Δήμου Αρμένων κατά ιδιοκτητών όμορων ακινήτων προς τις πηγές “Πλατάνου” Αρμένων και του δρόμου που οδηγεί σε αυτές, με την οποία δήθεν αναγνωρίζεται ότι η εν λόγω οδός πρόσβασης είναι μέσα σε ιδιωτικό οικόπεδο και δεν είναι δημόσιος δρόμος στην πραγματικότητα και με νομικούς όρους ούτε κρίνει επί του ιδιοκτησιακού καθεστώτος του δρόμου αλλά ούτε αποτελεί δικαστική απόφαση με δύναμη δεδικασμένου, αλλά εισαγγελική απόφαση αστυνομικής φύσεως με απόλυτα προσωρινό χαρακτήρα. Αυτό διότι:
α) Όπως γίνεται παραδεκτό από την ίδια την απόφαση «Η δικαιοδοσία του Εισαγγελέα Πρωτοδικών που ιδρύεται σύμφωνα με τις παραπάνω διατάξεις, είναι καθαρώς αστυνομικής φύσης και είναι ειδική απέναντι στις γενικές διατάξεις περί ασφαλιστικών μέτρων του Κ.Πολ.Δ. (άρθρο 682 επ.)». Επομένως η εν λόγω εισαγγελική διάταξη είναι απόφαση αστυνομικής φύσεως και σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί απόφαση δικαστηρίου. Εξάλλου η ισχύς του άρθρου 22 Α.Ν. 1539/1938 στην οποία στηρίζεται η εν λόγω απόφαση έχει ήδη καταργηθεί από 1.1.2016 (παρ. 7 άρθρου ένατου του άρθρου 1 Ν. 4335/2015).
β) Σύμφωνα με τις παραδοχές στη συνέχεια της ίδιας της εισαγγελικής απόφασης «Με την απόφασή του ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών δεν επιδικάζει ούτε αναγνωρίζει τη νομή ή κατοχή σε κάποιον από τους διαδίκους επί ορισμένου κτήματος, αλλά επιδιώκει την παρεμπόδισή της μεταβολής της…».
Επομένως ο εισαγγελέας δεν προβαίνει σε οποιαδήποτε διάγνωση της νομικής καταστάσεως του επίδικου ακινήτου αλλά αρκείται στην αποτροπή της μεταβολής της πραγματικής κατάστασης όπως έχει διαμορφωθεί πιθανολογώντας μόνο πραγματικά περιστατικά.
γ) Ακόμη, η εισαγγελική απόφαση παραδέχεται ότι «Ακόμη η απόφαση που εκδίδεται σύμφωνα με την ειδική αυτή διαδικασία δεν παράγει οριστικό δεδικασμένο ούτε μπορεί να κηρυχτεί προσωρινά εκτελεστή αφού η δικαιοδοτική εξουσία του Εισαγγελέα Πρωτοδικών είναι περιορισμένη και ρυθμίζει προσωρινά την υφιστάμενη κατάσταση, χωρίς συνεπώς να αποκλείεται η διαφορετική ρύθμιση του ζητήματος της νομής ή διακατοχής από τα αρμόδια πολιτικά δικαστήρια… Κατά συνέπεια τυχόν αίτημα για αναγνώριση της νομής ή κατοχής και παύση της διαταράξεως στο μέλλον, κατά την προκειμένη ειδική διαδικασία είναι μη νόμιμο, διότι τέτοια εξουσία δεν αναγνωρίζεται στον Εισαγγελέα Πρωτ/κών, αλλά μπορεί να υποβληθεί μόνον ενώπιον των πολιτικών δικαστηρίων». Η ρύθμιση επομένως της πραγματικής κατάστασης είναι προσωρινή και όχι οριστική, μπορεί κατά συνέπεια να ρυθμιστεί διαφορετικά από μεταγενέστερη απόφαση των αρμοδίων δικαστηρίων αφού δεν παράγει δεδικασμένο.
δ) Επί της ουσίας της αποφάσεως ο εισαγγελέας έκρινε εαυτόν αναρμόδιο να επιληφθεί της διαφοράς μεταξύ του τότε Δήμου Αρμένων και των τότε ιδιοκτητών του όμορου ακινήτου προς τις πηγές του “Πλατάνου” Αρμένων ως προς τη ρύθμιση της πραγματικής καταστάσεως του δρόμου. Η απόφαση επιλαμβάνεται μόνο του λοιπού περιβάλλοντα χώρου των πηγών και μάλιστα όχι όπως προαναφέρθηκε επί της κυριότητας επ’ αυτού αλλά για τη νομή και κατοχή αυτού. Επομένως ουδεμία κρίση, διάγνωση, ρύθμιση έγινε επί του ιδιοκτησιακού καθεστώτος του δρόμου.
ε) Με την εν λόγω εισαγγελική απόφαση απλώς πιθανολογήθηκε (και σε καμία περίπτωση δεν αποδείχθηκε) και μάλιστα παρεμπιπτόντως (καθώς ο εισαγγελέας είχε δηλώσει ήδη αναρμόδιος κατά τα ανωτέρω) «ανεξαρτήτως της κυριότητος των επιδίκων ακινήτων» ότι νομέας και όχι φυσικά κύριος του εν λόγω δρόμου ήταν ο τότε ιδιοκτήτης του όμορου ακινήτου. Σαφέστατα προκύπτει από το όλο σώμα της εισαγγελικής διάταξης ότι δεν κρίνεται ούτε πιθανολογείται, ούτε ερευνάται το ζήτημα της κυριότητας του δρόμου. Πιθανολογούνται μόνο διακατοχικές πράξεις του ιδιοκτήτη του όμορου ακινήτου επί του δρόμου οι οποίες ουδεμία έννομη συνέπεια έχουν επί του πραγματικού ιδιοκτησιακού καθεστώτος του.
Συμπερασματικά η εν λόγω «δικαστική απόφαση» αποτελεί μία εισαγγελική απόφαση αστυνομικής φύσεως η οποία ουδέν ρυθμίζει επί του ιδιοκτησιακού καθεστώτος του δρόμου, αλλά μονάχα πιθανολογεί επί της νομής και κατοχής επ’ αυτού και μάλιστα με προσωρινό χαρακτήρα χωρίς δύναμη δεδικασμένου. Σε καμία περίπτωση μία τέτοια απόφαση δεν αποτελεί τίτλο ιδιοκτησίας αλλά ούτε και αναγνωρίζει σε κάποιο σημείο της κυριότητα στον ιδιοκτήτη του όμορου ακινήτου επί του δρόμου προς τις πηγές του “Πλατάνου” Αρμένων. Εξάλλου ουδέποτε εφαρμόστηκε στην πράξη καθώς μία 20ετία αργότερα έως και σήμερα δηλαδή γίνεται ακώλυτη χρήση του δρόμου προς τις πηγές από όλους τους δημότες και μη του Αποκόρωνα χωρίς ουδέποτε να εκφραστεί ρητά ή σιωπηρά η αντίρρηση των ιδιοκτητών του όμορου ακινήτου. Σημειωτέον ο εν λόγω δρόμος αποτελεί και τη μόνη δίοδο πρόσβασης προς τις πηγές είτε για τους δημότες είτε για τα αρμόδια συνεργεία του Δήμου που φροντίζουν για την διατήρηση και καθαριότητα των πηγών.
Τερεζάκη Ειρήνη
