Για την πολιτική προστασία

Με το σημείωμα αυτό δεν υπάρχει πρόθεση να αναφερθούμε στις ευθύνες πολιτών και πολιτικών για τα αποτελέσματα από τα τελευταία καιρικά φαινόμενα. Οσο ο άνθρωπος δεν σέβεται τη φύση, όσο τη βιάζει με στόχο τον πλουτισμό, τόσο αυτή θα ξεσπά για να ισορροπήσει, με απρόβλεπτες συνέπειες για τον ίδιο τον άνθρωπο.
Εκείνο που μας απασχολεί είναι τα μέτρα που θα πρέπει να παίρνει μια ευνομούμενη κοινωνία για την αποφυγή καταστροφών, που οφείλονται σε ακραία καιρικά φαινόμενα, πολύ περισσότερο για την αποφυγή ανθρωπίνων θυμάτων.
Μιλάμε βέβαια για την πολιτική προστασία και τι μέτρα θα πρέπει να πάρει η πολιτεία, έτσι ώστε στην επόμενη καταστροφή να μην υπάρχουν χαμένες ανθρώπινες ζωές.
Το πρώτο λοιπόν που έρχεται σε κάποιον όταν μιλά για ακραίο φυσικό φαινόμενο είναι ο σεισμός. Υπενθυμίζω ότι τα Χανιά είναι σεισμογενής περιοχή, όπως άλλωστε και όλη η χώρα.
Γνωρίζουμε ότι έχει υπάρχει το σχέδιο “Ξενοκράτης” για την πολιτική προστασία, που ενεργοποιείται όταν έχει συμβεί μια φυσική καταστροφή. Το ερώτημα όμως είναι, αν γνωρίζει ο κάθε εμπλεκόμενος που συμμετέχει σε ένα τέτοιο σχέδιο, πού θα πάει χωρίς ειδοποίηση, όταν έρθει αυτή η κακιά στιγμή.
Γνωρίζει ο κάθε αρμόδιος τι θα κάνει, που ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι θα γίνεται χαμός; Εννοώ ο κάθε δημόσιος υπάλληλος είτε είναι πολιτικός μηχανικός, είτε χειριστής μηχανήματος, είτε εργάτης, ο κάθε ένας που ξέρει ότι στελεχώνει ένα συγκεκριμένο πόστο σε μια συγκεκριμένη ομάδα;
Έχουν επικαιροποιηθεί οι κατάλογοι των υπαλλήλων και τα σημεία συγκέντρωσης;
Εχουν γίνει ασκήσεις ετοιμότητας ιδίως σε ευαίσθητες ομάδες, όπως τα σχολεία, ή σε ευαίσθητες σεισμικά περιοχές όπως η παλιά πόλη που έχει γερασμένο κτηριακό απόθεμα;
Εχουν γίνει έλεγχοι των δημοσίων κτηρίων, ιδίως των σχολείων, της καλής λειτουργίας των εξόδων διαφυγής και των χώρων συγκέντρωσης;
Ερωτήματα τόσα κι άλλα πολλά, που θα μπορούσε να θέσει κανείς, χωρίς να θέλουν να δημιουργήσουν πανικό, αλλά να υπενθυμίσουν την ευθύνη που έχουμε απέναντι στους πολίτες.