Η πιο σοβαρή μορφή της ανθρώπινης αξίας είναι η εθνική αξιοπρέπεια.
Κ. Παλαμάς
Μες την κλαγγή των όπλων, θολά τα λογικά στο παλικάρι της τιμής,
τη μάνα του θωρεί.
Το χέρι της στο μέτωπο του
να μη βλαφτεί.
Το άλλο της στην τρύπα της καρδιάς,
το αίμα του να μη χυθεί.
Η μάνα του στον ύπνο της ανήσυχη,
ακούει μια βοή!
Μάνα να μην περάσουν οι εχθροί!
Οκτώμισι χιλιάδες στρατιώτες μας νεκροί στο Αλβανικό έπος 1940-1941. Εκεί που το χιόνι βάφτηκε κόκκινο, εκεί οι στρατιώτες μας βάδισαν την οδό της θυσίας για την παγκόσμια ελευθερία. Εκεί η νιότη τους εδάκρυσε και έφυγε, κατά τον ποιητή.
Τα οστά όμως των παλικαριών αυτών έμειναν άθαφτα.
Η ιερότητα του χρέους δεν συγκίνησε κανένα μας.
Εμείς οι Έλληνες λέμε ότι έχουμε τον Όμηρο και το Ευαγγέλιο.
Ο Πρίαμος στην Ιλιάδα του Ομήρου, για να μη μείνει άθαφτος ο γιος του ο Έκτορας, φίλησε τα χέρια του Αχιλλέα, του φονιά του γιου του και πήρε το νεκρό Έκτορα να τον θρηνήσει και να τον θάψει.
Η Αντιγόνη αψήφησε την εις θάνατον βασιλική διαταγή και αδιαφορώντας για τη ζωή της, έθαψε τον αδερφό της Πολυνείκη. Η μορφή της Αντιγόνης, εκτός από τους τρεις μεγάλους τραγικούς ποιητές μας Αισχύλο, Σοφοκλή και Ευριπίδη, έχει συγκινήσει και έχει υμνηθεί από πολλούς συγγραφείς και ποιητές παγκοσμίως. Επίσης, τα έργα, που έχουν γραφτεί για την Αντιγόνη και μουσικά και θεατρικά, μένουν αριστουργήματα άξια θαυμασμού.
Ο Ιωσήφ Αριμαθαίας, ευσχήμων άνδρας, κατέβασε το Χριστό από το σταυρό και τον έβαλε στον τάφο.
Ο Δ. Σολωμός στους 158 στοίχους του στον Ύμνο της Ελευθερίας, τέσσερις φορές επαναλαμβάνει:
“Απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά
και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!”
Υ.Γ. Το έτος 2019, μετά από 79 χρόνια, δημοσιεύτηκε στον τύπο, ότι ξεκίνησε κάποια περισυλλογή οστών, ευχόμαστε να συνεχίσει.
