Στις 8 Οκτωβρίου, οι πολίτες καλούνται να λάβουν µέρος στις Περιφερειακές και ∆ηµοτικές εκλογές προκειµένου να εκλέξουν τις αρχές των δύο αυτών βαθµίδων της τοπικής αυτοδιοίκησης. Οι τοπικές κοινωνίες, µέσα από τις διαδικασίες αυτές, παίρνουν άµεσα το λόγο και οφείλουν να αναθέτουν τους ρόλους ευθύνης στους πιο κατάλληλους και ικανούς υποψήφιους πολίτες.
Ο ∆ΙΑΣΤΡΕΒΛΩΜΕΝΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΑΥΤΟ∆ΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ
Οι εκλεγµένοι αυτοδιοικητικοί της συµπολίτευσης θα αναλάβουν την τοπική διακυβέρνηση και µαζί το χρέος να αναζητούν, να διαπιστώνουν και να επιλύουν τα προβλήµατα που απασχολούν κάθε περιφέρεια και κάθε δήµο. Για το σκοπό αυτό, η συµπολίτευση οφείλει να διεκδικεί µε σθένος από το κεντρικό κράτος όλα όσα απαιτούνται και όλα όσα αναλογούν στην περιοχή. Οι εκλεγµένοι αυτοδιοικητικοί της αντιπολίτευσης οφείλουν από την πλευρά τους να ελέγχουν τη συµπολίτευση, να αναδεικνύουν προβλήµατα τα οποία δεν έχουν τεθεί και να διεκδικούν την επίλυσή τους. Οι δύο αυτές πλευρές οφείλουν όχι µόνο να συγκρούονται, αλλά και να συνεργάζονται µε γνώµονα το κοινωνικό συµφέρον. Επιπλέον, ο ρόλος των απλών πολιτών δεν τελειώνει την ηµέρα των εκλογών. Το καθηµερινό ενδιαφέρον για τον τόπο τους µε διεκδικήσεις, πρωτοβουλίες και δράσεις είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την πρόοδο των τοπικών κοινωνιών.
Όµως, τις θεµελιώδεις αυτές προϋποθέσεις για µια υγιή κοινωνία τις σεβόµαστε και τις τιµούµε οι σηµερινοί πολιτικοί και πολίτες; Η κεντρική εξουσία σταθερά αποσκοπεί, µε σειρά από µεθοδεύσεις, στον έλεγχο της Αυτοδιοίκησης και στη χειραγώγηση της ελεύθερης έκφρασης των τοπικών κοινωνιών. Συχνά επιβάλλει στους δήµους και τις περιφέρειες εκείνα τα πρόσωπα και τις οµάδες ανθρώπων που είναι διατεθειµένα να υπηρετήσουν τις βραχυπρόθεσµες ή και µακροπρόθεσµες κοµµατικές, οικονοµικές και κάθε άλλου είδους σκοπιµότητές της. Με τον τρόπο αυτό, φιλοδοξίες άξιων στελεχών θυσιάζονται, η κοινή γνώµη χειραγωγείται και η ψήφος των πολιτών τελικά καταλήγει σε προαποφασισµένες διαδροµές. Φυσικά, σηµαντικές ευθύνες βαραίνουν και τους ίδιους τους πολίτες που µε την αδιαφορία ή ανοχή που συχνά επιδεικνύουν, ανοίγουν το δρόµο στους παραπάνω µηχανισµούς διάβρωσης της δηµοκρατίας.
Οι συνέπειες της δυσάρεστης αυτής πραγµατικότητας είναι παραπάνω από εµφανείς: Πολίτες ικανοί να προσφέρουν έργο επιλέγουν να απέχουν από τα κοινά, αφήνοντας αρκετό ελεύθερο χώρο στους λιγότερο ικανούς καθώς και σε εκείνους που διαθέτουν µειωµένες ηθικές αναστολές. Η έλλειψη αυτή αξιοσύνης και ηθικής ακεραιότητας από τις αυτοδιοικητικές αρχές στοιχίζει στον τόπο. Το αποδεικνύουν διαρκώς η στασιµότητα στην επίλυση των χρόνιων προβληµάτων που συνεχίζουν να ταλανίζουν τις τοπικές κοινωνίες, καθώς και οι συχνές, µικρές ή µεγαλύτερες τραγωδίες που αυτές βιώνουν (πληµµύρες, πυρκαγιές, καταστροφές). Μια ακόµη συνέπεια είναι πως µεγάλο µέρος του εκλογικού σώµατος ασπαζόµενο το ισοπεδωτικό “όλοι ίδιοι είναι» και το “όλοι µπαίνουν για να φάνε» είτε καταφεύγει στην ψήφο στον ακροδεξιό χώρο, είτε προτιµάει την αποχή από το εκλογικό καθήκον.
ΧΑΝΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΚΡΗΤΗΣ
Χωρίς διάθεση µηδενισµού και απαξίωσης της όποιας προσπάθειας γίνεται, η τοπική κοινωνία των Χανίων γνωρίζει καλά την ανάγκη για την υλοποίηση σηµαντικών έργων στο νοµό, πολλά εκ των οποίων θα έπρεπε ήδη να έχουν δροµολογηθεί ή και ολοκληρωθεί. Πέραν ενός σύγχρονου βόρειου οδικού άξονα που αφορά όλη την Κρήτη, υπάρχει µεγάλη ανάγκη τοπικών οδικών έργων, νέων σχολικών κτιρίων, υδάτινων ταµιευτήρων και αρδευτικών έργων, έργων προστασίας του περιβάλλοντος, έργα συντήρησης ιστορικών κτιρίων και µνηµείων κ.α. Αλήθεια, ποια µεγάλα έργα στο Νοµό Χανίων έχει σήµερα η περιφέρεια να επιδείξει; Τα επί δεκαετίες τρύπια φράγµατα και λιµνοδεξαµενές (Βαλσαµιώτης, Χρυσοσκαλίτισα, Άγιοι Θεόδωροι), τα γκρεµισµένα ή υπό κατασκευή µνηµεία (γέφυρα Κερίτη, φρούριο Ιτζεδίν) ή το γκρεµισµένο σχολικό συγκρότηµα της Κισάµου, την ώρα που το χρονοδιάγραµµα κατασκευής του νέου κτιρίου παραµένει απροσδιόριστο; Ή µήπως το µεγαλύτερο σύµφωνα µε την ίδια την Περιφέρεια οδικό έργο της τελευταίας δεκαετίας στο νοµό, την Παράκαµψη Τοπολίων, της οποίας οι εργασίες διανύουν αισίως τον δέκατο χρόνο και της οποίας η χάραξη δεν έχει ολοκληρωθεί ακόµη; Για αυτά τα µεγάλα έργα-σύγχρονα γεφύρια της Άρτας, θα αποδοθούν ποτέ ευθύνες, θα µάθουµε ποτέ πού έχει φτάσει ο λογαριασµός; Ακόµα, ο Νοµός Χανίων, ο προνοµιούχος νοµός σε υδάτινους πόρους, πώς είναι δυνατόν να αντιµετωπίζει ήδη προβλήµατα λειψυδρίας;
Είναι γεγονός πως ο Νοµός Χανίων είναι ριγµένος από την Περιφέρεια, που έχοντας έδρα το Ηράκλειο, δεν αντιµετωπίζει ισότιµα τους νοµούς του νησιού και κατανέµει ανισοµερώς τους πόρους της. Αυτό βέβαια δεν απαλλάσσει από τις ευθύνες, τους Χανιώτες ψηφοφόρους και τους εκλεγµένους αντιπροσώπους του νοµού στην περιφέρεια. Οι Περιφερειακοί Σύµβουλοι, εκτός από το να συµµετέχουν µε την ψήφο τους στις αποφάσεις για θέµατα που αφορούν την Περιφέρεια, οφείλουν να αναδεικνύουν και να µεταφέρουν τα προβλήµατα των περιοχών τους (Αντιπεριφερειών) στο Περιφερειακό Συµβούλιο και να ζητούν την επίλυσή τους. Σταθερές θέσεις τους οφείλουν να είναι η υπεράσπιση του δηµοσίου συµφέροντος και η εναντίωση στις αντιλαϊκές ή υπέρ κάποιων συµφερόντων αποφάσεις που συχνά επιχειρείται να ψηφιστούν. Επίσης, ρόλος τους είναι να διεκδικούν τη δίκαιη κατανοµή των οικονοµικών πόρων σε όλη την Περιφέρεια. Η εµπειρία µας όµως λέει πως οι εκλεγµένοι Σύµβουλοί συχνά αντί να λειτουργούν µε γνώµονα το συµφέρον των πολιτών, υπακούουν στη θέληση του αρχηγού της παράταξης ή τη θέληση του κεντρικού κόµµατος που στηρίζει την παράταξη. Κατά την τελευταία ειδικά τετραετία, η στάση των Χανιωτών Περιφερειακών Συµβούλων πλην εξαιρέσεων ήταν κατά κοινή οµολογία απογοητευτική: οι µεν σύµβουλοι της πλειοψηφίας δεν µας αντιπροσώπευσαν ικανά, οι δε Σύµβουλοι της µείζονος Αντιπολίτευσης σχεδόν σιωπούσαν. Ίσως γιατί από καιρό ετοιµαζόταν η συµπόρευση των δύο πλευρών που τελικά προέκυψε.
ΠΟΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΘΕΛΟΥΜΕ;
Σήµερα οι Κρητικοί βρισκόµαστε µπροστά σε µεγάλες προκλήσεις και διλήµµατα. Η Κρήτη λόγω της γεωγραφικής της θέσης, της µορφολογίας της, του κλίµατός της, του φυσικού της πλούτου αλλά και της ιστορίας της τραβάει όλο και περισσότερο το ενδιαφέρον του ντόπιου και ξένου επενδυτή, όχι µόνο στον τουριστικό τοµέα, αλλά και σε εκείνον της ενέργειας, στο εµπόριο κ.α. Οι επενδυτές, σε πολλές περιπτώσεις, ασκούν πίεση προκειµένου να δρουν ανεξέλεγκτα, παρακάµπτοντας περιβαλλοντικούς και πολεοδοµικούς νόµους και αδιαφορώντας για την ενδεχόµενη υποβάθµιση της ποιότητας ζωής του ντόπιου πληθυσµού την οποία θα επιφέρει η επένδυσή τους. Παραλίες και παράκτιες περιοχές υψηλού φυσικού κάλους, για τις τουριστικές τους επιχειρήσεις, βουνά για την παραγωγή ενέργειας, αποτελούν τους στόχους απόκτησης ή εγκατάστασης για πολλούς επενδυτές που δραστηριοποιούνται στους αντίστοιχους κλάδους της οικονοµίας. Χωρίς να είµαστε αντίθετοι στην ανάπτυξη, αυτήν που υπακούει στους νόµους του κράτους, σέβεται τις τοπικές κοινωνίες, το περιβάλλον, την ιστορία και την πολιτισµική παράδοση του τόπου, οφείλουµε να στεκόµαστε αδιαπραγµάτευτα αντίθετοι στην εκµετάλλευση και την αποµύζηση του τόπου και των πόρων του από τους οικονοµικά ισχυρούς. Να µην επιτρέψουµε την αλλοτρίωσή µας, την υποταγή µας στο κεφάλαιο, τη λήθη της ιστορίας µας. Είναι χρέος των εκλεγµένων αυτοδιοικητικών µας να πρωτοστατήσουν στο ύψωµα αυτής της ασπίδας που θα προστατέψει τα λαϊκά στρώµατα και τους απλούς πολίτες από την επέλαση οικονοµικών συµφερόντων και τους κινδύνους που αυτή εγκυµονεί.
Είναι γνωστό πως οι αριστερές παρατάξεις µε πρωτοπόρο τη Λαϊκή Συσπείρωση είναι οι µόνες που παίρνουν αδιαπραγµάτευτα ξεκάθαρη θέση υπέρ των λαϊκών συµφερόντων στα ∆ηµοτικά και Περιφερειακά Συµβούλια και που βρίσκονται σταθερά δίπλα στις κινητοποιήσεις και τα κοινωνικά κινήµατα. Στις 8 του Οκτώβρη να συµµετέχουµε µαζικά στις εκλογές και να επιλέξουµε τους καλύτερους να µας εκπροσωπήσουν στους ∆ήµους και στην Περιφέρεια.
*Ο Γιώργος Μυλωνάκης είναι υποψήψιος περιφερειακός σύµβουλος Κρήτης Π.Ε. Χανίων µε τη Λαϊκή Συσπείρωση Κρήτης
