Για το Ημερολόγιο και τη Βασιλόπιτα του Συλλόγου Δραπανιά

Eτούτο το θεριό με τις πολλές ομορφιές που το προίκισε Θεός και φύση, που, μεγαλόπρεπο, κείτεται ανάμεσα σε δυο θάλασσες, με τις περήφανες βουνοκορφές, σπήλια και γκρεμνά απάτητα, με τσι απρόσιτες βραχοσκέπαστες ολούθε πλευρές του να παλεύει και να υποτάσσει κύματα αγριεμένα κι οχτρούς αιμοχαρείς, κι αλλού πάλι με τις μαγευτικές παραλίες, χιλιόμετρα ολάκερα πολύχρωμη και κοχυλοπλουμισμένη άμμο, μνημεία απαράμιλλα πολιτισμού και κάλους να φαντάζουν σε ολάκερη την οικουμένη, κατοικείται από ντεληκανήδες και σκληροτράχηλους μα φιλόξενους αετογεννημένους άντρες, με αφρόπλαστες κοπελιές και κυράδες με τις αμέτρητες χάρες, πολλοί εζήλεψαν και πολλοί μόχτησαν να το καταχτήσουν. Πέρασαν, πάτησαν πρόσκαιρα την Κρήτη μας, μα ποτέ δε λύγισαν οι περήφανοι Κρητικοί, δε συβάστηκαν, απομείνανε λεύτεροι στην ψυχή, δώκανε μάχες αμύθητες, χύσανε ποτάμια το αίμα, τους εκδιώξανε. Στο διάβα τους ετούτο οι καταχτητές, κάμανε έργα, μικρά και μεγάλα, πολλά με απαράμιλλη ομορφιά, που τα αφήκανε φεύγοντας.
Κι οι Κρητικοί, με τον πολιτισμό στο αίμα τους το χοχλαστό, τα σεβάστηκαν, τα διατήρησαν, τα συντηρούν και τα βάλανε σε βιτρίνες νοητές να τα βλέπουν ντόπιοι και ξένοι να θαμάζουνε την απαράμιλλη ετούτων τέχνη.
Όλα τούτα σβούριζαν στο μυαλό μου, όσο άκουγα την περασμένη Τετάρτη βραδάκι στον ιστορικό κι όμορφο Δραπανιά τους ομιλητές, αρχαιολόγους, Νεκτάριο Πατεράκη, Μανόλη Μαρινάκη και Γιάννη Φαντάκη να μας παρουσιάζουν το καινούργιο καλοστημένο ημερολόγιο του Εκπολιτιστικού Συλλόγου Δραπανιά με το πολύ ωραίο σε κείμενα και φωτογραφίες θέμα «Ατενίζοντας τα Αρχιτεκτονικά Μνημεία των χρόνων της Βενετοκρατίας στον Δραπανιά».
Στο ίδιο μήκος κύματος τα όσα μας ανέφερε η λίαν δραστήρια Πρόεδρος του Συλλόγου Πόπη Γεωργουλάκη-Παπαδάκη.
Μα ξέχωρη εντύπωση και θαυμασμό μου προξένησε ο αεικίνητος και πανταχού παρών, ο ανακαινιστής και θεματοφύλακας εκκλησιών και πολιτισμού, ο ταπεινός Εφημέριος π. Αλέξανδρος, με τη μεστή κι εύστοχο σύντομη ομιλία του που θεληματικά ή αθέλητα τόνωσε το θρησκευτικό συναίσθημα όλων όσων παραβρεθήκαμε στην κατάμεστη αίθουσα του Ενοριακού Κέντρου του Αγίου Νικολάου Δραπανιά.
Κι ήμασταν ένα πολύχρωμο σμάρι φίλων του πολιτισμού κει μέσα, αθρώποι απλοί, του μόχτου και γραμματιζούμενοι κι άλλοι που εκπροσωπούσανε τις τέχνες και σωματεία και τον αριστεύοντα στα καθήκοντά του δήμαρχό Κισάμου Σταθάκη που επαίνεσε τη δραστηριότητα του Συλλόγου Δραπανιά, οι υπεύθυνοι του οποίου δεν παρέλειψαν να κρατήσουν την παράδοση, να κόψουν την Βασιλόπιτα του συλλόγου και να μας προσφέρουν ζεστό τσάι με σπιτίσια τοπικά συνοδευτικά και τσικουδιά.
Συγχαρητήρια αρμόζουν σε όλους κι ευχές για υγεία να μας δίνει ο Θεός να ξανασμίξουμε τον άλλο χρόνο.