Κύριε διευθυντά,
ο γράφων είμαι αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Σωματείου με την επωνυμία “Σύνδεσμος για τη διάδοση των Καλών Τεχνών στην Κρήτη”, εδώ και δύο (2) χρόνια περίπου, μέλος δε του Συνδέσμου επί σειρά ετών. Ο ανωτέρω Σύνδεσμος ιδρύθηκε το έτος 1923 από μία ομάδα προοδευτικών καλλιτεχνών με ανήσυχο πνεύμα. Ήδη από το έτος 1925 και κατόπιν μίας γενναίας δωρεάς από τον Ελευθέριο Βενιζέλο ο ανωτέρω Σύνδεσμος μετέτρεψε τη Μουσική του Σχολή στο Βενιζέλειο Ωδείο Χανίων – το μεγαλύτερο σήμερα στην Ελλάδα περιφερειακό παράρτημα του Ελληνικού Ωδείου. Έκτοτε το Βενιζέλειο Ωδείο έχει αποτελέσει έναν σημαντικό πολιτιστικό θεσμό για τα Χανιά με ενεργό ρόλο και συνεχή δράση στα μουσικά και εν γένει πολιτιστικά πράγματα της πόλης, ενώ έχει γαλουχήσει μουσικά γενιές και γενιές Χανιωτών.
Η μακρά και σημαντική ιστορία του Βενιζέλειου Ωδείου εναποθέτει αντίστοιχα “βαριά” ευθύνη στους ώμους των ανθρώπων που εκάστοτε ορίζονται για να το διοικούν και να διαχειρίζονται τις υποθέσεις του. Όντας ένας από αυτούς, εκφράζω με την παρούσα επιστολή μου την ιδιαίτερη ανησυχία και την αγωνία μου για το μέλλον του Βενιζέλειου Ωδείου, προκληθείσα από διάφορες εξελίξεις που έχουν περιέλθει τελευταία σε γνώση μου. Τούτες σχετίζονται ειδικότερα με το ζήτημα των οικονομικών πόρων για την αναπαλαίωση του κτηρίου του Ωδείου, ενός κτηρίου ηλικίας άνω των εκατό (100) ετών, το οποίο εν τούτοις έχει επιδείξει αξιοσημείωτη αντοχή μέσα στα χρόνια, ακόμα και στους σεισμούς που κατά καιρούς έπληξαν την πόλη. Ομολογουμένως χρήζουν ανακατασκευής οι εξώστες των δύο εισόδων του κτηρίου, έμπροσθεν και επί της πλαϊνής πλευράς του, ενώ είναι αναγκαίος και ο εξωτερικός ελαιοχρωματισμός του. Παρ’ όλα αυτά, πυκνώνουν τελευταία οι συζητήσεις στους κόλπους της Διοίκησης του Ωδείου για την ολική αναπαλαίωση του κτηρίου του, κάτι που είναι απόλυτα θεμιτό και αποδεκτό. Τίθεται ωστόσο σημαντικό ζήτημα αναφορικά με το κόστος που απαιτείται για κάτι τέτοιο και κυρίως, με τις πηγές προέλευσης των σχετικών οικονομικών πόρων. Ήδη έχει καταστεί δυνατή η έκδοση της άδειας αναπαλαίωσης μετά από δωρεά ενός σημαντικού χρηματικού ποσού από τον κ. Φάραντ, σύζυγο της κας Αλίκης Βατικιώτη, κορυφαίας καθηγήτριας του Βενιζελείου Ωδείου και “αναδόχου” μίας από τις αίθουσές του (αίθουσα “Αλίκης Βατικιώτη”). Ο κ. Φάραντ μάλιστα έχει συστήσει Ιδρυμα μέσω του οποίου το Βενιζέλειο Ωδείο θα μπορούσε να λάβει οικονομική αρωγή για την αναπαλαίωσή του. Ενδιαφέρον και πρόθεση να συνδράμει για την εξεύρεση πόρων για τη συντήρηση και τις αναγκαίες επισκευές του κτηρίου έχει εκδηλώσει άλλωστε και ο Γερμανός πρέσβης, που τυγχάνει οικογενειακός φίλος μέλους της παρούσας Διοίκησης του Ωδείου, τον οποίον μάλιστα ευχαριστώ προσωπικά.
Αυτονόητο είναι βέβαια ότι κάθε είδους χορηγία και δωρεά για την πραγματοποίηση του ανωτέρω σκοπού είναι όχι μόνον ευπρόσδεκτη αλλά και επιθυμητή. Δυστυχώς όμως η παρούσα Διοίκηση του Ωδείου -πλην του γράφοντος φυσικά- φαίνεται να προσανατολίζεται προς άλλες εναλλακτικές λύσεις που ενέχουν σοβαρούς κινδύνους για τη βιωσιμότητα του Συνδέσμου και συγκεκριμένα στη λήψη δανείου από Τραπεζική Εταιρεία. Ευχερώς αντιλαμβάνεται κανείς ότι η τυχόν λήψη δανείου από Τράπεζα δεν θα αφορά κάποιο μικροποσό αλλά ένα σεβαστό ποσό που θα επιφέρει και την υποθήκευση του κτηρίου του Ωδείου προς εξασφάλιση της απαίτησης της Τράπεζας. Γνωρίζοντας δε πολύ καλά την οικονομική κατάσταση του Συνδέσμου και τους ελάχιστους πόρους που διαθέτει, διαβλέπω ότι η αποπληρωμή ενός τέτοιου ποσού δανείου (που σαφώς θα επιβαρυνθεί αρκετά με τόκους, έξοδα κ.λπ.) θα καταστεί εν τέλει αδύνατη, με ορατό τον κίνδυνο κατάσχεσης του ακινήτου και απώλειας της μοναδικής περιουσίας του Συνδέσμου.
Εξ όσων μάλιστα είμαι σε θέση να γνωρίζω λόγω σχετικής συζήτησης που έλαβε χώρα σε συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου, έχει ήδη σταλεί επιστολή στον κ. πρέσβη της Γερμανίας με την οποία ζητείται η μεσολάβησή του σε Τραπεζικό Ίδρυμα για το σκοπό αυτό.
Εφιστώ ιδιαιτέρως την προσοχή σε όλους τους πολιτιστικούς και μη φορείς της πόλης των Χανιών και απευθύνω ΕΚΚΛΗΣΗ σε όσους ασχολούνται με τα πολιτιστικά του τόπου, ιδίως δε στα μέλη του Συνδέσμου για τη διάδοση των Καλών Τεχνών στην Κρήτη εν όψει της Γενικής Συνέλευσης του Συνδέσμου που θα πραγματοποιηθεί στις 21 Φεβρουάριου 2018, να φανούν ιδιαίτερα προσεκτικοί και να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων στο συγκεκριμένο θέμα, διότι από τις δικές τους αποφάσεις θα κριθεί το μέλλον του ιστορικού αυτού θεσμού για την πόλη μας, του Βενιζέλειου Ωδείου Χανίων.
Κλείνοντας επιθυμώ να τονίσω ότι το Βενιζέλειο Ωδείο Χανίων και η ιστορία του είναι αδιάρρηκτα συνδεδεμένα με το κτήριο όπου στεγάζεται, το οποίο αποτελεί τη μοναδική και ανεκτίμητης αξίας περιουσία του, ένα κτήριο ιστορικής όσο και αρχιτεκτονικής σημασίας για την πόλη. Τόσο το κτήριο όσο και το Βενιζέλειο Ωδείο Χανίων ως θεσμός αποτελούν μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς των Χανιωτών και ανήκουν σ’ αυτούς και μόνον – οι εκάστοτε εκλεγμένες Διοικήσεις του Ωδείου είναι επιφορτισμένες με την διαχείριση των υποθέσεων και της περιουσίας του για λογαριασμό του χανιώτικου λαού, απέναντι στον οποίον και μόνον λογοδοτούν, γι’ αυτό και θα πρέπει να επιδεικνύουν ιδιαίτερη προσοχή και ευθύνη κατά την εκτέλεση του έργου τους.
Με εκτίμηση
Στυλιανός Σταυριανουδάκης
αντιπρόεδρος Δ.Σ. του Σωματείου
“Σύνδεσμος για τη διάδοση των Καλών Τεχνών στην Κρήτη”
