Γροίκα επά αδερφοχτέ, κουβέντ’ οπού σου κάνω.
Ανάθεμα τον κορωνιό που ‘ρθαν τα κάτω πάνω.
Να σε τρακάρω δε μπορώ, π’ ολημερίς ζβουρίζεις
Βλάτος Καστέλι και Χανιά, πού πας κι είντα μυρίζεις.
Δε γροικάς θεοκούζουλε, μπορεί και να κολλήσεις,
που ‘μαστε ευάλωτοι εμείς, ως λένε στσι ειδήσεις.
Κι ελόγου μου με την κυρά, στο Σφηναράκι ζούμε,
γειτόνους δεν έει σιμά, για τούτο κι ευτυχούμε.
Ν’ ακούμε θέλει τσ’ ειδικούς, το Χαρδαλιά και Τσιόδρα,
είντ’ αθλογούν κάθε αργά, μη τους φταρμίσω, σκόρδα.
Και μάθε στ’ Αννουσάκειο που ‘ναι τα γεροντάκια,
όλοι καλά ‘ναι στην υγειά, παίζουν σαν τα παιδάκια.
Χαπάκια και πι δουλεύουνε, φροντίδ’ έχουν μεγάλη,
κι α πάρει δρόμ’ ο κορονιός θε να τα δούμε πάλι..
Κι α θες να μάθεις στς εκκλησιές, τρανή χαρά ‘λλοχεύει,
κι όσο τ’ απαγορεύανε, η πίστη μου τρανεύει.
Για τούτο λέγω σου Γιαννιό, ξέχνα παλιά και άλλα,
και χώρις βούρδουλα εμείς, θωρούμε μας, τα ζάλα.
Ετούτα είχα να σου πώ, αδερφοχτός σου, που ‘μαι
κι α με γροικάς είντα λαλώ, τσι κούπες μας θα πιούμε.
Χαιρετώ σε κι αγαπώ σε
Ο αδερφοχτός σου.
Γιώργος Καμβυσέλλης
Απάντηση στον αδερφοχτό
Πάλι τσιγκλά μ’ αδερφοχτός και κόντρ’ επιδειώκει
να ξεκινήσουμ’ εξ αρχής, για κορωνιού το ξόρκι.
Να σμίξουμε να γράφουμε, τσι ρίμες μας και πάλι
και να μιλήσουμ’ έμμετρα, για του ντουνιά το χάλι.
Μα δε με βρίσκει πουθενά, Χανιά, Καστέλι Βλάτος
κι ολημερίς μ’ αναζητά, εις του Νομού το πλάτος.
Κι όταν με πέτυχε προχτές, μου ‘π’ από τηλεφώνου,
πως περιμένει ρίμα μου, εντός ευλόγου χρόνου.
Να γράψω για τον κορονιό, που έχ’ αναστατώσει,
τον κόσμο εις το σπίτι του, έχει κλειδαμπαρώσει.
Την ευκαιρία άρπαξε, απ’ τον ιό ετούτο,
που ήρθε εξ ανατολών, νέο λογάται φρούτο.
Στην πεθυμιά τ’ αδερφοχτού, εγώ δεν πάω πάσο,
αφού μου υποσχέθηκε, κι ένα ποτήρι κράσο.
Μα του δηλώνω φανερά, πως ήμουνα στο σπίτι,
το κρίσιμο διάστημα, δε βγήκ’ από την …Κρήτη.
Τσ’ ανακοινώσεις Χαρδαλιά και συμβουλές του Τσόδρα,
ακολουθώ ευλαβικά κι υποστηρίζω σφόδρα.
Και δίνω την υπόσχεση, μεσ’ το καλοκαιράκι,
βόλτα να κάνουμε μαζί, στο ίδρυμ’ Αννουσάκη,
στη λίστα με τους φίλους του, πως ήμαστε δυο μέλη,
να επιβεβαιώσουμε, ετούτο μόνο μένει.
Μ’ αυτά και σ’ αποχαιρετώ, Γιώργο Καμβυσελλάκη
που έχεις το εξοχικό, στο κάτω Σφηναράκι.
Ο αδερφοχτός σου
Γιάννης Μαλαξιανάκης
Εννιαχωριανός
