Για τον Σεραφείμ μας…

Γράφοντας. Βγάζεις έξω στο φως. Στο ζεστό και λαμπρό ηλιόφως. Όσα έχεις μέσα στην ψυχή σου. Εκείνα που κλωθογυρίζουν στο νου σου. Ό,τι βασανίζει το σώμα σου.
Γράφοντας. Εκφράζεις. Τη χαρά. Τη λύπη. Την οργή. Την ικανοποίηση. Για όσα σε περιβάλλουν. Κάθε στιγμή.
Γράφοντας. Την πίκρα της ζωής. Θες να γλυκάνεις. Τα φουσκωμένα της κύματα. Αγωνίζεσαι να γαληνέψεις.
Γράφοντας. Γνώσεις ανταλλάζεις. Με τ’ ανθρωπολόι. Ποθώντας. Το σκότος όλοι μαζύ φως κατόπιν να βοηθήσετε να γενεί.
Γράφοντας. Πασχίζεις. Σε χαρτί να μεταφέρεις. Τα θαυμαστά έργα του Θεού. Και κοινωνοί τους να γίνουν όλος ο κόσμος.
Γράφοντας. Άλλοτε, θυμάσαι και ξαναζείς τα περασμένα. Άλλες φορές, έρχεσαι απέναντι και αντιπαλεύεις τα σημερινά. Κάποιες στιγμές, ταξιδεύεις και ονειρεύεσαι τα μελλοντικά.
Γράφοντας. Δίνεις στο συνάνθρωπό σου. Γαλαντόμος και άδολα. Τη σκυτάλη. Στο δύσκολο καθημερινό αγώνα. Να συνεχίζει όρθιος και αλύγιστος. Τις υπέρ της ζωής και σε βάρος του θανάτου αμάχες …