Μέσα στη βαρυχειμωνιά των ημερών και το αφόρητο κρύο, η σκέψη βρίσκεται στους ανθρώπους χωρίς στέγη. Σε εκείνους που βρίσκουν “καταφύγιο” σε παγκάκια, εγκαταλελειμμένα κτήρια και υπόστεγα. Κάποιοι διανυκτερεύουν στο υπνωτήριο αστέγων του Δήμου στην περιοχή της Ρεγγίνας – μια αξιόλογη δομή που δημιουργήθηκε τα τελευταία χρόνια αλλά δεν αρκεί γιατί λειτουργεί μόνο τη νύχτα. Τι γίνεται με τις υπόλοιπες ώρες του 24ωρου; Η ανάγκη εξεύρεσης ή διαμόρφωσης ενός ζεστού χώρου για τους ανθρώπους που έχουν κάνει σπίτι τους τον δρόμο, είναι μεγάλη. Ταυτόχρονα με την ανάγκη πρόσληψης ή εξεύρευσης του προσωπικού εκείνου (ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί, κ.ά.) που θα έχει εκπαιδευτεί ώστε να προσεγγίσει και να καθοδηγήσει κατάλληλα εκείνους οι οποίοι ζουν σε εξαιρετικά δύσκολες και αντίξοες συνθήκες, χωρίς κανέναν δίπλα τους, μόνοι μέσα στο πλήθος.
Η κατανόηση, αλληλεγγύη, ανθρωπιά και ευαισθησία είναι υπόθεση πολιτισμού.
Η διαμόρφωση κοινωνικών πολιτικών, με έμφαση στους ανθρώπους που βρίσκονται στον δρόμο, αποτελεί μια ανάγκη που έρχεται όχι μόνο από το χθες μα και από το… μέλλον.
“” λειτουργεί μόνο τη νύχτα””
Μπορεί κάποιος να μας εξηγήσει τους λόγους;
Τι χρήση έχει το κτίριο την ημέρα;