Με τον θάνατο του Φάνη Κακριδή, μια σειρά εκλεκτών πανεπιστημιακών μας δασκάλων εκλείπει. Δασκάλων, που με το ήθος και τις γνώσεις τους είχαν διδάξει και τις ψυχές και το πνεύμα μας κατά τη διάρκεια των σπουδών μας στην Φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Στην ίδια χορεία συμπεριλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, όπως όλοι ξέρουμε, και οι πρόσφατα εκλιπούσες Ελισάβετ Ζαχαριάδου και Κάντω Φατούρου – Ησυχάκη, αλλά, μεταξύ άλλων, και οι προ ετών μεταστάντες, Άννα Αβραμέα, Στυλιανός Αλεξίου, Γεώργιος Αμαργιαννάκης, Βασίλης Κρεμμυδάς, Οδυσσέας Τσαγκαράκης.
Στο σημερινό μας σημείωμα, δίχως να θέλουμε να μειώσουμε τη συνεισφορά των τωρινών διδασκόντων του Πανεπιστημίου στην πνευματική ζωή της Κρήτης και της Ελλάδας, επιβάλλεται να σταθούμε χωρίς πολλά λόγια μα με δέος και σεβασμό και ευγνωμοσύνη μπροστά σε όσα προσέφεραν στους φοιτητές τους, στα Ελληνικά Γράμματα και στην Κοινωνία οι προαναφερθέντες εκλιπόντες. Είναι, όπως είναι παγκοίνως γνωστό, πολύ σημαντικό σε ένα κοινωνικό σύνολο να έχει άριστου ήθους, ανοιχτού νου, καλής καρδιάς και πληθώρας γνώσεων πανεπιστημιακούς δασκάλους, οι οποίοι, με αυτά ως εφόδια και δίχως να αυτοπροβάλλονται αλαζονικά ως “αυθεντίες”, δύνανται ν’ ανοίγουν νέους δρόμους και φωτοδότες ορίζοντες για τη νεολαία και να τη βοηθούν, ταυτόχρονα, να υπερφαλαγγίζει, αλώβητη και θαρραλέα και δυνατή, τα εμπόδια, που καθημερινά συναντά.
Θα κλείσουμε, λοιπόν, το ολιγόλογο κείμενό μας δύο ρήσεις που έμειναν στην Ιστορία και οι οποίες ας αφιερωθούν στη μνήμη όλων των πανεπιστημιακών δασκάλων για όσα μάς είχαν απλόχερα χαρίσει, συμβάλλοντας και εκείνοι, κατά μεγάλο ποσοστό, στη διαμόρφωση του πνευματικού μας “οπλοστασίου” και του ψυχικού μας κόσμου, γενόμενοι έμπρακτα παραδείγματα για μίμηση. “Στους γονείς οφείλουμε το ζην και στους διδασκάλους μας το ευ ζην”, που φέρεται να είπε ο Μεγαλέξανδρος για το δάσκαλό του, τον Αριστοτέλη, αφενός και αφετέρου “Η παιδεία είναι το μόνο αγαθό που δεν χάνεται ποτέ και παραμένει στον άνθρωπο, είτε είναι ζωντανός, είτε νεκρός!”, που αποδίδεται στο Μ. Βασίλειο.
Κείμενο που τιμά την μνήμη σημαντικών δασκάλων, αγνώστων στους περισσοτέρους από εμάς.