» Ο νεαρός Χανιώτης μιλά για την ξεχωριστή εμπειρία
της στρατιωτικής του θητείας
Mε περισσότερες από 350 ώρες σκοπιάς στον Άγνωστο Στρατιώτη , ο 19χρονος Χανιώτης Εύζωνας Γιάννης Ακρωτηριανάκης τράβηξε την προσοχή των φωτογραφικών φακών, κυρίως όμως του απλού κόσμου που παρακολούθησε την παρέλαση της 25ης Μαρτίου στην Αθήνα και της έπαρσης της σημαίας στην Ακρόπολη φορώντας τη στολή του Κρητικού βρακοφόρου!
Συναντήσαμε τον Γιάννη λίγο μετά την άφιξη του στα Χανιά στo πλαίσιo της άδειας του.
«Η συμμετοχή μου στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου και στην έπαρση της σημαίας ήταν ότι καλύτερο έχω ζήσει στη θητεία μου» μας λέει ο νεαρός, μέλος της τιμητικής Προεδρικής Φρουράς.
Τον ρωτάμε για την απόφαση του να υπηρετήσει ως τσολιάς. «Από μικρός έβλεπα τους εύζωνες, τους θαύμαζα και όταν μου δόθηκε η ευκαιρία στο Κέντρο Εκπαίδευσης στη Ρόδο όπου είχα παρουσιαστεί το δήλωσα και ήμουν ένας από αυτούς που κάλεσαν στο στρατόπεδο “Γ. Τζαβέλα” στην Ηρώδου Αττικού, στην έδρα της Προεδρικής Φρουράς».
Ο Γιάννης έχει ύψος 1.92 και κάλυπτε όλα τα αυστηρά κριτήρια (σωματικά, υγείας κα.) που μπαίνουν για να γίνει κάποιος εύζωνας. Τους ζητάμε να μας μιλήσει για την εκπαίδευση του Εύζωνα που διαρκεί 5 εβδομάδες μέχρι να πάρει τον πολυπόθητο “μπλε μπερέ”. «Από τους 45 της σειράς μου, εύζωνες γίναμε οι 14 γιατί η εκπαίδευση ήταν δύσκολη και επίπονη. Είχαμε 8 εκπαιδευτές που μας έκαναν να ξεπερνάμε τα όρια μας. Εκεί πραγματικά καταλαβαίνεις τι πάει να πει “ξεπερνώ τα όρια μου” και τι μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος ψυχικά και σωματικά. Τότε δεν γνωρίζαμε τον λόγο, το καταλάβαμε μετά. Ο συγχρονισμός για τις κινήσεις αλλά και η ακινησία…είναι το πιο δύσκολο πράγμα. Πριν μπω στην Προεδρική Φρουρά έλεγα πως είναι αδύνατο να το πετύχεις, όμως μαζί με όλα τα παιδιά που μείναμε εκεί τα καταφέραμε» ,απαντάει ο συνομιλητής μας.
Η ΑΥΣΤΗΡΗ ΑΚΙΝΗΣΙΑ
Έχοντας φυλάξει 350 ώρες στον “Άγνωστο Στρατιώτη” σε αυστηρή ακινησία, τι είναι αυτό που περνάει από το μυαλό του εύζωνα; «Τα πάντα και τίποτα. Σκέφτεσαι πράγματα για τη ζωή, για την καθημερινότητα. Ό,τι και να σκέφτεσαι όμως το βασικό είναι πως δεν θα πρέπει να κουνηθείς χιλιοστό, να κοιτάξεις αριστερά – δεξιά, να παίξουν τα μάτια σου. Πρέπει να είσαι ακίνητος» λέει ο Γιάννης. Όσο για το αν είχε κάποια ευτράπελα στην υπηρεσία του αυτή εξηγεί πως μετά τον κορωνοιό απαγορεύτηκε να προσεγγίζεις τους εύζωνες που φυλάνε το μνημείο. Ο κόσμος σταματάει σε απόσταση τριών περίπου μέτρων και ο παρατηρητής που βρίσκεται κοντά είναι έτοιμος να παρέμβει.
«Αυτό που θυμάμαι έντονα είναι η χαρά του κόσμου κάθε φορά που μας βλέπει, την πρώτη μου υπηρεσία στα νυχτερινά νούμερα που δεν μπορούσα να το πιστέψω ότι στέκομαι εκεί μπροστά στον “Άγνωστο Στρατιώτη” και ήμουν όπως και εγώ ένας από αυτούς που θαύμαζα! Είναι μεγάλη τιμή και ευθύνη να είσαι στην Προεδρική Φρουρά!».
Αναφερόμαστε στη πρόσφατη παρουσία του Γιάννη στην παρέλαση και στην έπαρση της σημαίας στην Ακρόπολη φορώντας την Κρητική στολή. «Στην παράταξη της Κυριακής , οι εύζωνες μπορούν να φορούν στολές και από άλλα σημεία της πατρίδας μας. Αιτήθηκα μαζί με ένα άλλο Κρητικό να φορέσουμε τη στολή του βρακοφόρου. Το ότι παρέλασα την 25η Μαρτίου φορώντας τη στολή αυτή ήταν μια καταπληκτική εμπειρία, γέμισα συναισθήματα» τονίζει.
Όσο για τι θα έλεγε σε ένα νέο που πάει να στρατευτεί αν αξίζει να γίνει εύζωνας ο Γιάννης είναι ξεκάθαρος: «Σίγουρα αξίζει τον κόπο αλλά για να γίνεις εύζωνας πρέπει να το θέλεις! Ως εμπειρία είναι μοναδική, σίγουρα αξίζει αλλά αρκεί να το θέλεις» καταλήγει ο Γιάννης που πλέον είναι εκπαιδευτής των νέων ευζώνων.
