Γιάννηδες τση παρέας

Πολυράκης, Γαβριλάκης και ο Εννιαχωριανός
Γιάννηδες που εορτάζουν την εβδόμη του μηνός.
Του Γενάρη που ‘ναι πρώτος, μήνας στη χρονοσειρά
και τα κέφια του σαν έχει, κάτασπρη στολή φορά.
Γιάννηδες εις την παρέα, γράφε φιλολογική,
που στον κήπο καφεδάκι, πίνουνε κι όχι ρακί.
Κάθε Πέμπτη το βραδάκι, σμίγουν λίγοι ή πολλοί
πρόσφατα ο ένας Γιάννης έβγαλε και τη χολή.
Ο Κατσούγκρης ο χειρουργός, του ‘κανε καλή δουλειά
κι είναι σήμερ’ ο Γαβρίλης, όπως ήταν και παλιά.
Όλοι τους θα μας κεράσουν, την ημέρα τση γιορτής
απαξάπαντες που λένε, μ’ άλλα λόγια και οι τρεις.
Εθιμο ‘ναι που κρατάει και αντέχει στον καιρό
να κερνά ο εορτάζων εκτός κι αν είναι… μωρό.
Κι άλλος Γιάννης που κρατάει, σίγουρα την κουπαστή
ο Πολύρης κι ας μην έχει μια ελιά να κρεμαστεί.
Ηρθ’ από τον Αϊ Γιάννη, βγήκε Τράπεζας σκαλιά
γεωπόνος, λογοτέχνης, με Σφακιών ντοπιολαλιά.
Τρίτος Γιάννης τση παρέας, είναι ο Νιαχωριανός
‘γωιστής και ψιλομύτης, δεν μιλάει… κανενός.
Εις το ΤΕΒ’ υπηρετούσε, χρόνια είκοσι κι οχτώ
και με σάτιρ’ ασχολείται από τ’ ενενήντα οχτώ.
Για τα μέλη τση παρέας, τ’ άλλα θα ‘θελα να πω
άλλη ρίμα πως θα γράψω, μα στο ίδιο τον σκοπό.
Κι αν τυχόν παρεξηγήσουν, όπως έγινε παλιά
στίχους σταματώ να γράφω και δεν θα ‘χω ομιλιά.